Welcome to GameWorld.gr

Άντε να δούμε τι θα δούμε μπας και γίνει τίποτα.

Read More...

Την ταινία "Φωτιά πάνω από την Πομπηία" είδα πρόσφατα αλλά δεν τρελάθηκα, αρκετά καλά εφέ αλλά από ερμηνείες δεν με τράβηξαν.

Read More...

Assassin's Creed Syndicate

Το Assassin’s Creed Syndicate λαμβάνει χώρα στο Βικτωριανό Λονδίνο του 1868, λίγο μετά τη βιομηχανική επανάσταση. Για άλλη μια φορά η πόλη και ο τρόπος που αποδίδεται αποτελεί και το σημείο αναφοράς ολόκληρου του παιχνιδιού. Από την ενδυμασία και τους διαλόγους των NPC, τα κάρα που κυκλοφορούν στους γεμάτους πλακόστρωτους λακκούβες δρόμους, τα τρένα, τα εργοστάσια «πνιγμένα» από ανήλικα παιδιά, τις μάχες μεταξύ των συμμοριών, τα ψηλά κτήρια, τις αφίσες στους δρόμους, τις επιγραφές στα κτήρια, τον γεμάτο κίνηση ποταμό Τάμεση, τον καπνό που βγαίνει από κάθε στέγη, τη συχνή βροχή και την πυκνή ομίχλη που σκεπάζει την πόλη τα βράδια, κάθε γωνία του παιχνιδιού θυμίζει το Λονδίνο εκείνης της εποχής. Προσωπικά θεωρώ πως ίσως είναι η καλύτερη πόλη που έχουμε δει μέχρι σήμερα στη σειρά, με τους δημιουργούς να έχουν καταφέρει να αποδώσουν τέλεια την ατμόσφαιρα του πιο σύγχρονου αστικού κέντρου του τότε κόσμου. Μάλιστα η αναπαράσταση είναι τόσο καλή που κάθε περιοχή διαφέρει από τις άλλες σύμφωνα με την αντίστοιχη του πραγματικού Λονδίνου.

Για παράδειγμα όταν βρέθηκα στο κέντρο της πόλης συνάντησα περισσότερα μαγαζιά και κόσμο με προσεγμένο ντύσιμο, ενώ περνώντας σε μια πιο περιφερειακή περιοχή που υπάρχουν κυρίως εργοστάσια συνάντησα εργάτες, παιδιά και ταλαιπωρημένα σπίτια. Κάθε περιοχή είναι διαφορετική, πράγμα που συνδράμει στον ρεαλισμό και στην ποικιλία. Πρωταγωνιστές του παιχνιδιού είναι τα αδέρφια Frye. Έπειτα από μια σύντομη αποστολή με τον καθένα, οι δυο assassins φτάνουν στο Λονδίνο με διαφορετικούς σκοπούς ο καθένας. Η Evie έχει στόχο να βρει ένα σημαντικό Piece of Eden που ονομάζεται Shroud of Eden, ενώ ο Jacob επιθυμεί να ελευθερώσει το Λονδίνο από τα δεσμά των Templars που έχουν ριζωθεί βαθιά στην κοινωνία του. Εδώ δημιουργείται η πρώτη αντίθεση μεταξύ των δύο.

Για να επιτύχουν το σκοπό τους και οι δυο καταφεύγουν σε διαφορετικά μέσα, με τον Jacob να δημιουργεί τη δική του συμμορία, ονόματι «The Rooks». O Jacob θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πιο παρορμητικός και αφελής, ενώ η αδερφή του είναι πιο προσεκτική και συγκεντρωμένη στο στόχο της. Έτσι, αρκετές φορές η Evie θα κληθεί να διορθώσει τα λάθη του αδερφού της, ενώ γενικά στους διαλόγους μεταξύ τους γίνεται ξεκάθαρη η αδερφική τους κόντρα. Γενικά, οι δύο χαρακτήρες είναι προσεγμένοι και καλογραμμένοι και για μένα οι πιο ενδιαφέροντες που είδε η σειρά μετά τον Ezio. Η αντίθεση που δημιουργείται μεταξύ τους έχει ως αποτέλεσμα διασκεδαστικούς διαλόγους και μια ξεχωριστή δυναμική. Καταλήγοντας, τα κενά του ενός χαρακτήρα συμπληρώνονται από τον άλλον και εν τέλη τα αδέρφια Frye είναι ένα από τα δυνατά σημεία του τίτλου. Αξίζει να αναφερθεί πως οι ερμηνείες των αντίστοιχων voice actors είναι αρκετά καλές και συνοδεύουν αξιοπρεπώς τους δύο πρωταγωνιστές.

Παρά το γεγονός πως πλαισιώνεται από προσεγμένους χαρακτήρες, η ιστορία του παιχνιδιού είναι αρκετά κοινότοπη. Η αδελφότητα για άλλη μια φορά είναι διαλυμένη και έτσι πρέπει να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος από τους Templars, ενώ πάλι διακυβεύεται η κατοχή ενός σημαντικού Piece of Eden που κυνηγούν και οι δύο πλευρές. Άξιος αναφοράς είναι βέβαια ο τρόπος που παρουσιάζεται η ενσωμάτωση των Templars στην τότε κοινωνία, σχεδόν σε κάθε τομέα, από την παραγωγή μέχρι την πολιτική και την οικονομία, αλλά και το πώς σιγά-σιγά γκρεμίζουμε το διεφθαρμένο σύστημά τους, είτε οι επιπτώσεις είναι θετικές, είτε αρνητικές, πράγμα που τελικά κατάφερε να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτά αφορούν την ιστορία πίσω στο 1868. Η ιστορία του τώρα για άλλη μια φορά έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Για την ακρίβεια περιορίζεται σε μόλις μερικά μικρής διάρκειας cutscenes. Ωστόσο και εδώ γίνονται κάποια βήματα και τουλάχιστον το σενάριο προχωρά έστω και λίγο, σε αντίθεση με το Unity που έμεινε στάσιμο. Επιπροσθέτως, το τελικό boss που ενσωματώνει το Syndicate αποδείχθηκε κουραστικό και ανούσιο ταυτοχρόνως.

Τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο δεν λείπουν και οι ιστορικές φυσιογνωμίες, με πρόσωπα όπως οι Charles Dickens, Charles Darwin, Alexander Graham Bell, Karl Marx, μέχρι και η ίδια η βασίλισσα της Αγγλίας να ενσωματώνονται στη βασική ιστορία και με ορισμένους από αυτούς να έχουν μια σειρά από δικά τους sidequests. Αν και σχεδόν όλα από αυτά τα sidequests έχουν κάτι να προσφέρουν, με διαφορά ξεχωρίζουν αυτά του Charles Dickens, οπού καλείστε να βρείτε τις αιτίες πίσω από διάφορα μυστήρια, όπως για παράδειγμα τι κρύβεται πίσω από το στοιχειωμένο σπίτι της οδού 50 Berkeley Square που υπάρχει μέχρι και σήμερα στο Λονδίνο.

Στο gameplay βλέπουμε, τόσο επιστροφές από τα παλιά παιχνίδια της σειράς, όσο και επιρροές από άλλους γνωστούς τίτλους της βιομηχανίας. Ξεκινώντας με τις προσθήκες, όλα τα κάρα που τριγυρνούν στους δρόμους του Λονδίνου μπορούν να οδηγηθούν από τον παίκτη και πέρα από γρήγορο μέσο μεταφοράς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κρυψώνα για τον ίδιον ή για το πτώμα κάποιου αντιπάλου. Ναι, μπορούμε και πάλι να μετακινήσουμε και να κρύψουμε τα πτώματα σε αντίθεση με το Unity. Αν και καμιά φορά μοιάζουν να ‘πατινάρουν’, τα κάρα αποτελούν μια ευπρόσδεκτη προσθήκη. Μαζί με τα κάρα ως αμεσότερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος πλοήγησης στην πόλη έχει προστεθεί το rope launcher. Αυτός ο μηχανισμός, που θυμίζει τον αντίστοιχο των Batman Arkham δίνει τη δυνατότητα να ανέβουμε ακαριαία οποιοδήποτε κτήριο ή να μετακινηθούμε από σκεπή σε σκεπή.

Πέρα από τη συνεισφορά στην εξερεύνηση και τη μετακίνηση στην πόλη, ο εν λόγω μηχανισμός βοηθά και στο stealth κομμάτι μιας και η πλοήγηση στα sandboxes είναι σαφώς ευκολότερη. Την εν λόγω προσθήκη τη θεωρώ «κίνηση-ματ» από τους σχεδιαστές καθώς δίνει πόντους στη ροή του παιχνιδιού και στη διασκέδαση, αν και αφαιρεί από το ρεαλισμό. Ακόμη έχει προστεθεί και ένας νέος μηχανισμός που μας επιτρέπει να απαγάγουμε διάφορους εχθρούς. Αν και φρέσκος αρχικά, καταλήγει να χρησιμοποιείται υπερβολικά πολύ ιδίως στα sidequests. Δυστυχώς, το stealth με απογοήτευσε για άλλη μια φορά. Σε αυτό οφείλεται κυρίως η γεμάτη σκαμπανεβάσματα AI, όπου άλλες φορές θα με έβλεπε από υπερβολικές αποστάσεις ή θα ξεχνούσε πως υπήρχα παρόλο που μόλις με είδε κάποιος φρουρός. Θετικό αποτελεί, ωστόσο, η επιστροφή των throwing knives και η δυνατότητα του σφυρίγματος για να προσελκύσουμε τους προς το μέρος μας τους αντιπάλους.

Το combat φέτος γνώρισε τις μεγαλύτερες αλλαγές. Πλέον έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα μάχης που θυμίζει Batman και βασίζεται στα combos και στην άμεση εκτέλεση των counters. Πέρα από την απλή επίθεση μπορούμε να σπάσουμε την άμυνα των εχθρών ή να τους ζαλίσουμε για λίγα δευτερόλεπτα και φυσικά να αμυνθούμε. Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε χρήση των διάφορων εργαλείων μας, όπως οι βόμβες καπνού, κατά τη διάρκεια της μάχης. Εφόσον η ζωή των αντιπάλων φτάσει κάτω από ένα ορισμένο σημείο, αυτοί αδυνατούν πλέον να επιτεθούν αποτελεσματικά και μπαίνουν σε μια κατάσταση που το παιχνίδι ονομάζει ‘Near Death’. Αν αφήσετε περισσότερους από έναν σε αυτή την κατάσταση, ο Jacob ή η Evie θα τους εκτελέσουν με ένα βίαιο animation. Αν και αρχικά μου φάνηκε δύστροπο, μετά από λίγη εξάσκηση και συνήθεια το combat εξελίχθηκε σε απολαυστικό. Μεγάλο σφάλμα, όμως, είναι η τραγική επανάληψη των μοντέλων των εχθρών. Ετοιμαστείτε να σκοτώσετε τον μυώδη φαλακρό συμμορίτη αμέτρητες φορές.

Ίσως, μια από τις λίγες ευπρόσδεκτες αλλαγές του Unity ήταν η βαθύτερη ενσωμάτωση RPG στοιχείων. Το Syndicate κάνει και εδώ ένα βήμα μπροστά. Πλέον, οι δύο χαρακτήρες μας έχουν κανονικά levels και σωστά δομημένα skill trees. Τόσο από τις αποστολές, όσο και από τις διάφορες ενέργειές μας στο παιχνίδι ανταμειβόμαστε με XP points. Κάθε φορά που συγκεντρώνουμε αρκετούς πόντους κερδίζουμε ένα skill point το οποίο μπορούμε να ξοδέψουμε στο skill tree και εφόσον ξοδέψουμε αρκετά κερδίζουμε ένα level. Ανάλογα με το level μπορούμε να εξοπλιστούμε και με καλύτερο εξοπλισμό, ο οποίος ποικίλλει από διαφορετικά ρούχα, σε όπλα, χρώματα για την στολή μας κλπ. Σημαντικό είναι πως οι δύο πρωταγωνιστές (ανάμεσα στους οποίους μπορούμε να αλλάξουμε κάθε στιγμή αν δεν βρισκόμαστε σε αποστολή) έχουν ανεξάρτητο skill tree και ο καθένας μπορεί να χτιστεί ώστε να ταιριάζει σε διαφορετικό στυλ παιχνιδιού.

Αξίζει, βέβαια, να αναφέρω πως αν και θεωρητικά η Evie προτιμά το Stealth και ο Jacob το Combat, στο gameplay κομμάτι οι διαφορές μεταξύ των δύο είναι πολύ μικρές πέραν από τα λίγα αποκλειστικά skills του καθένα. Εκτός, όμως, από τον παίκτη levels έχουν και οι εχθροί, οι οποίοι είναι δύσκολο να ηττηθούν αν υπερτερούν για αρκετά levels. Επιπλέον, από το Black Flag επιστρέφει το σύστημα του crafting. Πολλά αντικείμενα και ορισμένες αναβαθμίσεις απαιτούν να έχετε στην κατοχή σας τους απαραίτητους πόρους, όπως ύφασμα, δέρμα, ξύλο κ.α που μπορείτε να αποκτήσετε μέσα από τα διάφορα σεντούκια που είναι διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού.

Το στοιχείο των συμμοριών αποτελεί παράπλευρη δραστηριότητα, αλλά συγχρόνως συνδέεται και με το βασικά campaign, πράγμα που συμβάλει στη συνοχή της εμπειρίας. Κάθε μια από τις περιοχές του Λονδίνου αρχικά είναι υπό την κατοχή της αντίπαλης συμμορίας. Όμως ελευθερώνοντας ανήλικα παιδιά από εργοστάσια, απαγάγοντας ή σκοτώνοντας διάφορους Templars και καταλαμβάνοντας τα αρχηγεία τους μπορείτε να διεκδικήσετε την περιοχή. Πραγματοποιώντας αρκετές από αυτές τις δραστηριότητες αναγκάζετε την αντίπαλη συμμορία σε μια μάχη/ ξεκαθάρισμα λογαριασμών για την περιοχή, σε ένα σκηνικό που θυμίζει Gangs of New York. Πέρα από αυτές τις δραστηριότητες έχετε τη δυνατότητα να σαμποτάρεται την αντίπαλη συμμορία κλέβοντάς την, αλλά και να λάβετε μέρος σε αγώνες ταχύτητας με κάρα και να παλέψετε σε Fight Clubs για να αποκτήσετε επιπλέον χρήματα και πόρους. Τα διάφορα μέλη της συμμορίας σας περιπλανιούνται στους δρόμους του Λονδίνου και μπορείτε αν πάσα στιγμή να τα καλέσετε για να σας βοηθήσουν σε κάποια μάχη. Αξίζει να αναφέρω πως οι τεσσάρων τύπων αποστολές που θα επιτρέψουν να κατακτήσετε κάποια περιοχή, επαναλαμβάνονται αρκετά, μιας και δε βοηθάει και ο τεράστιος χάρτης που έχετε να ελευθερώσετε. Εν κατακλείδι, η συμμορία σας έχει και αυτή τα δικά της upgrades που διαφέρουν από φθηνότερες τιμές για τον παίκτη σε ισχυρότερα μέλη κτλπ.

Η δομή των αποστολών του βασικού campaign μοιάζει σε πολλά σημεία με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς και πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με objectives που κάνουμε από το 2007 (π.χ. tailing), αλλά η καλή σύνδεση και δικαιολόγησή τους από την ιστορία καθώς και η σχετική ποικιλία αποτελούν ελαφρυντικά. Από την άλλη, τα ιδιαίτερα assassination missions με τις δεκάδες επιλογές προσέγγισης και τις έξυπνες επιπλέον επιλογές που διευρύνουν τις δυνατότητες του παίκτη και κάνουν ευκολότερο το έργο του, κλέβουν την παράσταση όσον αφορά τις αποστολές. Τέλος, προβλήματα συνάντησα ορισμένες φορές από την συσσώρευση πολλών λειτουργιών σε ένα κουμπί, ενώ τα collectables δεν με έκαναν να ενδιαφερθώ για άλλη μια φορά, με εξαίρεση ίσως τα music boxes που συνδέονται με την επίλυση γρίφων.

Περνώντας στα της μουσικής, δίχως καμία δόση υπερβολής βγάζω το καπέλο στον υποψήφιο για Grammy, Austin Wintory. O συνθέτης της μουσικής του αριστουργηματικού Journey κατάφερε για άλλη μια φορά να προσφέρει ένα soundtrack που ταιριάζει απόλυτα με το κλίμα το παιχνιδιού και την τοποθεσία που λαμβάνει χώρα η δράση του. Έτσι, είτε σας κυνηγάνε εχθροί της αντίπαλης συμμορίας, είτε βρίσκετε σε μια stealth αποστολή, μια αρμόζουσα μουσική θα συνοδεύει την κάθε δραστηριότητα. Στην πρώτη περίπτωση θα υπάρχει κάποιο κομμάτι με πιο γρήγορο και έντονο ρυθμό και στην δεύτερη κάτι πιο ήρεμο. Αυτές οι διαφοροποιήσεις δεν σημαίνουν, όμως, σε καμία περίπτωση πως υπάρχουν κομμάτια που αποκλίνουν από το ιδιαίτερο στυλ της μουσικής, που χαρακτηρίζεται από αυτό το παιχνιδιάρικο βρετανικό στυλ με τα έγχορδα όργανα. Αντίθετα, υπάρχει ποικιλία και χαρακτήρας σε κάθε κομμάτι. Με λίγα λόγια, ο Wintory κατάφερε όχι απλά να αποδώσει άριστα την αίσθηση του Βικτοριανού Λονδίνου και της βιομηχανικής επανάστασης, αλλά συγχρόνως να ρουφήξει πραγματικά τον παίκτη και να του μεταφέρει το κλίμα της εποχής.

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα, το Syndicate είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που σε περιπτώσεις ρίχνει…σαγόνια και μερικές άλλες φορές απογοητεύει. Σε διάφορους τομείς έχουν γίνει παραχωρήσεις σε σχέση με τον προκάτοχό του και σε άλλους σημαντικές βελτιώσεις. Μια από τις παραχωρήσεις είναι οι εσωτερικοί χώροι που έχουν μειωθεί αρκετά στον αριθμό τους, αν και δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς μιας και τα διάσπαρτα σπίτια αλλά και τα περισσότερα σημαντικά κτήρια είναι ανοιχτά προς τον παίκτη. Επιπλέον, τα τεράστια πλήθη που συναντήσαμε στο Unity έχουν αντικατασταθεί από μικρότερες ομάδες ατόμων. Βέβαια σε καμία περίπτωση ο κόσμος δεν μοιάζει άδειος και εδώ βοηθάνε και τα διάφορα κάρα που κυκλοφορούν στους δρόμους του Λονδίνου.

Ακόμη, τα volumetric clouds του Unity απουσιάζουν, πράγμα που σημαίνει ότι πλέον τα σύννεφα δεν αφήνουν σκιές στους δρόμους και στις σκεπές των κτηρίων. Δυστυχώς ο τίτλος για άλλη μια φορά έχει πολύ μικρό LOD, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να βρίσκεται αρκετά κοντά σε κάποιο αντικείμενο για το δείτε με την πλήρη λεπτομέρειά του.

Στον αντίποδα το αποκρουστικό pop-in έχει περιοριστεί αρκετά, αν και συνεχίζει να υφίσταται. Επίσης και τα θολά textures έχουν διορθωθεί σε σημαντικό βαθμό ιδίως σε όσα αντικείμενα βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση, ενώ ο τίτλος διαθέτει κανονικά κύκλο ημέρας-νύχτας. Το παιχνίδι καταφέρνει και διατηρεί σταθερό το framerate στα 30fps, χωρίς όμως να λείπουν και οι περιστασιακές πτώσεις. Τέλος, τα απίστευτα bugs του Unity αποτελούν παρελθόν. Υπάρχουν φυσικά μερικά προβλήματα, όπως για παράδειγμα κάποιος NPC που θα βρίσκεται σε λάθος θέση ή η AI που θα συμπεριφέρεται αλλόκοτα, αλλά τα προβλήματα είναι σχετικά λίγα και δεν βλάπτουν σοβαρά την εμπειρία.

Κρίμα για τον αγώνα που χάσαμε με τρείς πόντους διαφορά.Δύσκολη η πρόκριση πλέον.

Διαβάστε περισσότερα...

Blood Prince έγραψε:
Blood Prince έγραψε: Το Fifa 19 δεν με ενθουσίασε (το journey τέρμα βαρετό,career as a player θυμίζει) και υπάρχουν τρία παιχνίδια στην λίστα που θέλω να αγοράσω.

Μπορεί να με βοηθήσει κάποιος ;

Assassin's Creed Odyssey,Detroit Become Human και The Last of us.

Ποιό προτείνετε ;

Ελπίζω να το διαβάσει κάποιος το topic...

Επειδή δεν μιλάει κανένας διαβάζω τα σχόλια στο skroutz και υπάρχει πολύ γκρίνια για το AC Odyssey. www.skroutz.gr/s/15168087/Assassin-s-Creed-Odyssey-PS4.html

Κλίνω πρός στο Detroit Become Human αλλά το σκέφτομαι ακόμα.

Αγόρασα το Assassin's Creed Odyssey Gold Edition τελικά xD Εάν δεν μου αρέσει ούτε αυτό,δεν θα μου αρέσει τίποτα στο τέλος.

Διαβάστε περισσότερα...

Εξαιρετικά διαβασμένη και η Ρεάλ, η οποία έδειξε πόσο ποιοτικη ομάδα είναι, σε ματς που παιζε χωρίς Γιουλ μην ξεχνάμε.

Διαβάστε περισσότερα...

Blood Prince έγραψε: Το Fifa 19 δεν με ενθουσίασε (το journey τέρμα βαρετό,career as a player θυμίζει) και υπάρχουν τρία παιχνίδια στην λίστα που θέλω να αγοράσω.

Μπορεί να με βοηθήσει κάποιος ;

Assassin's Creed Odyssey,Detroit Become Human και The Last of us.

Ποιό προτείνετε ;

Ελπίζω να το διαβάσει κάποιος το topic...

Επειδή δεν μιλάει κανένας διαβάζω τα σχόλια στο skroutz και υπάρχει πολύ γκρίνια για το AC Odyssey. www.skroutz.gr/s/15168087/Assassin-s-Creed-Odyssey-PS4.html

Κλίνω πρός στο Detroit Become Human αλλά το σκέφτομαι ακόμα.

Διαβάστε περισσότερα...

Τελικός Απολογισμός

Παρόμοιο με το Fifa 15 είναι λές και προόκειται για copy paste με καλύτερα γραφικά και απλά περιέχει και τον ύμνο του Ch.League.Το Journey περιλαμβάνει κυρίως παιχνίδια Ch.League και είναι αρκετά παρόμοιο με το Career as a Player.Τα Cinematic Video είναι περιορισμένα.Δεν αξίζει η αγορά για κάποιον που έχει αγοράσει το Fifa 14 του PS4.

Διαβάστε περισσότερα...

Το Fifa 19 δεν με ενθουσίασε και υπάρχουν τρία παιχνίδια στην λίστα που θέλω να αγοράσω.

Μπορεί να με βοηθήσει κάποιος ;

Assassin's Creed Odyssey,Detroit Become Human και The Last of us.

Ποιό προτείνετε ;

Ελπίζω να το διαβάσει κάποιος το topic...

Διαβάστε περισσότερα...

Κυκλοφορεί σύντομα.

Η Triternion ανακοίνωσε την επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του Mordhau.

Το video game που συνδυάζει στοιχεία των For Honor και Kingdom: Come Deliverance έχει πλέον ημερομηνία κυκλοφορίας. Όπως αποκάλυψε η εταιρεία ανάπτυξής του, το Mordhau θα κυκλοφορήσει στις 29 Απριλίου. Όπως είχε αποκαλυθφεί, θα μπορείτε να συμμετέχετε σε μάχες 64 ατόμων, σε πατροπαράδοτη μάχη ιπποτών. Οι σκληρές του μάχες και το ρεαλιστικό περιβάλλον του μεσαίωνα είναι στοιχεία που το ξεχωρίζουν.

http://www.youtube.com/watch?v=nFpoDlH6Sxs

Οι developers αναφέρουν στην σελίδα του παιχνιδιού στο Steam πως θα υπάρχουν διάφορα modes όπως τα Deathmatch και Team Deathmatch, καθώς και το Frontline. Παράλληλα θα υπάρχει και Skirmish, ενώ υπάρχουν και πλάνα για Battle Royale στο οποίο φυσικά θα πρέπει να επιβιώσετε έναντι των άλλων παικτών.

Το Mordhau θα κυκλοφορήσει για PC στις 29 Απριλίου.

Διαβάστε περισσότερα για το Mordhau και συζητήστε για αυτό στο σχετικό forum topic.

Σε δυο μέρες ωστόσο οι πράσινοι θα έχουν μία ακόμα ευκαιρία... αλλά σίγουρα πρέπει να είναι βελτιωμένοι στο ριμπάουντ και με καλύτερο Καλάθη για πάρουν το διπλό.

Διαβάστε περισσότερα...

Ένα βήμα πιο κοντά στην κυκλοφορία του.

Τα γυρίσματα του The Last of Us Part II φαίνεται πως ολοκληρώθηκαν με επιτυχία.

Το πολυαναμενόμενο sequel αποτελεί διακαή πόθο σχεδόν όλων των κατόχων του PS4. Μπορεί να μην υπάρχει επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας ακόμα, ωστόσο υπάρχει πρόοδος αν κρίνουμε από τα posts των δημιουργών στο Twitter. Συγκεκριμένα, υπάρχουν τρεις περιπτώσεις που μας κάνουν να πιστεύουμε πως απομένουν πολύ λίγα στάδια προτού ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του παιχνιδιού. Το πρώτο post του director Neil Druckmann δείχνει πως έφτασαν στο τέλος της ιστορίας του παιχνιδιού, αφού παρουσίασε την τελευταία σελίδα του script που αναγράφει “The End”.

Just shot this scene... so... pic.twitter.com/uyjbpTdfxC
— Neil Druckmann (@Neil_Druckmann) 17 Απριλίου 2019

Εχθές είχαμε μία ακόμα δημοσίευση από τον ίδιο, αλλά και την Ashley Johnson (voice actor της Ellie) όπου αναφέρουν πως ολοκληρώθηκε το motion capturing για τους Joel και Ellie που, αν μη τι άλλο, είναι πρωταγωνιστές, άρα δεν θα υπάρχουν ακόμη πολλά πράγματα να γυριστούν.

And that’s a wrap on Ellie, Joel, and the most ambitious cinematic shoot we’ve ever done. Tears were shed... #TheLastOfUsPartII pic.twitter.com/mRnlP54u4N
— Neil Druckmann (@Neil_Druckmann) 18 Απριλίου 2019

Το τελευταίο post έγινε από την Halley Gross, συγγραφέα του παιχνιδιού μαζί με τον Neil Druckmann, που ξεκαθαρίζει πως ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα των cinematics, δηλώνοντας ανοιχτά την χαρά τους για την τεράστια πρόοδό τους.

Done with cinematics! Loser didn’t think I could reach his high-five. Pfft. pic.twitter.com/maSBDmgLSE
— Halley Gross (@Grosstastic) 19 Απριλίου 2019

Όλα τα παραπάνω μας κάνουν να πιστεύουμε πως το The Last of Us Part II δεν είναι τόσο μακριά. Αν δεν το δούμε φέτος, πλέον είναι βέβαιο ότι θα το δούμε το αργότερο μέσα στο 2020, εκτός απροόπτου. Εφόσον δεν θα δούμε την Sony στην E3, πιθανότατα θα χρειαστεί να διεξαχθεί ακόμα ένα State of Play stream για να μάθουμε νεότερα.

Διαβάστε περισσότερα για το The Last of Us Part II και συζητήστε για αυτό στο σχετικό forum topic.

Τιμήθηκε ενώπιον των εργαζομένων της Sony Santa Monica.

Ένας φανατικός συλλέκτης αντικειμένων από την σειρά God of War βραβεύτηκε με ρεκόρ Guinness χάρις στην συλλογή του.

Ο Emanuel Mojica Rosas είναι τρελός υποστηρικτής του God of War. Στο δωμάτιό του θα βρείτε εξαιρετικά αντικείμενα που έχουν να κάνουν με τον Kratos και το σύμπαν στο οποίο διαδραματίζονται οι περιπέτειές του, κάτι που δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο από την Sony Santa Monica. Η εταιρεία ανάπτυξης του παιχνιδιού τον κάλεσε στα γραφεία της για να δει από κοντά την διαδικασία ανάπτυξης του παιχνιδιού, διάφορα στιγμιότυπα από αυτήν και να γνωρίσει τους κορυφαίους developers της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένου του Cory Barlog.

http://www.youtube.com/watch?v=O_QnVgs855U

Ο ίδιος υποστηρίζει πως η “αρρώστια” του με το God of War οφείλεται στην απώλεια της γιαγιάς του, αφού το God of War ήταν η διαφυγή του από την τεράστια στεναχώρια που βίωσε. Πλέον κατέχει 583 διαφορετικά licensed αντικείμενα που αφορούν το God of War franchise ωστόσο πρόσθεσε ακόμα δύο στην συλλογή του με το τέλος της επίσκεψής του. Αρχικά του δόθηκε, δια χειρός Cory Barlog, ένα πρωτότυπο CD που περιείχε το πρώτο God of War το PS2, πάνω στην έκδοση του οποίου βασίστηκαν για να γίνει gold το παιχνίδι και να κυκλοφορήσει το 2005. Παράλληλα του δόθηκε βραβείο Guinness World Record για την πλουσιότερη συλλογή που αφορά ένα franchise.

Διαβάστε το review του God of War (PS4) και συζητήστε για αυτό στο σχετικό forum topic.

Get Connected!

noman

Cyberpunk 2077

Euro Truck Simulator 2

raibow six siege

Οτινάναι

Password Reset

Reminder