Reviews written by Μάρκος Ασκανιάν

Το The Witcher 3: Wild Hunt είναι ένα action RPG που διαδραματίζεται σε ένα περιβάλλον open world. Την ανάπτυξή του επιμελήθηκε η Πολωνική εταιρεία CD Project RED και κυκλοφόρησε στις 19 Μαΐου 2015. Άργησα λίγο για το review, αλλά δε βαριέσαι...

Ο τίτλος εξιστορεί τις περιπέτειες του Geralt of Rivia, το πρωταγωνιστή της σειράς ο οποίος θέλει να συνεχίσει τη ζωή του όπως εκείνος θέλει καθώς όσοι τον χρησιμοποιούσαν έχουν πλέον εξαφανιστεί. Ξεκινώντας λοιπόν μια προσωπική αποστολή, ο Geralt έρχεται αντιμέτωπος με μια απόκοσμη στρατιά με την ονομασία Wild Hunt η οποία εισβάλλει στα Northern Kingdoms. Ποιος είναι ικανότερος για να σταματήσει αυτή την εισβολή πέρα από τον ένα και μοναδικό Witcher;

Ενώ μοιάζει με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, το Wild Hunt βελτίωσε διάφορα θέματα που είχαν. Καταρχάς, ο τίτλος έχει μεταμορφωθεί από non-linear storytelling RPG σε ένα open world RPG! Η μάχη γίνεται βασισμένη σε ένα action RPG system και σε συνδυασμό με τη χρήση μαγικών όλο το fighting system είναι πλέον 100% λειτουργικό και αναβαθμισμένο. Επίσης, νέα mechanics προστέθηκαν όπως μάχη πάνω σε άλογο καθώς και στη θάλασσα, witcher-sense, χρήση τόξου καθώς και υποβρύχια κολύμβηση. Επιπλέον, τα climbing mechanics μοιάζουν με αυτά που έχουμε δει σε τίτλους όπως το Uncharted και η δημιουργία potions και αντικειμένων είναι ακόμα εδώ αλλά καλύτερη από το Witcher 2. Με 10 witcher signs, 5 original, καθένα με εναλλακτική επιλογή, είμαι σίγουρος ότι θα χαρείτε!

Το Wild Hunt διαθέτει μηχανισμό που προσφέρει dynamic day and night το οποίο επηρεάζει μερικά τέρατα και τις δυνάμεις τους. Η AI είναι αρκετά ρεαλιστική και τα περιβάλλοντα είναι αρκετά πειστικά και λειτουργικά με απειροελάχιστα bugs. To σκηνικό είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτά του παρελθόντος και σε μερικά σημεία θα χρειαστείτε οπωσδήποτε άλογο ή και πλοίο για να φτάσετε στο προορισμό σας. Αν έχετε εμπειρία με το Skyrim θα νιώσετε ότι εδώ ο κόσμος είναι λίγο μεγαλύτερος. Ακόμη, μια ευχάριστη έκπληξη, είναι το dynamic beard growth system! Ναι, μούσι! Το μούσι του Geralt θα μεγαλώνει όταν ταξιδεύει αλλά αν κάνετε download το free Beard and Hairstyle DLC, αυτό το feature δε θα είναι πλέον διαθέσιμο.

Αυτό πάντως που μου άρεσε περισσότερο από όλα (πέρα από τα γραφικά, τον ήχο και τον έλεγχο τα οποία είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) είναι το γεγονός ότι κάθε σας πράξη έχει αντίκτυπο στο κόσμο. Κάθε quest έχει διάφορες επιλογές για το πως θέλετε να το ολοκληρώσετε και ανάλογα την επιλογή σας, το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό κάθε φορά. θα χρειαστείτε συνολικά 100 ώρες για να ολοκληρώσετε το Witcher 3, 50 για το main story και άλλες 50 για τα side quests. Μεγάλος τίτλος, έτσι δεν είναι;

H ιστορία προχωράει φυσικά και με κινηματογραφικότητα η οποία συνοδεύεται καθ'όλη τη διάρκεια με απίστευτο soundtrack και next-gen visuals. Αν διαθέτετε ένα καλό PC θα απολαύσετε μια αξέχαστη εμπειρία και πιστεύω πως μέχρι τώρα, ο συγκεκριμένος τίτλος είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει για Xbox One και PlayStation 4. Η εξερεύνηση, η διαμόρφωση του χαρακτήρα σας και το enemy design είναι εξαιρετικά και το weapon customization καθώς και το potions system δίνουν στο gameplay ακόμη περισσότερη ώθηση και ποικιλία.

Αν θέλετε να ζήσετε μια ώριμη gaming εμπειρία, το Witcher 3 τη προσφέρει και με το παραπάνω.
Τι στέκεστε λοιπόν; Ζήστε το!

Τι να πρωτοπεί κανείς για τη σειρά Halo; Χιλιάδες reviews, previews, αφιερώματα και σχόλια γύρω από αυτό το τρομερό αριστούργημα υπάρχουν στο internet. To Halo: The Master Chief Collection το περίμενα με ανυπονησία καθώς είναι ένα πλήρες και ιστορικό πακέτο gaming παραδείσου! Ναι, μπορεί να υπερβάλλω, αλλά είναι λογικό καθώς είμαι μεγάλος fan της σειράς.

Και τα τέσσερα games που περιλαμβάνει το Master Chief Collection είναι αυτά που γνωρίζετε οι παλιότεροι στο χώρο. Η συλλογή περιέχει την original τριλογία που αναπτύχθηκε από τη Bungie- Halo: Combat Evolved Anniversary, Halo 2 και Halo 3 –μαζί με το Halo 4, τη πρώτη δουλειά της 343 Industries. Όλα τα games έχουν δεχθεί ένα graphical upgrade γι’αυτή τη κυκλοφορία με το Halo 2 να έχει ένα high-definition redesign στον ήχο και τα γραφικά αποκλειστικά γι’αυτή τη συλλογή.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Halo θα το πω απλά και λακωνικά. Αναλαμβάνετε το ρόλο του Master Chief, ενός υπέρ-στρατιώτη, και αντιμετωπίζετε μια εξωγήινη φυλή, τους Covenant. Στη πορεία όμως συναντάτε έναν κοινό σας εχθρό, το εξωγήινο παράσιτο με την ονομασία The Flood το οποίο μεταλλάσσει όποιον αγγίξει. Spoilers δε κάνω αλλά γίνεται ο κακός χαμός!

Όσον αφορά τα γραφικά και τον ήχο, με περιμένετε τεράστιες διαφορές από τις αρχικές κυκλοφορίες. Αυτό που κάνει όμως το ΜΠΑΜ είναι η εκπληκτική remastered έκδοση του Halo 2. Mε μεγαλύτερο αριθμό textures και με νέα game engine όλες οι επιφάνειες μοιάζουν ακόμα πιο ρεαλιστικές σε σχέση με την original έκδοση. Αρκετά σημεία στο περιβάλλον μπορούν πλέον να καταστραφούν μόλις δεχτούν πυρά και γενικά όλα τα γραφικά, οι χαρακτήρες και τα animations έχουν δεχθεί ένα εκπληκτικό ρετουσάρισμα.

Τα cutscenes έχουν δεχθεί κι αυτά upgrade ενώ έχουν προστεθεί δύο νέα που είναι κάτι σαν πρόλογος για το σκηνικό του Halo 5: Guardians. Ακόμη το original score του Halo 2 ηχογραφήθηκε ξανά από την San Fransisco Symphony και τον κιθαρίστα Steve Vai. Update έγινε και στον ήχο των όπλων και των υπολοίπων εφέ.

Η Saber Interactive, η οποία βοήθησε στην ανάπτυξη του Combat Evolved Anniversary, βοήθησε και στη campaign του Halo 2. Τα Terminals, ένα χαρακτηριστικό το οποίο εισήχθη αρχικά στο Halo 3, είναι πλέον και στο Halo 2 Anniversary. Σκοπός των Terminals είναι να δημιουργήσει κάπως ένα «συνεχόμενο ιστό» για τις ιστορίες που διαδραματίζονται στο σύμπαν του Halo. Tα Terminals έδωσαν και την ευκαιρία να μας συστήσουν στον Spartan Locke, ένα σημαντικό χαρακτήρα του Halo 5: Guardians.

Ωραία όλα αυτά, αλλά αξίζει τελικά η αγορά;
Όταν πρωτοκυκλοφόρησε η συλλογή, αρκετοί gamers ανέφεραν προβλήματα με τα online match making modes αλλά αυτά πλέον ανήκουν στο παρελθόν. Αν έχετε παίξει τα original games στην αρχική τους μορφή, θα σας κρατήσει η remastered έκδοση του Halo 2 και τα multiplayer modes. Αν δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με τη σειρά Halo κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και αγοράστε το τώρα! Είναι μια απίστευτη συλλογή που θα σας διασκεδάσει για πάρα μα πάρα πολλές ώρες!

Θετικά:
- Τεράστια διάρκεια (4 games με multiplayer)
- Όλα τα Halo σε 60fps
- Κορυφαίo soundtrack και voice acting
- Gameplay

Αρνητικά:
- Κάποια bugs που και που
- Το Halo 3 φαίνεται πιο "παλιό" στον οπτικό τομέα

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 9
Gameplay: 9
Αντοχή: 10
Γενικά: 9

Οφείλετε να το αποκτήσετε!

Από όποια πλευρά κι αν το δείτε, το remake του Ratchet & Clank πέρα από ένα υπέροχο videogame, καταφέρνει και ξεφεύγει από τα λάθη που έχουν άλλα σύγχρονα platform games. O τίτλος που αναπτύχθηκε από την Insomniac Games μας μεταφέρει σε μια φανταστική, εθιστική και άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία την οποία προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους.

Ο Ratchet είναι ένας εξωγήινος (κάτι σαν αιλουροειδές) o οποίος είναι ξετρελαμένος με τη τεχνολογία. Την ώρα που φτιάχνει το διαστημόπλοιο του, σκάει από τον ουρανό ένα μικρό ρομποτάκι, ο Clank. O Clank περιγράφει με τραγικό τρόπο τι συμβαίνει στο κόσμο με αποτέλεσμα να πηδήξει στη πλάτη του Ratchet και στη συνέχεια ξεκινούν μαζί μια περιπέτεια όπου πρέπει να σώσουν το κόσμο από ένα διαβολικό κακό επιχειρηματία, τον Drek, ο οποίος θέλει να κατακτήσει το κόσμο για να βάλει σε εφαρμογή τα απαίσια σχέδιά του. Ο Ratchet και ο Clank είναι ένα περίεργο δίδυμο και σίγουρα θα σας κεντρίσει τη προσοχή, ειδικά στα cut-scenes. O τίτλος γενικά διαθέτει μια ευχάριστη ατμόσφαιρα από την αρχή μέχρι το τέλος του, με εντυπωσιακούς χαρακτήρες και ένα καλογραμμένο σενάριο.

Κάθε level στο Ratchet & Clank είναι ουσιαστικά ένας πλανήτης. Ξεκινάτε χωρίς να ξέρετε ούτε καν που θα καταλήξετε μετά. Ενώ η δομή του τίτλου κυμαίνεται όπως άλλα κλασσικά platformers, ο πυρήνας του βασίζεται περισσότερο στις μάχες παρά στα άλματα. Το στάνταρντ όπλο σας είναι ένα τεράστιο γαλλικό κλειδί –πλέον σήμα κατατεθέν της σειράς- με το οποίο χτυπάτε τους αντιπάλους σας, ανοίγετε πόρτες και μηχανισμούς και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και σαν μπούμερανγκ. Επιπλέον, ξεκινάτε και με ένα projectile όπλο και στη συνέχεια αγοράζετε ή και βρίσκετε άλλα άκρως εντυπωσιακά και επικίνδυνα όπλα. Με αυτό το τρόπο, οι developers σας αφήνουν να επιλέξετε το κατάλληλο όπλο για τους κατάλληλους εχθρούς με άμεσο αποτέλεσμα μια ευχάριστη ποικιλία στο gameplay. Όλοι οι εχθροί όταν καταστρέφονται αφήνουν πίσω τους nuts ‘n’ bolts τα οποία τα συλλέγετε για να αγοράσετε διάφορα καλούδια όπως όπλα και πυρομαχικά.

Πέρα από τα όπλα, ο τίτλος διαθέτει και μια ποικιλία από upgrades και gadgets τα οποία θα χρειαστείτε για να λύσετε κάποιους γρίφους. Το swing shot είναι μάλλον το καλύτερο για εμένα καθώς σας αφήνει να πετάγεστε από δω κι από κει γρήγορα ή να μετακινήστε απευθείας από ένα σημείο σε άλλο.

Τα επίπεδα είναι τεράστια, οι λεπτομέρειες απίστευτες και πραγματικά, ακόμα και με πολλούς εχθρούς στην οθόνη, τα frames δεν έπεφταν για κανένα λόγο. Το soundtrack δένει απίστευτα με τον οπτικό τομέα και οι φωνές των χαρακτήρων είναι απίστευτες! Δεν μπορώ να πιστέψω ακόμα το απίστευτο lip-sync. Τρομερή δουλειά. Όσον αφορά την εκτέλεση των κινήσεων, όλα εκτελούνται απλά και εύκολα. Η κάμερα που και που κάνει τα δικά της, παρόλο που έχετε εσείς τον έλεγχό της, χωρίς όμως να καταντάει εκνευριστική.

Κάθε level έχει διάφορα objectives, τα οποία μπορείτε να ξεκινήσετε από την αρχική σας θέση. Τα levels είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο που δε θα χρειαστεί σχεδόν ποτέ να κάνετε πισωγυρίσματα από σημεία που έχετε ήδη προσπεράσει. Αρκετά μονοπάτια στο τέλος τους σας επιστρέφουν στην εκκίνηση, ενώ άλλα καταλήγουν σε teleporters ή κάποιου άλλου είδους λύση (ταξί, καλώδια) τα οποία σας επιστρέφουν κι αυτά εκεί. Έξυπνη και αποτελεσματική αυτή η κίνηση καθώς κάνει τη ροή του τίτλου καθόλου κουραστική.

Γενικά, το Ratchet & Clank δεν είναι δύσκολο, αρχικά τουλάχιστον. Ξεκινάει εύκολα, και θα προχωρήσετε αρκετά χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Στη συνέχεια όμως, η δυσκολία αρχίζει να ανεβαίνει αλλά ποτέ δε φτάνει σε σημείο που να σας αδικεί το ίδιο το παιχνίδι. Επιπλέον, αξίζει να αναφέρω ότι η διάρκειά του ξεπερνάει τις προσδοκίες που πιθανόν να είχατε από games αυτού του είδους. Είναι τεράστιο και δε με κούρασε καθόλου. Το λάτρεψα! Σας πετάει διάφορα από εδώ κι από κει, κάνοντας την αναμονή της τελικής αναμέτρησης ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.

Όποιος ψάχνει για ένα platformer με διάρκεια, θα περάσει τέλεια με αυτό το τίτλο. Το προτείνω ακόμα και σε fans των 3rd-person shooters καθώς έχει αρκετή δράση με όπλα.
Μη το χάσετε!

Θετικά
- Τέλεια γραφικά
- Νέα features όπως όπλα, αποστολές κ.ά.
- Διασκέδαση

Αρνητικά:
-Μερικοί ίσως το βρείτε πολύ χαριτωμένο για τα γούστα σας

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 9
Gameplay: 9
Αντοχή: 9
Γενικά: 9

Το Ratchet & Clank είναι ένα φανταστικό platformer και το θεωρώ ως ένα από τα καλύτερα exclusives για το PlayStation 4!

Το γεγονός ότι λατρεύω το Burnout είναι κάτι που δεν μπορώ να αρνηθώ και ούτε πρόκειται. Λογικό λοιπόν να αντιμετωπίζω με θετικά συναισθήματα αυτή τη κυκλοφορία για το PSP. Και το θέμα είναι ότι αυτά τα συναισθήματα μετατράπηκαν αμέσως σε ενθουσιασμό!

Με μια πρώτη ματιά, το Burnout Legends είναι ουσιαστικά μια συλλογή των τριών πρώτων τίτλων της σειράς αλλά με τη προσθήκη μηχανισμών Aftertouch και Takedowns που εισήχθησαν στο τρίτο και κορυφαίο μέρος της σειράς.

Το Legends διαθέτει πίστες και αυτοκίνητα που μας έχει συνηθίσει η σειρά, κάτι που φαινόταν να ζητάει το κοινό. Το Crash Mode είναι κι αυτό εδώ με κάποιες απαραίτητες αλλαγές, καθώς οι developers θεώρησαν απαραίτητο να αφαιρέσουν τα multipliers μιας και όλοι στόχευαν σε αυτά και έχαναν σε αρκετό βαθμό τη συνολική εμπειρία. Φυσικά υπάρχει και το Road Rage mode ενώ αυτό που με εξέπληξε ήταν η επιστροφή του Pursuit mode από το Burnout 2: Point of Impact. Έτσι πλέον δεν θα μπορείτε απλά οδηγώντας ένα περιπολικό να κυνηγάτε έναν εγκληματία, αλλά ο εν λόγω κύριος θα έχει και παρέα που θα προσπαθεί να σας εμποδίσει από το να τον καταστρέψετε.

Eδώ έρχομαι και στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι του τίτλου, μιας και το multiplayer, με παρέα μέσω wi-fi, είναι μια μοναδική εμπειρία. Πρωτότυπο στοιχείο είναι ότι δεν μπορείτε να ξεκλειδώσετε τα πάντα από μια συγκεκριμένη κατηγορία στο single player, αλλά θα πρέπει να παίξετε multiplayer με κάποιον που έχει ξεκλειδώσει κάποιο διαφορετικό όχημα και να τον κερδίσετε σε κάποιο αγώνα προκειμένου να το έχετε πλέον στη διάθεσή σας.

Σε επίπεδα γραφικών και ελέγχου, τα πράγματα είναι ικανοποιητικά. Τα γραφικά είναι λίγο κατώτερα από αυτά της PS2 έκδοσης ενώ ο χειρισμός θυμίζει αυτόν στο Xbox. Το frame rate είναι σταθερό, αν και όχι στα 60 fps, πράγμα όμως που αποτέλεσε στόχο της εταιρείας. Προβλήματα υπάρχουν, όπως το γεγονός ότι το μέγεθος της οθόνης δεν επιτρέπει να δείτε όσο γρήγορα θα θέλατε τα αυτοκίνητα που έρχονται κατά πάνω σας, ενώ σίγουρα χρειαζόταν βελτίωση και το σύστημα χειρισμού όσον αφορά τον αναλογικό μοχλό του PSP. Ο ήχος κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα με τα εφέ των χτυπημάτων κυριολεκτικά να τα «σπάνε» αλλά η αυτούσια σχεδόν μεταφορά του soundtrack από το B3:Takedown εμένα προσωπικά με άφησε αδιάφορο.

Αυτός ο τίτλος με κράτησε και με διασκέδασε αρκετά καθώς σε handhelds, πριν το PSP, κανένα racing game δε μπορούσε να σε κρατήσει κολλημένο στην οθόνη που κρατάς στα χέρια σου.

Θετικά:
- Τέλεια γραφικά και εφέ
- Άψογος χειρισμός
- Εθιστικό

Αρνητικά:
- Βαρετό soundtrack
- Επαναλαμβανόμενο gameplay μετά από κάποια ώρα

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8
Gameplay:8
Αντοχή: 9
Γενικά: 8.5

Μια διασκεδαστική φορητή εμπειρία γεμάτη τρακαρίσματα, δράση και τη μοναδική αίσθηση που μόνο το Burnout μπορεί να προσφέρει.

Τα old school platform games ήταν συνήθως βασισμένα στο jump & run, μέχρι που κυκλοφόρησε το Prince of Persia και πρόσθεσε τη σκέψη και το σχεδιασμό για τη πρόοδο σας στο παιχνίδι. Έτσι, με αφορμή αυτού του γεγονότος άρχισε να ανθίζει ένα sub-genre του είδους που συνήθως είναι εκνευριστικά δύσκολο αλλά ταυτόχρονα πρωτότυπο και ουσιαστικά ανταμείβει τη προσπάθεια κάθε gamer, τα cinematic platformers.
Αν και αυτό το είδος γεννήθηκε από τον πρίγκηπα, κάθε φορά που ακούω τον όρο αυτό, αμέσως στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα του Another World.

Κανένα game εκείνης της εποχής δε μπορούσε να συνδυάσει το gripping, τρομερή πλοκή με πολύ εθιστικό action-based gameplay.
Η μαγεία που διαθέτει ο τίτλος όμως, ακόμη και σήμερα, κρύβεται αλλού.

Αν προσπαθήσετε να εξηγήσετε σε κάποιον την ιστορία και το gameplay του τίτλου σε κάποιον που δε γνωρίζει καν την ύπαρξή του, αυτό το άτομο θα δυσκολευτεί να χωνέψει ότι όλα αυτά δένουν τόσο καλά, γιατί στη τελική, είναι ένα platformer.

Πώς να περιγράψει κανείς μια ιστορία η οποία φορά μια περίεργη φυλή εξωγήινων, διάφορες ανατροπές και στιγμές που αναδεικνύονται συναισθήματα που αφορούν φιλία και συγκίνησης; Και όλα αυτά χωρίς το παραμικρό διάλογο! Ούτε καν text! Πώς μπορεί να είναι συγκινητικό και με πλοκή αυτό το videogame; Κι όμως.

Το Another World είναι διάσημο για το ποικίλο gameplay που διαθέτει. Ειδικά για την εποχή του, είχε το πιο πλούσιο gameplay από όλα τα platform games της εποχής. Η δημιουργικότητα που πλαισιώνει το τίτλο είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Με original, απαιτητικό σύστημα μάχης, διάφορα puzzles, χρονικά περιθώρια κλπ κλπ. Κι όλα αυτά πραγματοποιούνται με τη χρήση των πλήκτρων κατεύθυνσης και 2 επιπλέον κουμπιών!
Ακόμη δε μπορώ να το πιστέψω, αλλά ο Eric Chahi είναι ένας τρομερός video game designer. Είναι πραγματικά απίστευτο ότι μόνο ένας άνθρωπος κρύβεται σχεδόν πίσω από αυτό το εκπληκτικό αριστούργημα. Το όραμα του Chahi, η φαντασία του και το ταλέντο του είναι πραγματικά αυτά που κρύβονται πίσω από το Another World.

Είναι ολίγον τι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το 1991 -πάνω που ξεκίνησε η νέα VGA technique- και το Another World μας ταξίδεψε στο μέλλον με τα ωραία γραφικά και τα απίστευτα backgrounds με τα μοναδικά τοπία και χρώματα. Τι να πρωτοπώ και για τα full-screen cut scenes; Απίστευτα! Ακόμη και σήμερα, πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί το πρώτο level, μόνο και μόνο για να δω το πρωταγωνιστή μας, Lester, να έρχεται αντιμέτωπος με έναν τεράστιο εξωγήινο αρκούδο!

Το αρνητικό όμως που έχει ο τίτλος είναι ότι δεν συνιστάται σε gamers που δεν αντέχουν καμία μορφή trial-and-error. Αυτοί θα εκνευριστούν αμέσως καθώς το Another World είναι γεμάτο με τέτοια. Ειδικά σ'ένα σημείο όπου ο Lester πρέπει να περάσει από ολόκληρο αποχετευτικό σύστημα των εξωγήινων (και όχι του Βυζαντίου που έλεγε και ο Κατακουζινός), αν χάσετε, πρέπει να το ξεκινήσετε πάλι από την αρχή! (εκτός εάν είστε τυχεροί και τα καταφέρετε με τη πρώτη- δε παίζει με τίποτα).Αλλά έτσι είναι και η ίδια η ζωή. Αν δε κάνεις λάθος, πώς θα μάθεις το σωστό; Άρα, αν είστε ανυπόμονος gamer, διαλέξτε κάτι άλλο.

Γενικά το Another World is ένα μοναδικό φαινόμενο. Μια μινιμαλιστική ιδέα ενός δημιουργού η οποία ήταν ένα πραγματικό επίτευγμα στο τομέα του gameplay αλλά και με κινηματογραφικότητα που άνοιξε νέους ορίζοντες στο είδος. Σήμερα, καθώς κοιτάζω πίσω στο χρόνο το Another World, απορώ πως συνέλαβε την ιδέα ο δημιουργός. Απίστευτο!
Θετικά:
- Kινηματογραφικότητα
- Έξυπνοι γρίφοι
- Μοναδικό gameplay

Αρνητικά:
- Πάρα πολύ μικρή διάρκεια
- Μόνο για retro-gamers
- Trial & error σε τακτά χρονικά διαστήματα

H επιτυχία του Soul Blade στο PlayStation δεν άφηνε πολλά περιθώρια στη Namco. Εφόσον το Dreamcast ήταν ανώτερο, έπρεπε η συνέχεια να μεταφερθεί με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.

Αλλά γιατί το Soul Calibur θεωρείται το καλύτερο 3D fighting game στην αδικοχαμένη κονσόλα της Sega; Μια απλουστευμένη εξήγηση θα ήταν πως έχει σημειωθεί καθίζηση στο είδος. Η διαπίστωση δεν είναι λανθασμένη, μόνο που δεν ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Κατ’αρχάς, η προτεραιότητα στα fighting είναι τα γραφικά και ο ήχος όπου και στα δυο ο τίτλος θριαμβεύει.

Όσον αφορά το χειρισμό, είναι εύκολος καθώς χρησιμοποιεί τέσσερα κουμπιά και το σταυρό κατεύθυνσης. Επιπλέον, το AI των αντιπάλων βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα, με τη δυσκολία να ανεβαίνει σταδιακά, ενώ υπάρχει και κάποιο υποτυπώδες story mode υπό τη μορφή αποστολών.

Ο λόγος όμως που ξεχωρίζει είναι ο γρήγορος ρυθμός δράσης και τα ισχυρά χτυπήματα, ενώ η αίσθηση του σπαθιού είναι εκπληκτική. Κι αυτό κάτι σημαίνει, ειδικά για εμένα που δε μπορώ ούτε καν να σηκώσω ένα σπαθί στα μικρά χεράκια μου. Έτσι, το Soul Calibur προσφέρει απλόχερα τη διασκέδαση, στοιχείο που δεν το καταφέρνουν όλα τα games της εποχής μας, για να μη πω ελάχιστα.

Και προσωπική μου άποψη βέβαια, ο Nightmare εδώ είναι γ@μ@τος. :D

Θετικά:
-Εντυπωσιακά γραφικά
-Κλασσικό αλλά και ανανεωμένο gameplay
-Ποικιλία που μας συνηθίζει η Namco

Αρνητικά:
-Αξιοπρεπείς ήχοι, μετριότατες φωνές
-Unbalanced χαρακτήρες

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 7
Gameplay: 9
Αντοχή: 9
Γενικά: 8,5

Από τα καλύτερα fighting games του Dreamcast και όχι μόνο.

Αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους τίτλους για το PSP ήταν το WipeOut Pure. Ένας τίτλος που έχει ταυτιστεί ίσως περισσότερο από κάθε άλλο με το PlayStation brand, αφού αποτέλεσε έναν από τους πρώτους lifestyle τίτλους, μια σαφής ένδειξη των καινούργιων στοιχείων που θα έφερνε η νέα τότε κονσόλα στο gaming και του κοινού στο οποίο στόχευε.

Το WipeOut Pure εντυπωσιάζει στο ντεμπούτο του στη φορητή κονσόλα της Sony, αρχικά λόγω της εκπληκτικής δουλειάς στο τεχνικό τομέα. Ο σχεδιασμός των tracks και του περιβάλλοντος γενικότερα ακολουθεί μια ανανεωμένη, αλλά ταυτόχρονα οικεία έκδοση της κλασσικής αισθητικής που έχει καθιερώσει η σειρά, η οποία αποδίδει καλύτερα από κάθε άλλη φορά το future character του franchise. Υποθαλάσσια τούνελ, μινιμαλιστικές πίστες και περάσματα μέσα από σύννεφα δημιουργούν εκπληκτική ατμόσφαιρα. Σε συνδυασμό με το τυπικό για τη σειρά techno/trance/electro soundtrack που απαρτίζεται από γνωστά κομμάτια γνωστών καλλιτεχνών της προαναφερθέντας μουσικής σκηνής, κάνει την όλη παρουσίαση άκρως ενδιαφέρουσα.

Ο χειρισμός είναι αυτός που έχει υποστεί τις περισσότερες αλλαγές λόγω της φύσεως του PSP. Η μη πρακτική υλοποίηση του αναλογικού μοχλού, ανάγκασε τους devs να επικεντρωθούν γύρω από μια ψηφιακή λογική. Η ανάγκη διενέργειας απότομων χειρισμών οδήγησε σε σχετική μείωση της ταχύτητας που κάνουν το τίτλο να δείχνει πιο αργός στα πρώτα τουλάχιστον από τα 5 διαθέσιμα classes (σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς) ενώ πλέον μπορείτε να ρυθμίσετε τη κλίση του σκάφους σας σε πολύ μικρότερο βαθμό.

Οι αλλαγές όμως δεν σταματούν εδώ. Η ισορροπία όσον αφορά τις μάχες και το racing στοιχείο κλίνει προς το δεύτερο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι παραμελούνται. Αντιθέτως, η αποτελεσματικότητά τους, η flawless υλοποίηση των οπτικών εφέ που συνοδεύουν τη χρήση τους και η εξαιρετικά σημαντική δυνατότητα απορρόφησής τους ώστε να μετατραπούν σε ενέργεια για το σκάφος σας σημαίνουν ότι θα χρησιμοποιήσετε αρκετά συχνά τη νέα μανούβρα sidestepping. Αυτή σας επιτρέπει να κινηθείτε απότομα στο πλάι χωρίς να χάσετε ταχύτητα, είτε για να περάσετε τη τελευταία στιγμή πάνω από weapon hub είτε για να αποφύγετε κάποια ρουκέτα. Τέλος, κατά τη προσγείωση από κάποιο τεράστιο άλμα μπορείτε με μια γρήγορη κίνηση του joystick ή του σταυρού κατεύθυνσης να κάνετε barell-roll, το οποίο εντυπωσιάζει και προσδίδει extra επιτάχυνση κατά τη προσγείωση. Αυτό σας κάνει να ανυπομονείτε για όλο και περισσότερα άλματα από ό,τι συνήθως.

Συνυπολογίζοντας τον επαρκή αριθμό tracks και modes αλλά και τη δυνατότητα να κάνετε download πίστες, ολόκληρα modes και σκάφη (πρωτόγνωρο τότε για φορητό σύστημα!) το WipeOut Pure είναι παραπάνω από πλήρες. Αν και θα μπορούσε να περιλαμβάνεται online multiplayer mode, η δυνατότητα αντιμετώπισης άλλων 7 παικτών μέσω Wi-Fi LAN δεν απογοητεύει ενώ η έλλειψη «save» ανάμεσα στα Tournaments αντισταθμίζεται από το suspend mode του PSP.

Είναι σπάνιο ένα racing franchise να συνδυάζει άψογα τη τεχνική με την αισθητική με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελεί system seller της εκάστοτε κονσόλας. Ειδικά όταν παρουσιάζεται τόσο πλήρης σε μια φορητή κονσόλα που φημίζεται εξίσου για την αισθητική της, το αποτέλεσμα αξίζει τη προσοχή σας αλλά και τη προσοχή των γύρω σας.

Θετικά:
-Εντυπωσιακά γραφικά
-Κλασσικό gameplay
-Τρομερό soundtrack
-Πλήρες πακέτο από κάθε άποψη

Αρνητικά:
-Πτώση του frame rate όταν υπάρχει έντονη δράση

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 9
Γενικά: 8.7

Από τα καλύτερα games στο PSP. «Βιτρίνα» για τη κονσόλα.

"Είναι ...;» - Ναι, τα γραφικά είναι φοβερό.
"Είναι ...;» - Ναι, το gore είναι ακόμα εδώ.
"Χμ ...;» - Ναι, η βεντέτα μεταξύ Scorpion και Sub-Zero εξακολουθεί να είναι γ@μ@τη.

Το Mortal Kombat Χ, η τελευταία δόση της σειράς, βελτιώνει το παιχνίδι για τους νεοεισερχόμενους στο θρυλικό franchise και αν και δεν θα πάρετε οι υπόλοιποι αυτή τη ρετρό αίσθηση, θα εξακολουθήσετε να απολαμβάνετε την kick-ass δράση και μερικά από τα καλύτερα Fatalities!

Το παιχνίδι λαμβάνει χώρα μετά τα γεγονότα του Mortal Kombat, 25 χρόνια μετά αφότου ο Shao Kahn νικήθηκε από τις δυνάμεις της Earthrealm. Με το μεγαλύτερο μέρος των Kombatants να χάνουν τη ζωή τους στη διαδικασία, ήρθε η ώρα για μια νέα γενιά να αναλάβει το δύσκολο έργο. Εντάξει, δεν είναι η βραβευμένη με Όσκαρ ιστορία που θα σας παρασύρει στο παιχνίδι, το παραδέχομαι. Αλλά με ένα ρόστερ των 24 χαρακτήρων, τρελά γραφικά και την απίστευτη κτηνωδία που διαθέτει ο τίτλος, νομίζω ότι θα μείνετε ευχαριστημένοι.

Το Mortal Kombat Χ διαθέτει νέα στοιχεία και και κλασσικές gameplay στιγμές. Για πρώτη φορά στη σειρά, οι παίκτες μπορούν να επιλέξουν από πολλαπλές παραλλαγές του κάθε χαρακτήρα (3 από προεπιλογή), η οποία αλλάζει τον τρόπο που παίζει ο καθένας. Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι διακυμάνσεις είναι ίσως το μεγαλύτερο και καινούργιο χαρακτηριστικό οι οποίες καθιστούν το τίτλο καταπληκτικό. Η επιστροφή των X-Ray κινήσεων, οι οποίες εισήχθησαν στο προηγούμενο τίτλο, είναι σούπερ κινήσεις που κάνουν πολλαπλά χτυπήματα και μεγάλη ζημιά αν προσγειωθούν σωστά στον κακόμοιρο αντίπαλό σας. Οι λεπτομέρειες πλέον είναι το κάτι άλλο!

Το factions Mode, το online mode το οποίο εισήχθη επίσης στο προηγούμενο τίτλο, είναι κι αυτά πάλι εδώ. Στο Factions, ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ των διαθέσιμων πέντε φατριών, που αποτελούνται από τους στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων, των πολεμιστών Lin Kuei, τους μοναχούς του White Lotus, τους μισθοφόρους Black Dragon και την Αδελφότητα των Shadow acolytes.

Το παιχνίδι εισάγει επίσης την "Stamina Meter" που βρίσκεται κάτω από τις health bars του χαρακτήρα σας. Αυτός ο μετρητής αντοχής έχει δύο ράβδους που χρησιμοποιούνται όταν ο παίκτης κάνει ορισμένα πράγματα, για παράδειγμα, το τρέξιμο χρησιμοποιεί αντοχή. Interactables από το προηγούμενο παιχνίδι της NetherRealm, Injustice: Gods among us, είναι επίσης εδώ.

Το "Super Meter" από το "Mortal Kombat" (2011) κάνει επίσης μια επιστροφή στο MKX. Ο παίκτης μπορεί να κερδίσει έως και τρία μπλοκ σούπερ μετρητή, είτε με τη λήψη χτυπημάτων ή κάνοντας ειδικές κινήσεις. Ένα τετράγωνο από το σούπερ μετρητή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την ενίσχυση των ειδικών κινήσεις. Με την ενίσχυση οι ειδικές κινήσεις μπορεί να αυξήσουν τη ζημιά της επίθεσης, κάνοντας επιπλέον χτυπήματα, προσθέτοντας ειδικές ιδιότητες και ούτω καθεξής. Με τη χρήση δύο μπαρ του σούπερ μετρητή, ο χαρακτήρας μπορεί να εκτελέσει ένα "Breaker". Τα Breakers επιτρέπουν τη διακοπή του combo του αντιπάλου, ωθώντας τους μακριά. Χρησιμοποιώντας και τις τρεις μπάρες του σούπερ σας επιτρέπεται η χρήση της X-Ray επίθεση που αναφέρθηκε παραπάνω.

Το soundtrack είναι θεσπέσιο, το χάος ακούγεται καλό και συνολικά, η όλη ατμόσφαιρα φαίνεται και ακούγεται τέλεια. Όπως όλα τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, το Mortal Kombat Χ χρησιμοποιεί 4 κουμπιά για επιθέσεις. Punch, High Punch, Kick, High Kick, Dash και Block. Κάθε χαρακτήρας έχει τα combos που μπορεί να πραγματοποιηθούν με το πάτημα των πλήκτρων (μια λίστα των combos και άλλα είδη επιθέσεων μπορούν να βρεθούν κάτω από το "Movelist" κατά τη παύση). Οι παίκτες μπορούν να επεκτείνουν τα combos τους ακόμη περισσότερο ακόμα κι όταν βρίσκονται στον αέρα.

Το Mortal Kombat είναι υπερήφανο για τη θέση του ως μία από τις πιο βίαιες σειρές videogames και χάρη στο MK X αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο.. Μπορεί να μην κάνει το ίδιο σοκ που έκανε κάποτε, αλλά το Mortal Kombat καταλαμβάνει μια πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ναι, με X-Ray έσπασα το κρανίο του Kano με το καπέλο του Kung Lao, αλλά όλα καλά, είναι μια χαρά. Αλλά όταν κόβω στη μέση το κεφάλι του με το ίδιο καπέλο που τον χτυπούσα σε όλη τη διάρκεια της μάχης, είναι τόσο φρικιαστικά όμορφο συναίσθημα! Είναι ανόητο, σίγουρα, αλλά θα είμαι χαζός αν πω ότι δε μου προσφέρει διασκέδαση στο max.

Αν θεωρείτε τον εαυτό σας GAMER πρέπει να το δοκιμάσετε. Εάν είστε φανατικός οπαδός του Super Smash Bros. θα το μισήσετε.

Θετικά:
- Πλήρες Story mode
- Τρία ουσιώδη Fighting styles
- Τέλεια γραφικά
- Ατμόσφαιρα που όμοιά της δεν έχει άλλο fighting game

Αρνητικά:
- Unbalanced χαρακτήρες όπως σε όλα τα fighting
- Καταραμένα DLC

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 9
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.5

Το πιο όμορφο και φρικιαστικό Mortal Kombat της σειράς.

Μόνο και μόνο που ο Peter Molyneux εμπλέκεται στην ανάπτυξη του τίτλου ήταν αρκετό για να δημιουργήσει προσδοκίες και αναμονή για αυτή τη κυκλοφορία.

Τι μπορεί να κάνει κάποιος όταν μαθαίνει πως θα μπορεί να ζει τη ζωή του χαρακτήρα του; Όταν γνωρίζει ότι θα τον δει ως μικρό παιδί αλλά και να μεγαλώνει μέχρι να φτάσει στο τέλος της ζωής του; Το Fable συνοδεύτηκε από πάρα πολλές υποσχέσεις και όσοι διαβάζετε το review μου θέλετε να μάθετε αν εκπληρώθηκαν αυτές οι υποσχέσεις.

Πάμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Όπως γνωρίζετε, ο παίκτης αναλαμβάνει τον έλεγχο ενός μικρού παιδιού που ζει στο ονειρικό χωριό Oakvale της Albion. To Οakvale χρησιμοποιείται ως tutorial ουσιαστικά και σύντομα (spoiler alert) διαταράσσεται από μια μαζική επίθεση ληστών. Ο χαρακτήρας επέζησε αλλά δυστυχώς έχασε το πατέρα του, τη μητέρα του και την αδερφούλα του. Μετά από ένα ακόμη tutorial, ξεκινά ουσιαστικά η περιπέτειά σας και η διαμόρφωση του χαρακτήρα σας. Θα γίνετε ο πιο αγαπητός και σεβαστός ήρωας ή ο πιο τρομακτικός και διαβολικός αντι-ήρωας;
H ελευθερία του παίκτη στο κόσμο της Albion είναι τόσο εκτεταμένη που φαντάζει απόλυτη. Είστε ελεύθεροι να πάτε όπου θέλετε. Μπορείτε να περάσετε από τη σχολή ηρώων που λειτουργεί ως hub για τα quests και τα side-quests. Μπορείτε βέβαια και να κλωτσάτε μόνο κότες! Ναι, ο τίτλος διατηρεί και τέτοιου είδους στατιστικά στοιχεία. Ανάλογα με τη συμπεριφορά του χαρακτήρα σας διαμορφώνεται και η συμπεριφορά του υπόλοιπου κόσμου. Στο κοινωνικό σύστημα της Albion υπάρχουν οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, δομές, αστυνομία, pubs και πολλά ακόμα που δε περιγράφονται αν δε το παίξετε εσείς οι ίδιοι. Για παράδειγμα: Μπορείτε να εξοντώσετε όλους τους εμπόρους και να πάρετε στα χέρια σας το αντίστοιχο εμπόριο. Με αυτή την ιδιότητα (κρατηθείτε) μπορείτε να επηρεάσετε το οικονομικό ισοζύγιο της περιοχής!!!

Οι επιλογές γενικά έχουν τεράστια ποικιλία σε τέτοιο σημείο που ανεβάζει το replayability και τη διάρκεια στα ύψη! Μπορείτε μέχρι και να φλερτάρετε (είτε straight είτε gay!), να ερωτευτείτε και να παντρευτείτε! Βέβαια η σεξουαλική πράξη κρύβεται… ενώ σας επιτρέπεται η διατήρηση παράλληλων σχέσεων ή και πολλαπλών γάμων! Γενικά, οι δυνατότητες και η ποικιλία στην ανάπτυξη του χαρακτήρα σας είναι εξαιρετικές. Δεν περιορίζεστε στο να επιλέξετε κάποιο class καθώς αναπτύσσετε τα abilities σας όπως εσείς θέλετε. Επίσης, η εμφάνιση του χαρακτήρα σας επηρεάζει τη κοινή γνώμη!

Όλα τέλεια, έτσι; Αλλά. Αχ αυτό το αλλά.
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν γερνάνε ενώ ο δικός σας ναι. Δίνει μεγάλη αντίφαση σε σημείο που χαλάει η όλη ατμόσφαιρα. Και λόγω του όγκου των δεδομένων πολλά loading times. Δε κρατάνε πολύ αλλά είναι άκρως εκνευριστικά από ένα σημείο και μετά.

Το Fable είναι μοναδικό. Πρωτόγνωρες δυνατότητες για πρώτη φορά στα χέρια των gamers! Κάποια πράγματα δεν έγιναν σωστά, λεπτομέρειες και ολόκληροι μηχανισμοί παραλήφθηκαν (δε μπορείτε να γίνετε daddy) και δυστυχώς ενώ έχει μια εμμονή ο Molyneux με την έμφαση στη λεπτομέρεια, προφανώς πιέστηκε η όλη προσπάθεια λόγω χρόνου και χρημάτων.

Θετικά:
-Ωραία γραφικά
-Πρωτότυπες ιδέες στο gameplay
-Πρωτοποριακή ανάπτυξη χαρακτήρα.

Αρνητικά:
-Κάποιες παραφωνίες όσον αφορά την εξέλιξη των NPC
-Ηχητική καθαρότητα των voice-overs
-Συχνά loading times

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 9
Αντοχή: 7
Γενικά: 7,7

Το Fable θα σας ψυχαγωγήσει και παρά τα ελαττώματά του, έθεσε καινοτομίες και βάσεις για games του μέλλοντος.

To θετικό με τα adventure games είναι πως όταν έχουν κάτι να προσφέρουν ή να είναι ιδιαίτερα και με πρωτότυπο σενάριο, γίνονται αυτόματα διαχρονικά και must-have για κάθε gamer. Συωδιάζοντας αυτό το γεγονός με τη γενικότερη έλλειψη τέτοιων τίτλων στη κονσόλα της Sony, αντιλαμβάνεστε ότι το Ico, ακόμα και σήμερα παραμένει στη κορυφή αυτού του genre.

Όμως επειδή ορισμένοι μπορεί να μη γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, αξίζει να αναφέρω τα βασικά:
O ήρωάς μας, ο Ico, φτάνει σε μια ηλικία που σύμφωνα με μια παράξενη παράδοση που υπάρχει στο τόπο του πρέπει να θυσιαστεί. Μετά από ένα σεισμό, καταφέρνει για καλή του τύχη α διαφύγει και επιπλέον βοηθά μια κοπέλα να αποδράσει από το κλουβί που την είχαν έγκλειστη. Το κάστρο στο οποίο είχαν φυλακιστεί έχει πλέον υποστεί τεράστιες ζημιές και το ζευγαράκι έχει ως τελικό στόχο να βγει εντελώς από εκεί ώστε να χαρεί την ελευθερία του. Ωστόσο, ο δρόμος που πρέπει να διανύσουν δεν είναι στρωμένος με κόκκινα χαλιά. Πρέπει να λύσετε αρκετούς γρίφους και puzzles με τη βοήθεια και των 2 χαρακτήρων. Μπορεί ο Ico να είναι ικανός να περνάει χάσματα, αλλά πρέπει να βοηθήσει και τη συνοδό του όταν αυτή συναντά δυσκολίες.
Το game διαθέτει και κάποια arcade στοιχεία, αλλά τελικά δεν είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το τίτλο και σίγουρα δεν είναι αυτά που μένουν στο μυαλό σας. Ο τίτλος αφήνει μια γεύση ενός πανέξυπνου adventure με όμορφες εικόνες και απίστευτες τοποθεσίες, μια γεύση που είναι γλυκιά καθώς προσπαθείτε να σώσετε ένα ζευγάρι, ένα χαριτωμένο ζευγάρι για την ακρίβεια. Τι λέει όμως και το Shadow of the Colossus;

Συγκινητικό. Συναισθηματικό. Σε αγγίζει κι αυτό. Διαφέρει σχεδόν σε όλα από το Ico από τη πλοκή μέχρι και τους χαρακτήρες. Η ίδια αισθητική, ατμόσφαιρα και σχεδιασμός υπάρχει. Ο κόσμος είναι βαμμένος σε πράσινο, καφέ και γκρι με τον ήλιο να ανατέλλει φωτίζοντας εντυπωσιακά ένα βαρύ ουρανό που σκεπάζει μια γη η οποία δε φιλοξενεί πολλούς ανθρώπους. Η ιστορία είναι και πάλι αρκετά συναισθηματικά φορτισμένη, με τον κεντρικό ήρωα να αναλαμβάνει μια θεόσταλτη αποστολή. Την εξόντωση κολοσσιαία τέρατα που περιπλανώνται ελεύθερα στη γη. Ως αντάλλαγμα, ο ήρωάς μας ανταμείβεται με ένα παραμυθένιο ειδύλλιο.
Η δράση και οι γρίφοι παρουσιάζονται με εντελώς νέο τρόπο. Καβάλα στο περήφανο άτι του, ο πρωταγωνιστής μας περιπλανιέται στις αχανές εκτάσεις της γης προς αναζήτηση των τεράτων, τα οποία είναι πελώρια και σχεδιασμένα με τρομερή φαντασία. Μάχεστε σκαρφαλώνοντας στις ράχες τους, ψάχνοντας το αδύναμο σημείο τους σε αχανείς λαβυρινθώδεις επιφάνειες. Έχοντας κερδίσει ήδη τις καρδιές μας σε ατμόσφαιρα και εικόνες, οι developers προσφέρουν κάτι παραπάνω αυτή τη φορά με τις μάχες "Δαυίδ VS Γολιάθ" και τους γρίφους. Στο οπλοστάσιό σας έχετε και τόξο για να αντιμετωπίσετε και ιπτάμενους κολοσσούς και θα χρειαστείτε εξάσκηση στο σημάδι. Υπάρχουν και μικρότεροι σε μέγεθος αντίπαλοι τους οποίους πρέπει να εξοντώσετε όταν θα είστε καθοδόν προς τις μεγάλες μάχες.
Με αυτό το τίτλο, το fanbase μεγάλωσε και τώρα με το πακέτο στο PS3 θα ζήσετε μια εκλεπτυσμένη, μοναδική εμπειρία. Ένα ταξίδι στο συναίσθημα.

Θετικά
-Πανέμορφα γραφικά, ήχος και art direction
-Απίστευτη ιστορία
-Απλός και άμεσος χειρισμός
-Μοναδικό gameplay

Αρνητικά
-Δεν είναι για όλα τα γούστα

Πανέμορφο, ασύγκριτο gaming πακέτο.