Τερμάτισα προχθές το Dark Souls 2 μαζί με τα τρία dlc. Για άλλη μια φορά βυθίστηκα στη χωρίς τελειωμό μαγεία και δέος τού παιχνιδιού και για άλλη μια φορά αγάπησα όσο δεν πάει τη σειρά. Θεωρώ πως είναι το πιο εύκολο σε βαθμό δυσκολίας παιχνίδι της σειράς, με τα μόνα σημεία που με δυσκόλεψαν να είναι κάποια bosses απ' τα dlc (προφανώς και το κυρίως παιχνίδι είχε τις σπαστικές του στιγμές εδώ κι εκεί, αυτό έλειπε δα). Τώρα που τερμάτισα και τα τρία παιχνίδια της σειράς, δεν ξέρω τι θα κάνω πια με τη ζωή μου... Αστειεύομαι φυσικά.
Τερμάτισα επίσης και το The Cat Lady - πανέμορφο παιχνιδάκι, γεμάτο νοήματα.
Από χθες ασχολούμαι με το Call of Juarez: Gunslinger. Πορωτικό, αστείο, διασκεδαστικό. Ό,τι πρέπει για λίγη "ξεκούραση" ύστερα από ένα βαρβάτο παιχνίδι.