Dead or Alive: Dimensions

Dead or Alive: Dimensions
Τρελά μωρά σε 3D



Κάποτε το 1996, το Dead or Alive πραγματοποιούσε το ντεμπούτο του στα Arcade, τότε που λιώναμε με τις ώρες βάζοντας το ένα κέρμα μετά το άλλο. Απ’ την αμέσως επόμενη χρονιά πήραν σειρά οι κονσόλες, ώσπου 15 χρόνια και τέσσερις εκδόσεις μετά, έχουμε στα χέρια μας ένα κορυφαίο fighting, το οποίο παρουσιάζεται κάθε φορά ολοένα και πιο βελτιωμένο.

Ποιος θα φανταζόταν ότι θα φτάναμε στο σημείο να βλέπαμε το DoA να κυκλοφορεί σε φορητές κονσόλες και τα γραφικά του να είναι ανώτερα από αυτά που κάποτε απαιτούσαν μια ολόκληρη οικιακή κονσόλα. Το Dead or Alive: Dimensions είναι το πρώτο “αυθεντικό” fighting στο 3DS. Αυθεντικό με την έννοια του ότι το Street Fighter IV 3D αποτέλεσε port του ομώνυμου τίτλου από την Capcom. Η λογική όμως της Team Ninja είναι να αποφεύγει τα ports και να κυκλοφορεί μία ξεχωριστή έκδοση για κάθε κονσόλα, την οποία επιμελείται κάθε φορά με ιδιαίτερη φροντίδα.

Τα modes
Το περιεχόμενο του Dead or Alive: Dimensions είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε portable game. Καταρχήν τα δύο βασικά modes είναι το Chronicle και το Arcade.

To Chronicle είναι το κλασικό story mode, που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει της μόδας σε όλα τα παιχνίδια του είδους. Εκεί μαθαίνετε την ιστορία των χαρακτήρων, ελέγχοντας κάθε φορά συγκεκριμένους ήρωες που υποτίθεται ότι είναι οι “καλοί” του ρόστερ, με στόχο να εξολοθρεύσετε τους “κακούς”.

Αρχικά ξεκινάτε με την βασική πρωταγωνίστρια, την Kasumi, η οποία έχει ως αντίζηλο την ετεροθαλή και ζηλιάρα αδερφή της Ayane (προέρχονται απ’ την ίδια μητέρα), που την κατηγορεί ότι εγκατέλειψε την οικογένεια για να αναζητήσει τον χαμένο της αδερφό, Hayate. Στην πορεία ελέγχετε τόσο τους τρεις προαναφερθέντες ήρωες, όσο και τον Ryu Hayabusa (γνωστό απ’ τη σειρά Ninja Gaiden), αλλά κι ορισμένους ακόμη βοηθητικούς χαρακτήρες. Η παρέα αυτή είναι τα μέλη της Mugen Tenshin, της πιο γνωστής φυλής νίντζα στον κόσμο του Dead or Alive. Απώτερος στόχος όλων φυσικά είναι να κερδίσουν το ομώνυμο τουρνουά, το οποίο διευθύνει ο μοχθηρός Fame Douglas.

Όσον αφορά στο Arcade mode, μόνος σας στόχος είναι να βγάλετε εκτός μία σειρά από εχθρούς με τον χαρακτήρα που επιλέξατε. Βέβαια σε αντίθεση με άλλα Arcade modes, εδώ δεν υπάρχει έστω κάποια υποτυπώδης παρουσίαση των μαχητών που εξολοθρεύετε, με αποτέλεσμα απλά να πολεμάτε διαδοχικά όσους σας εμφανίζονται.

Στα υπόλοιπα Single-Player modes συναντάμε το Training, όπου απλά εξασκείστε με ακίνητο αντίπαλο, το Free Play όπου ρυθμίζετε επίπεδο δυσκολίας, συνθήκες αγώνα και πίστα, το Survival όπου πολεμάτε κάθε φορά ένα κύμα μαχητών που ολοένα και δυσκολεύει και τέλος το Tag Challenge. Το τελευταίο αφορά μάχες 2vs2, στις οποίες ελέγχετε τον βασικό μαχητή, με τον δεύτερο να είναι βοηθητικός απ’ την CPU. Η μόνη σας δικαιοδοσία στον συμπολεμιστή σας είναι η δυνατότητα να τον αλλάζετε με τον δικό σας χαρακτήρα όποτε το επιθυμείτε, καθώς στο διάστημα που ένας ήρωας μένει εκτός, αναπληρώνει την δύναμή του. Το Tag Challenge ξεκινάει με τρία tag matches, στα οποία αν νικήσετε τουλάχιστον τα δύο τότε σας ξεκλειδώνει το αμέσως επόμενο, με απώτερο στόχο να ολοκληρώσετε και τα 20 διαθέσιμα.

Gameplay
Το ρόστερ του Dead or Alive: Dimensions περιλαμβάνει 26 χαρακτήρες, ορισμένοι απ’ τους οποίους είναι αρχικά κλειδωμένοι και απαιτούν να προχωρήσετε κυρίως στο Chronicle, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα modes, προκειμένου να τους ξεκλειδώσετε, μαζί με διάφορα άλλα καλούδια, όπως νέες εμφανίσεις. Πάντως, ο βασικός κορμός των ηρώων που είδαμε και στο Dead or Alive 4 (και κατ’ επέκταση και στην ομώνυμη ταινία) δηλώνει βροντερό παρόν. Από εκεί και πέρα, ολοκληρώνοντας κάποια modes μπορείτε να ξεκλειδώσετε τους Raidou, Kasumi Alpha, Bankotsubo, Genra, Shiden και Alpha-152.

Ο χειρισμός είναι ιδιαίτερα απλός, επομένως ακόμα κι αν δεν ασχολείστε με τα fighting games θα προσαρμοστείτε σχετικά γρήγορα. Το κουμπί Χ είναι για την γροθιά, το Α για την κλωτσιά κι ο συνδυασμός αυτών μαζί με το circle pad δεν θα σας δυσκολέψει διόλου από το να πετύχετε τα περισσότερα combos. Με το Β επιχειρείτε λαβή ή ξεφεύγετε από συνδυασμό λαβών του αντιπάλου και με το Υ κάνετε άμυνα ή σηκώνεστε πιο γρήγορα. Επίσης, ο ελιγμός σώματος επιτυγχάνεται απλά κρατώντας πατημένο το circle pad προς τα πάνω ή προς τα κάτω, σε αντίθεση με άλλα fighting (βλέπε SoulCalibur V) όπου χρειάζεται διπλό πάτημα της κατεύθυνσης.

Το σημείο στον χειρισμό όπου αντιμετωπίσαμε μια μικρή δυσκολία είναι το block. Αφενός μεν είναι περιττό, καθώς πρέπει να βρείτε την σωστή κατεύθυνση, ενώ υπάρχουν πολλές επιθέσεις που δεν μπλοκάρονται, αφετέρου το ίδιο κουμπί χρησιμοποιείται για να αλλάζετε χαρακτήρες στο Tag Challenge, άρα ενδέχεται να μπερδευτείτε ουκ ολίγες φορές.

Όπως και στο Street Fighter IV 3D, έτσι και εδώ, η touch screen του 3DS χρησιμεύει για να έχετε άμεση πρόσβαση σε έτοιμα combos. Η διαφορά ωστόσο είναι ότι ενώ στο Street Fighter IV είχατε τέσσερις μεγάλες οθόνες που αντιστοιχούσαν σε ειδικές κινήσεις, τώρα ακριβώς επειδή τα combos είναι δεκάδες, χρησιμοποιείται μια scroll bar. Στην οθόνη βλέπετε κάθε φορά επτά από τα combos, μόνο που οι λεπτές οριζόντιες γραμμές δεν βολεύουν ιδιαίτερα στο να έχετε καλή αντίληψη σε καθετί που αγγίζετε. Ως συνήθως όμως, μπορείτε να spamάρετε πάνω στην οθόνη αφής και με τυχαίο συνδυασμό από combos να κερδίσετε τον αντίπαλό σας.

Το παιχνίδι διαθέτει τέσσερα επίπεδα δυσκολίας και το A.I. είναι κλιμακωτό, ακριβώς όπως αρμόζει άλλωστε σε έναν τέτοιο τίτλο. Στο εύκολο επίπεδο τα combos λειτουργούν, όμως όσο ανεβαίνει η δυσκολία, τόσο οι εχθροί σας θα μπλοκάρουν τις επιθέσεις σας και θα χρησιμοποιούν αντίστοιχα τις πιο σκληρές λαβές και τις ειδικές κινήσεις τους με το μεγαλύτερο damage. Εκεί, το spamάρισμα των combos δύσκολα θα λειτουργήσει, ακόμα κι αν είστε βετεράνος της σειράς.

Tα πλούσια modes και ο απλός χειρισμός, επισκιάζονται απ’ το συνηθισμένο ρηχό story και το προβληματικό multiplayer.

Αντοχή
Στο Single-Player κομμάτι του, το Dead or Alive: Dimensions έχει μεγάλη διάρκεια. Διαθέτει ένα πλήθος από modes, από τα οποία το Chronicle και το Arcade έχουν κλιμακωτή δυσκολία και απαιτούν την αρχική ολοκλήρωσή τους για να μπορέσετε να παίξετε στο ανώτερο επίπεδο. Το Chronicle θα σας κρατήσει συντροφιά για πάνω από τρεις ώρες (μαζί με τα cutscenes), με το διάστημα σχεδόν να διπλασιάζεται, αν συνυπολογίσουμε και τα υπόλοιπα modes. Για έναν μέσο χρήστη βέβαια, η εξέλιξη της ιστορίας είναι ως συνήθως ανιαρή, με πολλούς κλισέ διαλόγους και ορισμένες ασύνδετες ιστορίες. Για τις άγνωστες λέξεις, υπάρχουν συχνές επεξηγήσεις στην touch screen, ώστε οι αρχάριοι της σειράς να μπουν γρήγορα στο νόημα.

Εξετάζοντας τις Wi-Fi λειτουργίες του 3DS, θα μπορέσετε να εκμεταλλευτείτε το StreetPass, προκειμένου να κάνετε challenge άλλους παίκτες και το SpotPass, μέσω του οποίου λαμβάνετε ειδικά challenges και νέα κοστούμια χαρακτήρων, τα οποία ούτως ή άλλως ανακαλύπτετε όσο ολοκληρώνετε τα single-player modes.

Το multiplayer mode του Dead or Alive: Dimensions προσφέρει Local Play (με τοπική σύνδεση δύο 3DS) ή Internet Play. Για κάθε ματς μπορείτε να ορίσετε το αν η νίκη θα μετρήσει στους 2 ή τους 3 γύρους, όπως επίσης και αν θα συνδεθείτε με φίλο, με ευρωπαίο παίκτη ή με αντίπαλο απ’ όλο τον κόσμο. Εδώ δυστυχώς παρατηρήσαμε ανυπόφορο lag, ακόμα και με ευρωπαίους αντιπάλους, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν μέχρι και disconnections.

My Boobs are OK
Ακολουθώντας την eye candy συνταγή που διακατέχει όλη τη σειρά, η Team Ninja σχεδίασε τα μοντέλα των χαρακτήρων με κάθε λεπτομέρεια, φυσικά πολλές φορές σε σημείο υπερβολής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το λείο δέρμα και φυσικά τα boobs των κοριτσιών που χοροπηδάνε πάνω κάτω σαν τον Pikachu όταν βλέπει τον εκπαιδευτή του.

Η Kasumi και η Tina είναι πιο καυτές από ποτέ, ενώ δεν πρέπει να παραλείψουμε τις Christie, Hitomi και Helena Douglas, καθεμία από τις οποίες καλύπτει διαφορετικά γούστα. Τα animations τρέχουν ομαλά χωρίς ιδιαίτερες πτώσεις στα frames, ενώ παρά τα σωστά character models, δυστυχώς τα textures στο σχεδιασμό των ρούχων είναι λίγο θαμπά με άκομψο anti-aliasing. Το αποτέλεσμα είναι πιο εντυπωσιακό όσο ανεβάζετε την κλίμακα του 3D, αν και έτσι ενδέχεται να ρίξετε λίγο τα frames.

Το περιβάλλον παρουσιάζει λεπτομερή σχεδιασμό, με πολύ πλούσια χρώματα. Αν έχετε παίξει τα προηγούμενα DoA θα συναντήσετε πολλά γνώριμα levels, όπως την γέφυρα, το δάσος με κορμούς δέντρων στο έδαφος, παλάτια, γενετικά εργαστήρια, το χιονισμένο βουνό κ.ο.κ. Υπάρχει επίσης πλήρης αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, καθώς μπορείτε να πετάξετε τον εχθρό σας στο κενό ή πάνω σε κάποια εύθραυστη επιφάνεια (π.χ. ξύλο) αλλοιώνοντας το «ντεκόρ» και προκαλώντας του παράλληλα σημαντική ζημιά για τη συνέχεια της μάχης.

Ήχος
Στα cutscenes όπου οι ηθοποιοί προσπαθούν να αποδώσουν σωστά τους ρόλους τους, τόσο το κακογραμμένο σενάριο, όσο και το ανύπαρκτο lipsync, τους εκθέτει ανεπανόρθωτα. Υπάρχει επίσης μία διαρκής επανάληψη των ίδιων ηχητικών εφέ, τα οποία είναι ως επί το πλείστον κακής ποιότητας, αλλά περισσότερο δε της ίδιας φρασεολογίας μετά από κάθε νίκη, πράγμα που σημαίνει ότι από ένα σημείο κι έπειτα θα έχετε μάθει απ’ έξω όλες τις πιθανές ατάκες. Στο soundtrack όμως έχει γίνει προσεγμένη δουλειά, με συναρπαστικά anime ορχηστρικά κομμάτια, που θα καλύψουν και τους πιο απαιτητικούς.

This is Mugen Tenshin
Tο Dead or Alive: Dimensions είναι η πρώτη επίσημη μεταφορά της σειράς σε φορητή κονσόλα, με εξαίρεση φυσικά το περυσινό DoA: Paradise για το PSP, που ήταν καθαρή «αρπαχτή» για όσους ήθελαν να πάρουν μάτι τα κορίτσια. Το Dimensions διαθέτει όλα τα δυνατά χαρακτηριστικά των εκδόσεων που είχαμε θαυμάσει στο Xbox 360, σε μια έκδοση…τσέπης. Τεχνικά είναι αξιόλογο, οι προκλήσεις είναι ατελείωτες και τα μόνα αρνητικά που θα μπορούσαμε να του καταλογίσουμε είναι ίσως το απογοητευτικό online και οι όποιες δυσκολίες εξοικείωσης των νέων χρηστών στα combos. Κατά τα άλλα, είναι ένας άρτιος τίτλος που αξίζει της προσοχής σας.

Θετικά:
- Μεγάλη γκάμα από modes και unlockables
- Ρόστερ 26 χαρακτήρων
- Δεκάδες combos

Αρνητικά:
- Ανούσια ροή αγώνων στο Arcade mode
- Lag στο online
- Ανύπαρκτο lipsync

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 8

Ένας τίτλος must για κάθε fan του είδους.

Μάνος Γρυπάρης