Site: www.ile-noyee.com
Ο δημιουργός του επιτυχημένου Syberia και του όχι και τόσο επιτυχημένου πρόσφατου Paradise, μας παρουσιάζει την νέα του δουλειά που ακούει στο όνομα Sinking Island. Όπως και στα προηγούμενα, υπερβολική μεγαλομανία και εκκωφαντική μοναξιά σε βαθμό που προκαλούν κατάθλιψη (σε κάποιον που αρέσκεται σε πιο φωτεινά παιχνίδια) είναι το σκηνικό που συνθέτουν την ατμόσφαιρα του.
Σενάριο
Στις παραδεισένιες Μαλβίδες, ο ζάμπλουτος επιχειρηματίας Walter Jones έχει χτίσει πάνω σε ένα ερημικό νησάκι ένα πανύψηλο ξενοδοχείο, το οποίο αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μεγαλομανίας του. Πριν αρχίσει όμως να λειτουργεί κανονικά, ο Walter βρίσκει τραγικό θάνατο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Εσείς υποδύεστε τον Jack Norm, έναν επιθεωρητή της αστυνομίας ο οποίος αναλαμβάνει την διαλεύκανση του μυστηρίου. Ο χρόνος όμως δεν είναι μαζί του, καθώς η τρομακτική καταιγίδα που πλήττει την περιοχή σε συνδυασμό με την αστάθεια της κατασκευής του κτιρίου, προκαλούν καθίζηση του εδάφους με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική βύθιση του νησιού μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα.
Γραφικά
Το δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι περισσότερο ο σχεδιασμός των landscapes και λιγότερο των χαρακτήρων. Από τις πρώτες κιόλας εικόνες, θα εντυπωσιαστείτε με το animation των φοινίκων και των θάμνων που λυγίζουν από τον δυνατό άνεμο της καταιγίδας. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για pre-rendered γραφικά, εντούτοις δένουν πολύ καλά με το περιβάλλον δίνοντας την εντύπωση ότι παρακολουθείτε κινούμενους πίνακες ζωγραφικής. Σιγά-σιγά το παιχνίδι μεταφέρεται εξ ολοκλήρου μέσα στον πύργο, τα δωμάτια του οποίου είναι μεγαλοπρεπή και γεμάτα λεπτομέρειες. Βέβαια το υπερβολικό μέγεθός μερικών. ίσως ξενίσει κάποιους από εσάς, καθώς είναι αρκετά μεγάλα αλλά και άδεια... από ζωή, κάτι που ενδεχομένως θα “ψυχοπλακώσει” τους πιο «κοινωνικούς» παίκτες. Οι σχεδιαστές πάντως θα πρέπει να πληρώθηκαν πάρα πολύ καλά, καθώς δεν υπάρχει τετραγωνικό εκατοστό του κτιρίου που να μην διακοσμείται από κάποιο ανάγλυφο, πίνακα, ψηφιδωτό ή άλλες λεπτομέρειες.
Δυστυχώς οι χαρακτήρες δεν κινούνται στα ίδια επίπεδα ποιότητας. Το γεγονός είναι πως από μακριά, δένουν άψογα με το background χάρη στους εύστοχους χρωματισμούς και τις σκιάσεις. Από κοντά όμως είναι με μία λέξη...άσχημοι, όχι απλά από άποψη σχεδίασης, αλλά και γούστου. Το animation δε, δεν ξεφεύγει από το σύνδρομο των «ρομπότ», με χαρακτήρες που έχουν κολλημένο ευθεία το κεφάλι τους και πρέπει να κάνουν περιστροφή για να σας μιλήσουν. Στους διαλόγους η «κάμερα» γίνεται κάπως κινηματογραφική αφού στήνεται πάνω από τους ώμους των συνομιλητών. Όμως και στους διαλόγους το animation υστερεί, καθώς υπάρχουν δυο-τρεις κινήσεις των χεριών και του σώματος που επαναλαμβάνονται από όλους τους χαρακτήρες χωρίς εξαιρέσεις.
Ήχος
Η μουσική επένδυση του παιχνιδιού μπορεί να χαρακτηριστεί από μέτρια έως καλή. Κυριαρχεί ένα βασικό μοτίβο, μία μελωδία πιάνου καθόλου αξιομνημόνευτη, του οποίου η ορχηστρική συνοδεία παραλλάσσεται ανάλογα με την ένταση της στιγμής. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το ύφος της ίδιας της μελωδίας σε συνδυασμό με τα αχανή δωμάτια του ξενοδοχείου, συνεισφέρει στη γενικότερη μελαγχολία του παιχνιδιού.
H ατμόσφαιρα του παιχνιδιού ενώ αποτελείται από κορυφαία pre-rendered γραφικά, τελικώς μένει νεκρή λόγω μη δυνατότητας αλληλεπίδρασης του παίκτη με οτιδήποτε άλλο εκτός των απαραίτητων για την εξέλιξη της πλοκής.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών που δάνεισαν τις φωνές τους είναι πολύ ικανοποιητικές και ευτυχώς δεν κουράζουν. Οι ψαγμένοι του είδους θα αναγνωρίσουν φωνές από προηγούμενα παιχνίδια του Benoit Sokal. Ακόμα κι εδώ δυστυχώς υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, ευτυχώς όμως πολύ λίγες. Για παράδειγμα, υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί με χαρακτηριστικότατες φωνές οι οποίοι υποδύονται παραπάνω από έναν χαρακτήρες, με αποτέλεσμα οι προσπάθειές τους να ακούγονται διαφορετικές (συγκεκριμένα πιο πομπώδεις) αλλά ταυτόχρονα να καταντούν προφανείς και γελοίες.
Gameplay
Ο χειρισμός του Sinking Island ακολουθεί το κλασικό πρότυπο του point-n-click. Το κυριότερο χαρακτηριστικό του Sinking Island είναι τα δύο είδη παιχνιδιού που μπορείτε να παίξετε. Πριν το παιχνίδι ξεκινήσει, καλείστε να επιλέξετε αν θέλετε να παίξετε ενάντια στον χρόνο, θέτοντας περιορισμούς στον χρόνο που έχετε για να λύσετε κάθε σκέλος του μυστηρίου. Αυτό σημαίνει ότι εάν η πρόοδός σας είναι αργή «χάνετε» και το παιχνίδι σας στέλνει σε προηγούμενο savegame. Το άλλο είδος παιχνιδιού είναι φυσικά χωρίς χρονικούς περιορισμούς και σας επιτρέπει να παίζετε το παιχνίδι με τον δικό σας ρυθμό.
Αν και (κακώς) δεν συνηθίζεται στα adventure games, οι δημιουργοί έχουν εξοπλίσει το Sinking Island με δυνατότητα δημιουργίας «προφίλ», πράγμα ευπρόσδεκτο καθώς επιτρέπει σε δύο ή περισσότερα άτομα να παίζουν το παιχνίδι στον ίδιο υπολογιστή χωρίς να γίνεται μπέρδεμα με τα saves.
Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δύο modes, αυτό δεν αυξάνει το replayability καθώς δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους όσον αφορά την πλοκή και αν ολοκληρώσετε το ένα δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να ασχοληθείτε με το άλλο.
Οι χρονικοί περιορισμοί που θέτει το πρώτο mode δεν είναι ιδιαίτερα ασφυκτικοί, δεδομένου ότι το «τσουλάτε» και δεν έχετε κολλήσει λόγω απροσεξίας, όπως για παράδειγμα το να σας ξεφύγει κάποιο αντικείμενο. Δυστυχώς όμως αυτές οι φορές σίγουρα θα υπάρξουν, καθώς αν και τα αντικείμενα που θα μαζέψετε είναι λίγα, κάποια από αυτά απαιτούν τόσο pixel-hunting που απορεί κάποιος αν το έκαναν έτσι οι δημιουργοί για να αυξήσουν την δυσκολία.
Το επίπεδο δυσκολίας του παιχνιδιού δεν είναι υψηλό. Όπως προαναφέραμε, τα αντικείμενα που θα χειριστείτε είναι ελάχιστα και δεν υπάρχουν γρίφοι συνδυασμών αντικειμένων. Σαν αστυνομικό μυστήριο, οι γρίφοι βασίζονται κυρίως στους διαλόγους και την ανάκριση των υπόπτων. Δεδομένου ότι έχετε μιλήσει στους πάντες για όλα τα θέματα και ότι δεν σας έχει ξεφύγει κάποιο αντικείμενο, πάντα θα ξέρετε ποια θα πρέπει να είναι η επόμενή σας κίνηση. Τιμωρία για λάθος ερωτήσεις στους διαλόγους δεν υπάρχει.
Το μυστήριο απαρτίζεται από 13 υποερωτήματα, από τα οποία μόνο το αρχικό είναι εμφανές στο ξεκίνημα του παιχνιδιού. Απαντώντας σε καθένα από αυτά, η πλοκή προχωράει και σταδιακά αποκαλύπτονται τα υπόλοιπα. Η απάντηση σε κάθε ένα από τα ερωτήματα δίδεται συλλέγοντας στοιχεία, τα οποία μπορεί να είναι καταθέσεις, φωτογραφίες, δαχτυλικά αποτυπώματα, κάποιο έγγραφο ή συνδυασμός όλων αυτών. Η συλλογή και η σύνθεση των στοιχείων γίνεται με την βοήθεια του Personal Police Assistant (PPA) το οποίο είναι κάτι σαν φορητός υπολογιστής που συν τοις άλλοις αναλαμβάνει την σύγκριση αποτυπωμάτων και άλλες τέτοιες λειτουργίες. Κάθε ερώτημα συνοδεύεται από μικρά κουτάκια, στα οποία πρέπει να τοποθετηθούν τα σωστά στοιχεία. Έτσι λοιπόν, αφού συλλέξετε οτιδήποτε απαραίτητο, στη συνέχεια καλείστε να τα συνθέσετε κάνοντας drag-n-drop το κάθε ένα στο αντίστοιχο κουτάκι. Όπως καταλαβαίνετε, η διαδικασία αυτή και μόνο αποτελεί γρίφο καθώς θα πρέπει να αναγνωρίσετε ποια από τα δεκάδες στοιχεία που συλλέξατε έχει σχέση με το ερώτημα που θέλετε να απαντήσετε. Ένα αντίστοιχο σύστημα συναντήσαμε και στο Darkness Within και όπως και σε εκείνο, αυτού του είδους οι γρίφοι ίσως εκνευρίσουν μερικούς αφού ουσιαστικά καλείστε να αποδείξετε στο παιχνίδι ότι...σκέφτεστε.
Σε διάρκεια, το Sinking Island δεν είναι και το μεγαλύτερο παιχνίδι που θα έχετε παίξει. Οι περισσότερες τοποθεσίες και τα μεγάλα δωμάτια εκτός από την καλλιτεχνική τους ποιότητα, το μόνο που προσφέρουν είναι επιπλέον «οθόνες» τις οποίες ο παίκτης θα πρέπει να διασχίσει για να φτάσει στον προορισμό του. Εκτός από τα αντικείμενα που πρέπει να συλλέξετε, δεν μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με τίποτα άλλο πάνω στο περιβάλλον για να ακούσετε το σχόλιο του ήρωα. Αυτό εκτός του ότι πλήττει την ατμόσφαιρα και την ζωντάνια του παιχνιδιού, συνεισφέρει στην γραμμικότητα και την ευκολία του παιχνιδιού αφού ο αριθμός των «εργαλείων» του παίκτη περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα και εμποδίζει την ανάπτυξη του χαρακτήρα του ήρωα και την ταύτιση του παίκτη μαζί του. Για όσους θυμούνται, σκεφτείτε απλά πόσο άδειο θα ήταν το Longest Journey χωρίς την δυνατότητα να ακούτε το σχόλιο της April για το καθετί που κλικάρετε. Αντιθέτως, η ανάπτυξη των άλλων χαρακτήρων είναι αρκετά καλή, καθώς σταδιακά αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας που προσπαθεί ενδεχομένως να κρύψει ο καθένας.
Επίλογος
Το Sinking Island αποτελεί μια αξιόλογη προσπάθεια και θα ήταν συγκρίσιμο του Syberia αν το φινάλε του ήταν κατά το ήμισυ όσο δυνατό ήταν του δεύτερου. Το μυστήριο τελικά λύνεται, όμως όλη η ένταση που έχει συσσωρευτεί ξεφουσκώνει απότομα σε ένα κλισέ φινάλε σαν από b-movie. Επιπλέον, κάτι που θα δυσαρεστήσει όσους βάζουν το σενάριο πάνω απ’ όλα, είναι κάποια βασικά plot holes που δυστυχώς εντοπίζονται εύκολα, καθώς και το γεγονός ότι πολλές υπό-ιστορίες μένουν ανολοκλήρωτες. Αν εξαιρέσουμε αυτά τα μικροπροβλήματα και το ότι ο ρυθμός της πλοκής σε μερικά σημεία είναι αργός, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Sinking Island είναι μία ικανοποιητική εμπειρία αστυνομικού μυστηρίου.
Θετικά:
- Πανέμορφα γραφικά
- Πρωτότυπο και εύχρηστο σύστημα συλλογής στοιχείων
- Καλές εκφωνήσεις
Αρνητικά:
- Απαίσιο pixel-hunting
- Σημαντικά κενά στο σενάριο
- Η μουσική θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη.
- Άδειες μεταβατικές τοποθεσίες που –κακώς- αυξάνουν την διάρκεια του παιχνιδιού.
Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.2
Παιχνίδι που ενδείκνυται σε όσους λατρεύουν τα αστυνομικά μυστήρια και στους hardcore adventurάδες που δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Όσοι ψειρίζουν υπερβολικά το σενάριο θα απογοητευτούν από κάποια σημαντικά plot holes.
Άγγελος Τσιμιδάκης
NEWS
