Το μέλλον των Adventures

Ήταν κάποτε ο Βασιλιάς των computer games. Σήμερα έχει απομείνει μια σκιά από την πάλαι ποτέ σχολή των adventures. Κι όμως κάθε τόσο βγαίνει ένα εξαιρετικό point and click adventure και μας κάνει να χαμογελάμε. Παιχνίδια διαμάντια όπως το The longest journey του 1999 και τα Syberia 1,2. Ή ακόμα το Still Life και πολλά πολλά άλλα. Δυστυχώς στην εποχή των 3Δ γραφικών και της υπερτεχνολογίας αυτά τα 2Δ παιχνίδια παίζονται από ελάχιστους gamers παρόλο που συνήθως έχουν τα καλύτερα σενάρια. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για το καλύτερο και πιο ποιοτικό είδος παιχνιδιού και είναι λυπηρό ότι τόσοι λίγοι ασχολούνται μαζί τους. Εσείς τι πιστεύετε και πως βλέπετε τα adventures;

Αν και δεν είμαι μεγάλος φίλος των adventures παίζω που και που το Curse of Monkey Island που είναι απλά παιχνιδάρα με τρελά γαμάτες ατάκες!

Αυτα που ειχα παιξει στο PC προσφατα ηταν το The Lost Crown:A Ghost-Hunting Adventure.Μπορω να πω οτι ηταν αρκετα καλο.Η πλοκη του ηταν πολυ ενδιαφερουσα,η ατμοσφαιρα του καταπληκτικη και τα γραφικα του αρκετα καλα.

πολυ καλο επισης ηταν και το grim fandango και syberia 1&2.
Αλλα και το προσφατο braid, μπορω να το συμπεριλαβω στα νεα πλεον adventures με καλο gameplay και χωρις να χανει το νοημα του κατα την διαρκεια των πιστων.....

μόνο τα monkey island κ τα grim fandago έχουν παίξει οι πιο πολύ πιστεύω...άντε και το syberia
αλλά γενικώς τα τελευταία χρόνια με τoυς ανιχνευτές κίνησης και τις λοιπές εξελίξεις,έχει αρχίσει να χάνεται το νόημα των point n click adventure κάτι που είναι βέβαια λυπηρό
αλλά πιστεύω στο μέλλον θα τα ζητάμε πολύ αυτά τα παιχνίδια αφού θα είναι σχεδόν εξαφανισμένα,και γενικά θα συνεχίσουν να φτιάχνουν καλά adventures με μόνη διαφορά τα εξελιγμένα γραφικά...
ας ελπίσουμε ότι θα είναι και οι ατάκες το ίδιο καλές ή και καλύτερες (όπως τ Monkey island 3)

Δυσοίωνο.
Δυστυχώς από το 2000 περίπου και μετά βλέπω το είδος το οποίο με έκανε να ασχοληθώ με τα games να έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Δε λέω καλά τα Call Of Duty και τα λοιπά, αλλά υπήρχαν πρίν από χρόνια παιχνίδια που δεν κρίνονταν από την "πανδαισία" γραφικών που προσέφεραν, αλλά το σενάριο και το συναίσθημα.
Τι να πώ: Full Throttle, I have no mouth and I must scream, The Dig, τα Larry, Phantasmagoria κοκ; Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω!