Ομολογώ ότι δεν περίμενα να είναι το Underworld τόσο διαφορετικό σε σχέση με το Legend, από τη στιγμή που αποτελούσε συνέχεια του. Έκανε στροφή πολλών μοιρών, εγκαταλείποντας το shooting στοιχείο που χαρακτήρισε εν πολλοίς τον προκάτοχό του, επιστρέφοντας σε πιο παραδοσιακά στοιχεία των Tomb Raider με έμφαση στην επίλυση γρίφων και το challenging των αναρριχήσεων. Χωρίς boss fights, με λιγοστές στιγμές μάχες γενικώς και ειδικά απέναντι σε μισθοφόρους, δίνοντας προτεραιότητα στο adventure στοιχείο και την αναζήτηση, ακόμη κι αν τα puzzles δεν ήταν από τα δυσκολότερα, με μερικές εξαιρέσεις.
Μου άρεσε η ιστορία, αν και επεκτάθηκε σε εντελώς διαφορετικά πράγματα, κρατώντας μόνο το σημείο-κλειδί του Legend, προκειμένου να υπάρχει η σχετική σύνδεση που εξηγεί και συνέχει τα γεγονότα. Η epic μουσική σε συνδυασμό με τα επιβλητικά αγάλματα και κτηριακά κατασκευάσματα, συν το στοιχείο του νερού, που είναι αυτό που χαρακτηρίζει εν πολλοίς το παιχνίδι, συνέθεσαν ένα πολύ καλό σύνολο μαζί με τα αναβαθμισμένα γραφικά. Τελικά ήταν ενδιαφέρουσα αυτή η εξέλιξη σε σχέση με το Legend, αν και μπορεί να μην άρεσε σε κάποιους.