White Night

Μόνο λευκή δεν είναι αυτή η νύχτα.

Είναι σίγουρο ότι στην διάρκεια της παιδικής ηλικίας μας κάποια στιγμή φοβηθήκαμε το σκοτάδι. Ο αρχέγονος αυτός φόβος ξεθυμαίνει καθώς περνούν τα χρόνια, αλλά ποτέ κανείς δεν αισθάνεται άνετα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ή έστω θα αισθάνονταν καλύτερα αν υπήρχε κάποια πηγή φωτός στον συγκεκριμένο χώρο. Κάπως έτσι ενδεχομένως νιώθει και ο ανώνυμος πρωταγωνιστής του White Night. To συγκεκριμένο είναι ένα νέο Adventure/Survival Horror από την OSome studio και για να είμαστε πιο ακριβείς αποτελεί την παρθενική δημιουργίας της νεοσύστατης indie εταιρείας.

Το White Night έχει καταφέρει να προκαλέσει αρκετά μεγάλο hype, κυρίως λόγω της ιδιαίτερης noir αισθητικής του και αξίζει δε να σημειωθεί ότι κυκλοφορεί από την Activision, έναν από τους μεγαλύτερους publishers της βιομηχανίας των video games. Για να είμαστε ειλικρινείς η noir αισθητική μας κίνησε εξαρχής την περιέργεια και έτσι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε εκτενέστερα μαζί του. Κατά πόσο όμως έχουμε να κάνουμε με μια πραγματικά αξιόλογη κυκλοφορία; Όπως θα δούμε και παρακάτω η αρχική θετική εντύπωση που θα σας δημιουργήσει το White Night σιγά σιγά θα αρχίσει να φθίνει, καθώς υπάρχουν σημαντικά προβλήματα όσον αφορά τον γενικότερο σχεδιασμό του.

Η μεγάλη ύφεση
Από χρονολογικής πλευράς το White Night λαμβάνει χώρα στην Αμερική την δεκαετία του '30. Η παγκόσμια οικονομική ύφεση που συντελείται αυτά τα χρόνια έχει άμεσο αντίκτυπο και στις Η.Π.Α, καθώς η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη και αρκετοί από τους κατοίκους της ζουν σε άθλιες συνθήκες. Κεντρικός πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας ανώνυμος ντετέκτιβ, ο οποίος έχει ένα περίεργο αυτοκινητικό δυστύχημα. Συγκεκριμένα καθώς γυρνάτε σπίτι με το αμάξι σας βλέπετε μια γυναίκα να πετάγεται από το πουθενά στον δρόμο σας και καθώς προσπαθείτε να την αποφύγετε τρακάρετε πάνω σε μία κολόνα.

Προηγουμένως χαρακτηρίσαμε το δυστύχημα αυτό περίεργο και πράγματι οι συνθήκες του είναι ανεξήγητες, καθώς βγαίνοντας από το αμάξι σας η γυναίκα που είδατε ή νομίσατε ότι είδατε είναι άφαντη. Ο κεντρικός ήρωας πληγώνεται στο ατύχημα (ευτυχώς όχι θανάσιμα) και αναζητά καταφύγιο σε μια κοντινή έπαυλη. Αφού ανακτήσετε κάπως τις δυνάμεις σας θα διαπιστώσετε ότι στην συγκεκριμένη έπαυλη συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα. Συν τις άλλοις, η πόρτα από την οποία μπήκατε είναι πλέον -μυστηριωδώς- κλειδωμένη. Μην έχοντας λοιπόν κάποιον τρόπο διαφυγής αποφασίζετε να εξερευνήσετε την έπαυλη και να ανακαλύψετε τα... ένοχα μυστικά της. Όπως είναι φυσικό δεκάδες ερωτήματα θα αρχίζουν να βασανίζουν το μυαλό σας και ένα από αυτά αφορά την τύχη της γυναίκας που συναντήσατε στον δρόμο σας. Το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος αυτής της γυναίκας θα το αφήσουμε να το ανακαλύψετε μόνοι σας παίζοντας το White Night.

Στο σύνολό του το σενάριο θα σας κρατήσει σε εγρήγορση, αν και κάποιες φορές η εξέλιξη της ιστορίας είναι προβλεπόμενη. Για να συνθέσετε πάντως το παζλ και να λύσετε το μυστήριο της έπαυλης θα χρειαστεί να συλλέξετε διάφορα collectables όπως φωτογραφίες, αποσπάσματα από την αλληλογραφία ή το προσωπικό ημερολόγιο των κατοίκων της έπαυλης και αποκόμματα από εφημερίδες. Η συλλογή των αντικειμένων αυτών είναι φυσικά προαιρετική, εντούτοις αν θέλετε να ανακαλύψετε τι πραγματικά συμβαίνει ή να βρείτε κάποια hints που θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε παρακάτω καλό θα είναι να "χτενίσετε" όλη την έκταση της έπαυλης. Φυσικά η διαδικασία αυτή δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται, καθώς στο σκοτάδι παραμονεύουν διάφορα υπερφυσικά πλάσματα.

Fear of the Dark, I have a constant fear that something is always near
Για να καταφέρετε να φτάσετε στο τέλος και να επιβιώσετε μέχρι το ξημέρωμα θα χρειαστεί να λύσετε διάφορους γρίφους και να ανακαλύψετε τα τρομαχτικά μυστικά που κρύβει η έπαυλη. Ο βαθμός δυσκολίας των γρίφων είναι αρκετά χαμηλός, καθώς συνήθως απαιτείται να αλληλεπιδράσετε σε συγκεκριμένα hotspots, ενώ έχετε στην κατοχή σας ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Ακόμη και οι αρχάριοι των Adventures λοιπόν δύσκολα θα συναντήσουν κάποιο πρόβλημα.

Ο πρώτος και βασικότερος "εχθρός" σας είναι το πυκνό σκοτάδι που καλύπτει τα πάντα. Υπάρχει η δυνατότητα να ανοίξετε το φως σε κάποια δωμάτια, αλλά ως επί τω πλείστον θα χρειαστεί να καταφύγετε στα σπίρτα σας. Στην περίπτωση που μείνετε αρκετή ώρα στο σκοτάδι θα πεθάνετε, οπότε θα πρέπει συνεχώς να έχετε κάποιο σπίρτο αναμμένο. Φυσικά τα αποθέματα αυτά είναι περιορισμένα, κάτι που δίνει έναν έντονο Survival χαρακτήρα στο White Knight. To σκοτάδι βέβαια δεν είναι το μόνο πράγμα που θα πρέπει να φοβάστε, αφού η έπαυλη είναι γεμάτη με διάφορα φαντάσματα. Στην περίπτωση που κάποιο από αυτά σας ακουμπήσει τότε μοιραία θα πεθάνετε και θα χρειαστεί να συνεχίσετε την πρόοδό σας από το... κοντινότερο checkpoint. Στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα είναι ότι τα checkpoints, αλλά και τα σημεία που μπορείτε να κάνετε save (θα πρέπει να καθίσετε σε συγκεκριμένες πολυθρόνες) είναι εξαιρετικά αραιά.

Πολλές φορές μάλιστα θα πρέπει να "θυσιάσετε" αρκετές από τις προμήθειές σας για να κάνετε save. Για παράδειγμα, τα σημεία στα οποία βρίσκονται οι πολυθρόνες θα πρέπει να είναι επαρκώς φωτισμένα, κάτι που σημαίνει ότι θα χρειαστείτε ένα σπίρτο για να ανάψετε ένα κερί δίπλα σε αυτές. Το σπίρτο αυτό φυσικά θα το πετάξετε όταν κάτσετε στην πολυθρόνα και όταν σηκωθείτε από αυτή θα χρειαστείτε ένα ακόμη για να προχωρήσετε παρακάτω.

Η noir αισθητική του White Night θα σας εντυπωσιάσει σίγουρα από εικαστικής πλευράς, αλλά το γεγονός ότι όλα είναι ασπρόμαυρα θα δυσκολέψει σημαντικά τις προσπάθειές σας. Τα φαντάσματα δεν είναι ορατά στο σκοτάδι, οπότε δεν ξέρετε που παραμονεύουν και ο μόνος τρόπος για να τα σκοτώσετε είναι το ηλεκτρικό φως, Κοινώς θα πρέπει να τους... αλλάξετε τα φώτα για να τα νικήσετε. Στην αρχή της περιπέτειάς σας ο βαθμός πρόκλησης είναι σχετικά χαμηλός, καθώς αρκεί να ανοίξετε τους διακόπτες που υπάρχουν στην έπαυλη. Καλώς ή κακώς στην πορεία τα πράγματα αλλάζουν όμως καθώς αρκετά δωμάτια δεν έχουν παροχή ρεύματος, οπότε θα πρέπει να βρείτε τρόπο να τα τροφοδoτήσετε με ρεύμα. Φυσικά τα φαντάσματα δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια και να σας αφήσουν να περιφέρεστε με την άνεσή σας στην έπαυλη, αλλά αντίθετα σας κυνηγούν αλύπητα. Αν μάλιστα τα σπίρτα σας τελειώσουν ενώ σας καταδιώκουν τότε θα δείτε τα ραδίκια ανάποδα.

Ένα Resident Evil με φαντάσματα αντί για zombies, μπόλικο σκοτάδι, απλοϊκούς γρίφους και την ίδια “σπαστική” κάμερα!

Τα Αγγελοπουλικά μονόπλανα
Σε γενικές γραμμές το White Night θα δοκιμάσει τις ικανότητές σας, οπότε όσοι περιμένατε ένα “χαλαρό” Adventure θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας. Πέρα από το σκοτάδι και τα φαντάσματα αρκετές φορές θα βρείτε τον εαυτό σας να παλεύει με τα controls και την κάμερα. Τα πλάνα της κάμερας μοιάζουν σαν να έχουν ξεπηδήσει από το Resident Evil και οι λήψεις είναι προκαθορισμένες ανάλογα με το δωμάτιο που βρίσκεστε. Το γεγονός αυτό προκαλεί δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι λόγω της απουσίας φωτός δεν έχετε καλό οπτικό πεδίο σε όλη την έκταση του δωματίου. Μάλιστα αρκετά αντικείμενα εμφανίζονται μόνο όταν πλησιάσετε κοντά τους, οπότε προετοιμαστείτε για εκνευριστικό pixel hunting.

Οι προκαθορισμένες λήψεις της κάμερας όμως δημιουργούν πρόβλημα και στον χειρισμό. Για παράδειγμα, μπορεί σε ένα δωμάτιο να πρέπει να μετακινήσετε προς τα πάνω τον αναλογικό μοχλό, ενώ σε κάποιο άλλο να τον μετακινήσετε προς τα κάτω για να πάτε στην ίδια κατεύθυνση. Φανταστείτε λοιπόν ότι περπατάτε προς τον βορά σε ένα δωμάτιο, μετακινώντας με ανάλογο τρόπο τον αναλογικό μοχλό σας. Την στιγμή που μπαίνετε σε ένα άλλο δωμάτιο ενδεχομένως να χρειαστεί να μετακινήσετε τον αναλογικό μοχλό προς τα κάτω για να συνεχίσετε να κινείστε στον βορά. Κάθε φορά λοιπόν ανάλογα με το πλάνο της κάμερας ή το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεστε τα controls αλλάζουν. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το στοιχείο αυτό δεν θα σας ενοχλήσει ιδιαίτερα, αλλά όταν σας κυνηγούν τέσσερα φαντάσματα, το τελευταίο που χρειάζεστε είναι να παλεύετε με τα controls.

Βέβαια και το pixel hunting θα σας εκνευρίσει σε διάφορες περιπτώσεις, πόσο μάλλον όταν αυτό οφείλεται στις λήψεις της κάμερας. Νομίζω αξίζει να σας διηγηθώ ένα περιστατικό εδώ που έζησα παίζοντας το White Night. Έχοντας τελειώσει το δεύτερο chapter δέχομαι ένα party call στο Xbox One από δύο συναδέλφους του εξωτερικού, συγκεκριμένα έναν Αμερικανό και έναν Καναδό, οι οποίοι μου ζητούσαν να τους δώσω ένα σύντομο walkthrough, καθώς έψαχναν ένα συγκεκριμένο αντικείμενο για ώρες και δεν μπορούσαν να το βρουν. Για να μην τα πολυλογώ ο λόγος για τον οποίο δεν έβλεπαν το αντικείμενο αυτό ήταν γιατί περπατούσαν στο μέσο του δωματίου και δεν είχαν πάει στην άκρη του για να αλλάξει το πλάνο της κάμερας και να βρουν έναν διακόπτη.

One night stand
To White Night θα σας κρατήσει συντροφιά για πέντε περίπου ώρες, χωρίς να σας δίνει κάποιο κίνητρο για επιπλέον playthroughs. Εάν μάλιστα έχετε τα μάτια σας ανοιχτά τότε από το πρώτο κιόλας playthrough ενδεχομένως να βρείτε όλα τα collectables. Είναι φανερό λοιπόν ότι δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τα 15 ευρώ που θα χρειαστεί να δαπανήσετε για να το αποκτήσετε. Η διάρκεια βέβαια αυτή είναι καθαρά ενδεικτική, καθώς όλο και κάπου θα κολλήσετε ψάχνοντας κάποιο αντικείμενο. Δεν αποκλείεται λοιπόν να χρειαστεί να αφιερώσετε παραπάνω χρόνο.

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι παρατηρήσαμε συχνά κάποια bugs που σας αναγκάζουν να συνεχίσετε την πρόοδό σας από την αρχή. Λόγου χάρη σε ένα σημείο η κάμερα δεν άλλαζε πλάνο όταν βγαίναμε από ένα δωμάτιο και με δεδομένο ότι είχαμε κάνει save στο συγκεκριμένο σημείο, ήταν ακατόρθωτο να συνεχίσουμε το playthrough μας, οπότε μοιραία αναγκαστήκαμε να ξεκινήσουμε το White Night από την αρχή. Πιθανόν αν υπήρχαν περισσότερα slots για τα saves να μπορούσε να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα.

Σαν τον παλιό καλό σινεμά
Όσον αφορά το εικαστικό κομμάτι η δημιουργία της Osome Studio κερδίζει με χαρακτηριστική άνεση τις εντυπώσεις. Καθ' όλη την διάρκεια της περιπέτειάς μας είχαμε την εντύπωση ότι παρακολουθούσαμε ένα παλιό θρίλερ της δεκαετίας του '30. Να σημειωθεί εδώ ότι οι developers χρησιμοποίησαν μια in-house μηχανή γραφικών, την Osome engine, η οποία δείχνει ότι έχει αρκετές δυνατότητες. H noir αισθητική του White Night αποτελεί δίχως αμφιβολία ένα από τα δυνατά χαρτιά του, οπότε εάν αρέσκεστε σε δημιουργίες τέτοιου τύπου είναι δεδομένο ότι δεν θα απογοητευτείτε. Στο τεχνικό κομμάτι πέρα από τα bugs στα οποία αναφερθήκαμε δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο άλλο πρόβλημα.

Το soundtrack ταιριάζει απόλυτα με το κλίμα της όλης δημιουργίας, αν και θα προτιμούσαμε λίγη παραπάνω ποικιλία στα μουσικά θέματα. Κατά κύριο λόγο πάντως το βάρος πέφτει στα ηχητικά εφέ και στους environmental ήχους, οι οποίοι καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια επιβλητική ατμόσφαιρα που είναι δεδομένο ότι θα σας συναρπάσει. Το voice acting είναι κάπως μινιμαλιστικό, καθώς περιορίζεται σε κάποιους μονολόγους του κεντρικού πρωταγωνιστή, εντέλει όμως επιτυγχάνει το σκοπό του μεταφέροντάς σας με γλαφυρό τρόπο τις σκέψεις και τις ανησυχίες του ανώνυμου ντετέκτιβ.

Άριστη προσπάθεια με μέτριο αποτέλεσμα
To White Night θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους καλύτερους indie τίτλους της χρονιάς, καθώς στα χαρτιά τα έχει όλα, ενδιαφέρον σενάριο, εξαιρετικό art direction και αρκετές καλές ιδέες στο gameplay. Δυστυχώς όμως τα προβλήματα με την κάμερα και τα αραιά checkpoints αμαυρώνουν ανεπανόρθωτα την φιλότιμη προσπάθεια της OSome Studio. Εάν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε και την χαμηλή διάρκειά του είναι φανερό ότι θα πρέπει να το προσεγγίσετε με επιφύλαξη.

Θετικά:
- Η πανέμορφη noir αισθητική του
- Άρτιος ηχητικός τομέας
- Το σενάριο σας κρατά σε αγωνία μέχρι το τέλος

Αρνητικά:
- Προβληματική κάμερα
- Αρκετά bugs
- Απαιτεί pixel hunting
- Αραιά checkpoints

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 7
Αντοχή: 5
Γενικά: 6.7

Είναι κρίμα που μια τόσο καλή προσπάθεια χαντακώνεται από τις κάκιστες λήψεις της κάμερας.

Παντελής Δασκαλέλος