Fallout: New Vegas

Το Fallout αποκτάει αέρα...western.

War. War never changes. Με αυτή τη φράση ξεκινάει η νέα περιπέτεια στον κόσμο του Fallout για ακόμα μια φορά, όπως ακριβώς και στους προηγούμενους τέσσερις τίτλους (συμπεριλαμβανομένου και του Tactics). Ο πόλεμος, που τώρα μεταφέρεται στο λαμπερό Las Vegas, φαίνεται πως όντως δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Η δημιουργός του Fallout: New Vegas, Obsidian Entertainment (που έχει στο δυναμικό της μέλη της Black Isle, δημιουργού των δυο πρώτων παιχνιδιών), έκανε πολύ καλά αυτό για το οποίο έχει γίνει γνωστή σαν εταιρία: Πάτησε πάνω στο Fallout 3 και προσθέτοντας ορισμένα νέα στοιχεία στο περιβάλλον, την ιστορία και το gameplay, δημιούργησε έναν αξιόλογο ανεξάρτητο τίτλο, που φαίνεται όμως να αποτελεί κάτι σαν expansion του προηγούμενου.

Ένας φανατικός υπέρμαχος του Fallout 3 θα έλεγε σε αυτό το σημείο ότι συνταγή που πετυχαίνει δεν αλλάζει και θα έχει απόλυτο δίκιο. Στον αντίποδα όμως, από την κυκλοφορία του Fallout 3 έχουν περάσει δυο και πλέον χρόνια, άρα σίγουρα περιμέναμε κάτι το διαφορετικό.

“Western” Side Story
Η βασικότερη διαφορά του New Vegas με τον προκάτοχό του, είναι η τοποθεσία στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία. Σύμφωνα με το σενάριο, στον κόσμο του Fallout 3 η δυτική πλευρά των Η.Π.Α. δεν χτυπήθηκε στην ίδια πυκνότητα από τις ατομικές βόμβες, σε σχέση με την ανατολική. Έτσι, ενώ στην Capital Wasteland και την γενικότερη περιοχή της Ουάσινγκτον υπήρχαν μονάχα συντρίμμια και ίχνη αποσύνθεσης, στην ευρύτερη περιοχή της Nevada, όπου βρίσκεται το Las Vegas και η Mojave Wasteland υπάρχουν υλικές ζημιές, αλλά τα περισσότερα κτίρια στέκουν ακόμα και η βλάστηση δεν έχει αφανιστεί ολοσχερώς.

Το τοπίο ξεφεύγει από την “τεχνοκρατική” προσέγγιση του Fallout 3 και περιέχει περισσότερο επιρροές western. Θα συναντήσετε δηλαδή από σαλούν και καουμπόηδες μέχρι καζίνο και ράντζα. Οι ντόπιοι μιλάνε μια πιο “βαριά” αμερικάνικη διάλεκτο και ο τρόπος που ντύνονται θυμίζει περισσότερο Λούκι Λουκ παρά φουτουριστικό σκηνικό δράσης. Η ιστορία ωστόσο είναι ανεξάρτητη με αυτήν του προηγούμενου τίτλου και δεν συνδέεται μαζί της αφηγηματικά.

Μέσα από το εισαγωγικό βίντεο μαθαίνετε πως δουλεύετε ως κούριερ κι έχετε για αποστολή την παράδοση ενός πακέτου. Στην διαδρομή δέχεστε επίθεση από μια ομάδα αγνώστων, με αρχηγό έναν περίεργα ντυμένο “κύριο”. Αφού σας...ξαλαφρώσουν από τα υπάρχοντα και το πακέτο που μεταφέρετε, σας θάβουν κάτω από το χώμα και σας παρατάνε εκεί, μέχρι την επικείμενη διάσωσή σας από ένα Securitron (ρομπότ ασφαλείας).

Δημιουργία/Εξέλιξη χαρακτήρα
Το σημείο στο οποίο παίρνετε ουσιαστικά τα ηνία του ήρωά σας είναι όταν τελικά αυτός ξυπνήσει στην πόλη του Goodsprings. Με την βοήθεια του τοπικού γιατρού Doc Mitchell, καλείστε να διαμορφώσετε την εμφάνισή σας σύμφωνα με τις προτιμήσεις σας. Η δημιουργία χαρακτήρα είναι όπως και στο Fallout 3 αρκετά πρωτότυπη και συμβαίνει in-game μέσα από μια σειρά ερωταποκρίσεων με τον γιατρό. Τα abilities ακολουθούν το κλασικό S.P.E.C.I.A.L. μοντέλο. Δηλαδή έχετε πέντε παραπανίσιους πόντους αρχικά για να προσθέσετε στα Strength, Perception, Endurance, Charisma, Intelligence, Agility και Luck.

Όλα παραμένουν ίδια σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο, ενώ αν δεν είχατε καμία επαφή παλιότερα, το παιχνίδι φροντίζει να σας ενημερώσει αναλόγως. Στις λίστες των Skills και των Perks έχουν γίνει μερικές προσθήκες, αλλά και πάλι δεν θα δείτε μεγάλες διαφορές, ενώ για τους μυημένους, ενδεικτικά αναφέρουμε ότι υπάρχουν ακόμα Perks όπως τα Bloody Mess και Cannibal που εμπλούτιζαν το gameplay με χιουμοριστικό τρόπο. Κατά το level up του χαρακτήρα σας δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη διαφορά, πέρα από το γεγονός ότι στα πρώτα επίπεδα θα σας φανεί αρκετά σύντομη η άνοδος, ενώ αργότερα ο ρυθμός πέφτει αισθητά. Το level cap είναι στο επίπεδο 30, όσο ήταν στο Fallout 3 μετά την προσθήκη των DLCs (Broken Steel).

Αφού εκτελέσετε τα πρώτα quests που θα σας αναθέσουν, σας γίνεται η ερώτηση για το αν επιθυμείτε να συνεχίσετε με ενεργοποιημένο το Hardcore Mode. Με αυτή την επιλογή, που μπορείτε να απενεργοποιήσετε ανά πάσα στιγμή από τα options, το παιχνίδι ουσιαστικά γίνεται ρεαλιστικό μέχρις εσχάτων. Τα πυρομαχικά σας προσθέτουν βάρος σε ότι κουβαλάτε (κανονικά είναι μηδενικού βάρους, ανεξαρτήτως ποσότητας), τα stimpacks δεν σας γιατρεύουν άμεσα, αλλά με την πάροδο του χρόνου και πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τρώτε και να πίνετε για να μην λιμοκτονήσετε. Όλη αυτή την ταλαιπωρία βέβαια δεν θα την περάσετε άδικα, αφού στο τέλος το παιχνίδι θα σας αποζημιώσει με μια μικρή έκπληξη.

Καυτά εξάσφαιρα
Σε περίπτωση που δεν είχατε καμία επαφή με το Fallout 3, απλά αναφέρουμε πως πρόκειται για RPG πρώτου προσώπου, με στοιχεία action. Τα στατιστικά επικρατούν της δράσης και η αφήγηση της ιστορίας, όπως και οι επιλογές σας, έχουν βαρύτητα στο gameplay.

Ο χειρισμός παραμένει ίδιος με όσα ξέρατε μέχρι τώρα. Οι επιθέσεις σας γίνονται με το αριστερό πλήκτρο του mouse, ενώ στο δεξί έχει προστεθεί μια πιο ρεαλιστική λειτουργία στόχευσης, με την κάμερα να τοποθετείται πίσω από το σκόπευτρο του εκάστοτε όπλου. Επιτέλους, γιατί η προηγούμενη λειτουργία, που έμοιαζε με μικρό zoom στο στόχο, δεν είχε κάποια χρηστική αξία. Το σύστημα V.A.T.S. παραμένει ως έχει. Δηλαδή αν τα βρείτε σκούρα, τότε χρησιμοποιείτε αυτόν τον turn-based τρόπο στόχευσης, βάση του οποίου η οθόνη παγώνει κι εσείς στοχεύετε τους εχθρούς σας σε bullet-time mode, έχοντας αντίστοιχα τα ανάλογα ποσοστά ευστοχίας ανάλογα με την απόστασή τους και το σημείο που θα τους χτυπήστε.

Η κίνηση γίνεται με τα WASD πλήκτρα, με το Ctrl σκύβετε, ενώ με το Tab ανοίγει το Pip-boy σας, δηλαδή η οθόνη που περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες του χαρακτήρα σας, τα quests και το inventory. Ευτυχώς έχει ομαλοποιηθεί αρκετά η κίνησή σας στο χώρο και δεν κολλάει πάνω σε μικρά εμπόδια ή πεταμένα αντικείμενα, που έπρεπε να προσπεράσετε για να συνεχίσετε. Από τα options μπορείτε να αλλάξετε όχι μόνο τα πλήκτρα χειρισμού, αλλά και την απόδοση γραφικών, ήχου και gameplay. Σημειώστε ότι καλό θα ήταν πρώτα να διαμορφώσετε τα settings από το launch window (αυτό που εμφανίζεται πριν μπείτε στο παιχνίδι) και στην συνέχεια να παίξετε με τα γραφικά από το in-game μενού.

Η εξερεύνηση αποτελεί το βασικότερο κομμάτι και παρότι ο χάρτης της Mojave Wasteland είναι αισθητά μικρότερος από αυτόν της Capital, δεν θα σταματήσετε να περιφέρεστε από άκρη σε άκρη για να φέρετε εις πέρας τα quests. Από ένα σημείο κι έπειτα βέβαια, η λειτουργία Fast Travel του χάρτη διευκολύνει απερίγραπτα την δουλειά σας, αφού με ένα κλικ μεταφέρεστε σε όποια περιοχή έχετε ήδη επισκεφθεί.

Τα “θελήματα” που θα κληθείτε να ικανοποιήσετε στους διάφορους NPCs είναι εύκολα σε επίπεδο δυσκολίας και έχετε το ελεύθερο να τα εκτελέσετε με όποια σειρά θέλετε. Άξια παρατήρησης είναι ορισμένα από τα ονόματα των quests που δανείζονται στίχους γνωστών τραγουδιών ή εκφράσεων της αμερικάνικης κουλτούρας.

Οι διάλογοι έχουν τεράστια ποικιλία, αλλά ορισμένες φορές φαίνονται λίγο “στημένοι” και προκαθορισμένοι, με τα topics προς ερώτηση να ξεπετάγονται χωρίς να έχουν προαναφερθεί στο σενάριο. Ευτυχώς κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε περισσότερο σε “τρίτους” NPCs που υπάρχουν για ομορφιά και όχι σε κάποιον από τους κεντρικούς χαρακτήρες. Ακόμα όμως και στο Fallout 3, υπήρχε μεγαλύτερη ποικιλία διαλόγων σε σχέση με τώρα.

Καλύτερα να σου βγει το μάτι...
Στον τομέα της μάχης τα πάντα λειτουργούν ομαλά και αναμενόμενα (πέρα από τα bugs που αναφέρονται πιο κάτω). Οι εχθροί έχουν βατή δυσκολία, ενώ στην A.I. δεν εμφανίστηκε κάποια σημαντική διαφοροποίηση με ελάχιστες εξαιρέσεις. Θα αντιμετωπίσετε πολλά καινούργια πλάσματα, ενώ ορισμένα τα έχετε ξαναδεί σε κάποιο από τα DLCs του Fallout 3. Οι sneak επιθέσεις λειτουργούν πολύ πιο καλά, ενώ παίζοντας είναι εμφανές ότι υπάρχει μια βελτίωση του action κομματιού. Αν είχατε το δίλημμα Shooter ή RPG για το Fallout 3, στο New Vegas δεν πρόκειται να ξεμπερδευτείτε. Αν είχατε αντιληφθεί ότι παίζετε RPG και σας ξένισε το action κομμάτι, πάλι θα στεναχωρηθείτε. Η κατάσταση είναι ίδια με πριν. Ξανά το Role-Play στοιχείο ξεχωρίζει, αφού η ζημιά που κάνετε βασίζεται στα στατιστικά και όχι στην ικανότητα σας να σκοπεύσετε ορθά. Απλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παίζει δυναμικό ρόλο και το που στοχεύετε, όπως στα sneak attacks που προαναφέραμε.

Τα διλήμματα στα οποία θα βρεθείτε είναι όλο και πιο έντονα και οι αποφάσεις σας έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα απ' όση νομίζετε αρχικά

Ο εξοπλισμός σας φθείρεται και απαιτεί επισκευή, ενώ τα ρούχα που φοράτε επιτέλους παίζουν ρόλο στην αντιμετώπιση που θα έχετε από τον κόσμο γύρω σας. Αν επιλέξετε δηλαδή την ενδυμασία μιας παράταξης, οι συνάδελφοι θα σας προσεγγίζουν, ενώ οι εχθροί θα σας ορμάνε. Τα αντικείμενα είναι για άλλη μια φορά άπειρα σε αριθμό, όπως και τα όπλα που θα έχετε στην διάθεσή σας, με αρκετές προσθήκες. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι πυρομαχικών αναλόγως με το αν θέλετε να πυροβολήσετε αντιπάλους με πανοπλία ή όχι, ενώ θα βρείτε αρκετές εκπλήξεις και διασκεδαστικούς τρόπους για να τους ξεπαστρέψετε. Επιπλέον, μπορείτε να κάνετε αναβαθμίσεις στα workbenches που υπάρχουν διάσπαρτα ή και να “σπάσετε” αντικείμενα, συλλέγοντας υλικά για να φτιάξετε καινούργια. Τέλος, για να ολοκληρωθεί η εμπειρία του crafting, η ύπαρξη βλάστησης επιτρέπει την δημιουργία αναλώσιμων ποτών και φίλτρων στα fireplaces (όπως στο Witcher), αν έχετε φυσικά τα απαραίτητα υλικά για την συνταγή.

...παρά το όνομα
Παρότι παραλήφθηκε στο Fallout 3, το Reputation System των δυο πρώτων Fallout επιστρέφει δυναμικά στο Fallout: New Vegas παίζοντας τεράστιο ρόλο στις επιλογές σας και στις επικείμενες επαφές με τις διάφορες ομάδες που θα συναντήσετε. Υπάρχουν πάρα πολλές παρατάξεις στην Mojave Wasteland, που έχουν διαφορετικές απόψεις και αλληλοσυγκρουόμενες τακτικές δράσης η καθεμία. Θα έχετε πάρε-δώσε με οργανώσεις όπως η New Californian Republic, οι Powder Gangers και η Brotherhood of Steel. Εσείς καλείστε κάθε φορά να πάρετε μέρος και να διαλέξετε στρατόπεδο, αφού δεν θα μπορείτε να φοράτε διαρκώς την... ταμπέλα του καλού Σαμαρείτη.

Όταν θα χρειαστεί να πάρετε κάποια απόφαση, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μεγάλα διλήμματα που θα επηρεάσουν εσάς, τον κόσμο του παιχνιδιού και την εξέλιξη της ιστορίας μετέπειτα. Κάθε πράξη σας μετράει και ότι γίνεται δεν “ξεγίνεται” εύκολα και μπορεί να σας πάρει αρκετή ώρα να αποφασίσετε, αν σας ενδιαφέρει βέβαια το σενάριο. Κάθε quest ή φιλική ενέργεια που κάνετε για κάποιο group, ανεβάζει την φήμη σας με αυτή την ομάδα, ενώ κάθε επίθεση, αρνητική ενέργεια ή ακόμα και παροχή βοήθειας στο...αντίπαλο στρατόπεδο, θα σας αφαιρέσει πόντους φήμης. Έτσι, στο Pip-boy σας εμφανίζονται όλες οι παρατάξεις ή περιοχές και η στάση που κρατούν απέναντί σας. Λαμβάνοντας την κατάλληλη αποδοχή από ένα group, αυξάνονται οι πιθανότητες κέρδους από αυτό με πολλές μορφές (από τις τιμές των εμπόρων μέχρι δωράκια). Από την άλλη, αν σας μισήσουν, θα ακούτε τις σφαίρες τους πριν καν τους δείτε μπροστά σας.

Η πόλη της αμαρτίας
Πέρα από τα κλασικά πράγματα που μπορούσατε να κάνετε στα μέχρι τώρα Fallout, υπάρχουν κάποιες επιπλέον δυνατότητες. Κατ' αρχήν λόγω του setting θα κληθείτε να διασκεδάσετε με διαφορετικούς τρόπους που αρμόζουν σε πιο ενήλικο κοινό. Ο τζόγος, οι βρωμοδουλειές της μαφίας και η ενασχόληση με το άλλο φύλο είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Σε κάθε καζίνο που μπαίνετε μπορείτε να επωφεληθείτε από τις υπηρεσίες του, να κλείσετε κάποιο δωμάτιο με... παρέα ή να σπαταλήσετε τα σκληροκερδισμένα caps σας στον κουλοχέρη, το blackjack και την ρουλέτα.

Μπαίνοντας σε ένα καζίνο θα σας “γδύνουν” από τον εξοπλισμό σας, αλλά μπορείτε να αγοράσετε ορισμένα μικρά όπλα από τους σχετικούς εμπόρους έξω από αυτά, τα οποία και παραμένουν πάνω σας. Το κακό είναι πως όταν αποκτήσετε ξανά τον εξοπλισμό σας, το παιχνίδι σας ενημερώνει ξεχωριστά για την παραλαβή του καθενός εξ’ αυτών, σαν να το κερδίσατε σε quest. Οι προγραμματιστές θα μπορούσαν να έχουν αφαιρέσει αυτή την ενοχλητική λειτουργία, καθώς δεν είναι δα και μικρό το inventory, ούτε λίγα τα casinos.

Αν κατά τα ταξίδια σας συναντήσετε δυσκολίες, μπορείτε να προσαρτήσετε κάποιους συντρόφους που θα σας ακολουθούν. Αυτό γινόταν και παλαιότερα, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει το αρκετά σημαντικό σύστημα εντολών. Έτσι, όταν μιλήσετε στον ακόλουθό σας, μπορείτε από το σχετικό στρογγυλό μενού που θα εμφανιστεί να του δώσετε εντολές για την απόσταση που θα διατηρεί από εσάς, για το αν θα είναι επιθετικός ή παθητικός, μέχρι και το τι αντικείμενα θα κουβαλάει. Αυτή η αρκετά βοηθητική προσθήκη σε συνδυασμό με την ανενόχλητη λειτουργία της A.I. του εκάστοτε συντρόφου, δίνει πόντους στο gameplay και υποστηρίζει την λήψη δυσκολότερων αποστολών, αλλά και την χρήση τακτικής.

Αν τα πάντα σας φαίνονται εύκολα, τότε μπορείτε να ασχοληθείτε με τα Challenges που προβάλλονται στο μενού των quests. Πρόκειται στην ουσία για Achievements δοσμένα με διαφορετικό τρόπο και απλά καταγράφονται οι κινήσεις σας, από το πόσα έντομα σκοτώσατε μέχρι πόσους εχθρούς πυροβολήσατε με φλογοβόλο.

Περί...ζωυφίων
Το κυριότερο πρόβλημα στα παιχνίδια της Obsidian, είναι το τελικό optimization που έχουν σαν τίτλοι. Ο αριθμός των bugs είναι αρκετά μεγάλος και στους παλαιότερους τίτλους. Όσοι έχετε ασχοληθεί θα θυμάστε σίγουρα τα κολληματάκια του Knights of the Old Republic II και φυσικά το υπερβολικά χαμηλό frame rate που έτρεχε το Neverwinter Nights 2. Μια από τα ίδια έχουμε και στο New Vegas. Υπάρχουν αρκετά glitches (κολλήματα) στα γραφικά, με ορισμένα μοντέλα να κολλάνε στο περιβάλλον, να έχουν “σπαστικές” κινήσεις στο animation τους ή να εμφανίζονται... κάτω από τη γη. Σε ορισμένα σημεία, κυρίως όταν επισκέπτεστε για πρώτη φορά μια περιοχή θα αντιμετωπίσετε αργό frame rate, ενώ κάποια quests δεν εμφανίζονται καν στο χάρτη. Για κάποιο λόγο δεν λειτουργούσε από ένα σημείο και έπειτα η ροδέλα του mouse, με αποτέλεσμα δυσκολότερη πλοήγηση στα μενού. Μπορεί να μην σας συμβεί ποτέ αλλά πρέπει να αναφερθεί.

Το Fallout 3 ήταν ένας τίτλος που δίχασε τους fans, όχι μόνο από πλευράς προσέγγισης του gameplay, αλλά και με την έννοια του αν το παιχνίδι ήταν δυνατόν να τρέξει ομαλά. Σίγουρα τα περισσότερα προβλήματα με την έναρξη του παιχνιδιού, όπως τα saves και τα crashes στην επιφάνεια εργασίας έχουν μειωθεί, αλλά καλό θα ήταν να είστε προετοιμασμένοι για όλα, καθώς δεν έχουν εξαλειφθεί εντελώς. Προφανώς και το New Vegas είναι playable, αλλά μετά από δυο χρόνια δεν δείχνει να έχει ξεπεράσει τις...παιδικές ασθένειες του προκατόχου του.

Τα όποια bugs δεν αναμένεται να σταθούν εμπόδιο στο να παίξετε με τις ώρες το Fallout: New Vegas. Η ολοκλήρωσή των βασικών quest θα σας πάρει πάνω από…50 ώρες, ενώ αν σε αυτά προσθέσετε και τα προαιρετικά τότε η διάρκεια ζωής του παιχνιδιού διπλασιάζεται, κάτι που είναι ιδανικό για ένα Single-Player game. Όρεξη να ‘χετε να παίζετε δηλαδή. 

Γραφικά
Το μόνο που φαίνεται να έχει αλλάξει στα γραφικά είναι τα μοντέλα των χαρακτήρων. Τα textures που τους απαρτίζουν έχουν υποστεί λίφτινγκ και δείχνουν πιο ολοκληρωμένα, αλλά το animation είναι λίγο εκνευριστικό, ακόμα και στον ήρωά σας (όταν χρησιμοποιήσετε την κάμερα τρίτου προσώπου). Επίσης, για κάποιον περίεργο λόγο, όλοι οι θηλυκοί χαρακτήρες είναι ακόμα κακάσχημοι. Αν είναι να έχουν όλες χοντρά φρύδια και ανδροπρεπή κορμοστασιά, καταλαβαίνει κάποιος πολύ εύκολα το γιατί γίνεται πόλεμος εδώ και τέσσερα παιχνίδια.

Οι περιβάλλοντες χώροι έχουν αλλάξει σχεδιαστικά αλλά όχι ποιοτικά. Φανταστείτε σχεδόν όλους τους ίδιους χώρους και τα αντικείμενα που υπήρχαν πριν, απλά σε ένα πιο “κίτρινο” σκηνικό (λόγω της ερήμου) και πιο γκλαμουράτο, λόγω Vegas. Ο ουρανός δείχνει πολύ ομορφότερος με την φεγγαράδα, ενώ θα συναντήσετε και εφέ όπως αμμοθύελλες. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει στοιχεία από τα παλαιότερα Fallout, τόσο στους χώρους, όσο και στην αρχιτεκτονική, ενώ είναι πάρα πολλά τα στοιχεία που έχουν προστεθεί (φωτεινές επιγραφές, πανύψηλα κτήρια) κυρίως μέσα στην πόλη του New Vegas.

Ήχος
Η μουσική για μια ακόμη φορά δίνει απλά ρέστα. Η αντικατάσταση των κλασικών 50's μελωδιών, από country άσματα με πολύ γνωστά κομμάτια της εποχής, σας βάζει με τον καλύτερο τρόπο στην ατμόσφαιρα. Αυτά ακούγονται όσο είστε συντονισμένοι σε κάποιον από τους σταθμούς με τις αντίστοιχες εκπομπές (σ.σ. Users δεν έχει, μην ψάξετε). Όταν έχετε κλειστό το ραδιόφωνο, η ηχητική επένδυση αλλάζει σε πιο ambient μοτίβο, χτίζοντας μια ερημική ατμόσφαιρα και επιταχύνοντας σε αγωνιώδη ξεσπάσματα στις σκηνές μάχης.

Οι φωνές των NPCs αμερικανίζουν και ταιριάζουν απόλυτα, τόσο χρονικά όσο και τοπικά, ενώ δεν λείπουν για ακόμη μια φορά τα μεγάλα ονόματα στο voice acting. Ο Ron Pearlman (Hellboy) αφηγείται ξανά για τον “Πόλεμο που δεν αλλάζει” και ο Matthew Perry (Friends) έχει τον ρόλο του Benny, ενός εκ των βασικών εχθρών σας. Τον ρόλο του Doc Mitchell που σας σώζει στην έναρξη, έχει ο Michael Hogan (από το Battlestar Galactica), o Danny “Machete” Trejo παίζει το ghoul Raul και ο Kris Kristofferson (o Whistler του Blade) δανείζει την φωνή του στον Chief Hanlon. Όταν ο ήχος είναι τόσο προσεγμένος σε ένα παιχνίδι, σίγουρα δείχνει την υψηλή ποιότητα παραγωγής του. Από την άλλη, θα σας κάνει να γκρινιάζετε περισσότερο για τα bugs που θα βρείτε, αφού σκεπτόμενοι ότι υπάρχει το απαραίτητο μπάτζετ, θα αποδώσετε την ελλειπή ομαλότητα λειτουργίας σε...βαρεμάρα και κακό testing από πλευράς προγραμματισμού.

Συνοψίζοντας
Καλό θα είναι να αντιμετωπίσετε το Fallout: New Vegas σαν αυτό που πραγματικά είναι. Είναι ένα παιχνίδι που θυμίζει περισσότερο ανεξάρτητο expansion μεγάλου μεγέθους που κυκλοφόρησε αυτόνομα, παρά καινούργιος τίτλος. Αν δεν σας άρεσε το Fallout 3, δεν πρόκειται να βρείτε παρηγοριά στο Vegas. Αν πάλι λατρέψατε το μοντέλο δράσης του προηγούμενου τίτλου, απλά σπεύσατε προς απόκτηση του. Θα σας προσφέρει πάρα πολλές ώρες δράσης σε ένα διαφορετικό κομμάτι του κόσμου του Fallout, με νέες προσθήκες και ορισμένες βελτιώσεις.

Θετικά:
- Περισσότερη δράση στον κόσμο του Fallout
- Λήψη αποφάσεων
- Έλεγχος συντρόφων
- Νέο μοντέλο σκόπευσης
- Ποιοτικά ηχητικά κομμάτια
- Μεγάλη διάρκεια ζωής

Αρνητικά:
- Bugs, bugs, bugs
- Μικρότερος χάρτης
- Oι γυναίκες έχουν τα χάλια τους

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 9
Γενικά: 8.5

Πετυχημένο gameplay που αμαυρώνεται από την ύπαρξη πολλών bugs. Παρόλα αυτά, η ιστορία του θα σας αποζημιώσει.

Σωτήρης Σωτηρόπουλος