Broken Lines

Hot
Βλέπουμε μάσκες και ανοίγουμε πυρ.

Βλέπουμε μάσκες και ανοίγουμε πυρ.

Βλέπουμε μάσκες και ανοίγουμε πυρ.

Ο ψηφιακός τομέας διευρύνεται από μέρα σε μέρα εδώ και πολλά χρόνια. Πολλές χώρες και εταιρείες έχουν βάλει το λιθαράκι τους για να χτιστεί η κολοσσιαία πλέον ψηφιακή διάσταση του πολιτισμού μας. Η Δανία συμμετέχει δυναμικά στην ψηφιακή ανάπτυξη με εταιρείες σαν την PortaPlay, μια developer με τροφαντό χαρτοφυλάκιο. Η τελευταία δημιουργία της μας τράβηξε απότομα το ενδιαφέρον γιατί έχουμε σε εκτίμηση κάθε τίτλο που ακολουθείται από τις λέξεις Strategy, Tactical και RPG. Το Broken Lines που βάλαμε στο στόχαστρο μας, φέρει περήφανα τις λέξεις Tactical Strategy αλλά η λέξη RPG απαιτεί πολύ εντονότερη παραμετροποίηση από αυτή που προσφέρει.

Πίσω από τις εχθρικές γραμμές χτυπούν οι ήρωες
Το 1944, οι δυνάμεις του Άξονα βρίσκονταν σε γενική υποχώρηση σε όλα τα μέτωπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μια εποχή ιδανική για καταδρομικές επιχειρήσεις στα εδάφη του καταρρέοντος Τρίτου Ράιχ. Αυτό ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι στρατηγοί που έστειλαν 44 βρετανικά... κομάντα στην ανατολική Ευρώπη για αναγνώριση και σαμποτάζ σε αδιευκρίνιστο στόχο. Από την πρώτη στιγμή τα πράγματα πήγαν κατά διαόλου για τους ήρωες των συμμαχικών ειδικών δυνάμεων. Τα αεροπλάνα τους συνετρίβησαν και, από τους 44, απομένουν μόνο οι οκτώ για να οδηγήσουμε στην μάχη. Ο αποδεκατισμός των δυνάμεών μας όχι μόνο δεν μας καταθλίβει αλλά μας προσφέρει επιπλέον κίνητρο για να βάλουμε τα δυνατά μας και να ξεπεράσουμε την αριθμητική αναπηρία. Οι στόχοι της επιχείρησης είναι δύο, εκμηδενισμός των εχθρικών στρατιωτικών δυνάμεων και εξαγωγή της ομάδας μας από την περιοχή.

broken lines 1

Το Broken Lines είναι ένα μικρό αλλά συμπαγές Tactical Strategy χωρισμένο σε ημέρες και missions, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και σενάριο που απαιτούν την προσοχή μας για να αντλήσουμε όλη την διαθέσιμη ευχαρίστηση της αφήγησης. Μια πρώτη γεύση λαμβάνουμε από τις βιογραφίες των χαρακτήρων για να κατανοήσουμε την προσωπική τους ιστορία. Στην συνέχεια ενεργοποιούμε όσες περισσότερες αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους μπορούμε, είτε στην φάση της ανάπαυσης που ακολουθεί τα missions, είτε επιλέγοντας τα random encounters. Καταβροχθίζουμε τα κείμενα που διατυπώνουν τις ιστορίες τους και, όποτε μας δοθεί η ευκαιρία, επηρεάζουμε τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με τις αποφάσεις μας. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι χαρακτήρες μας βρίθουν από ανθρώπινα ελαττώματα και έτσι μπορούμε να επηρεαστούμε συναισθηματικά από τις πράξεις τους. Τα θέματα ηθικής είναι και τα δυσκολότερα, κυρίως η αντιμετώπιση του αθώου ντόπιου πληθυσμού.

Στα missions οι χαρακτήρες μας πολεμούν στην πρώτη γραμμή του πυρός. Η κάμερα είναι ευλύγιστη και μας βοηθά να ανιχνεύσουμε πιθανές εστίες “μόλυνσης” από επικίνδυνους αντιπάλους. Την περιφέρουμε στον χώρο σχεδιάζοντας προσεκτικά την καλύτερη διαδρομή αντί να πέφτουμε με τα μούτρα στο ανθεκτικότερο τμήμα της εχθρικής άμυνας. Σε μια μόνο περίπτωση η κάμερα αδυνατεί να μας υπηρετήσει σωστά. Ανακαλύπτουμε εχθρούς χωμένους μέσα σε ερειπωμένα σπίτια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Θέλουμε η κάμερα να κάνει βουτιά στον χώρο για να μελετήσουμε τα καλύτερα σημεία για κάλυψη και ανταλλαγή πυρών. Τα πολύγωνα του κτίσματος μας μπλοκάρουν, δεν μας αφήνουν να περιεργαστούμε το μέρος.

Κατά συνέπεια, οι στρατηγικές αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα την τροχιά του χαρακτήρα μας και την απόσταση σε σχέση με το θύμα του. Η πορεία των πιονιών μας καταγράφεται αναλυτικά με τις τροχιές και τις διακεκομμένες τελείες που δείχνουν μέχρι που μπορούν να βαδίσουν εντός του πλαισίου των οκτώ δευτερολέπτων. Γουστάρουμε την αναγραφή των ποσοστών επιτυχίας των επιθέσεων μας σε ημικύκλια, όταν η τροχιά μας έρθει σε επαφή με την τροχιά ενός εχθρού. Έτσι γνωρίζουμε πότε ο αντίπαλος μπορεί να μας χτυπήσει, πόσο ευάλωτοι είμαστε στο σημείο που καλυπτόμαστε, πόση κάλυψη έχει ο εχθρός, αν είμαστε εκτός της εμβέλειας του όπλου του.

Οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι
Τα διαθέσιμα game mechanics ευνοούν την λήψη έξυπνων στρατηγικών αποφάσεων και εκπληκτικών μανουβρών για τις οποίες μπορούμε να συγχαρούμε τον εαυτό μας. Δύο είναι τα κορυφαία μεταξύ τους από τα οποία αντλούμε άφθονη απόλαυση, το suppression και τα τεμάχια των οκτώ δευτερολέπτων που καθορίζουν την real time δράση. Πριν κάνουμε σουρωτήρι έναν εχθρό θέλουμε να καταπνίξουμε την όποια αντίδρασή του, να τον καταστήσουμε ανίκανο να αντιδράσει και να πληγώσει τους στρατιώτες μας. Οι χρήστες αυτομάτων έχουν το supression skill με το οποίο αποδεσμεύουν μια βροχή από σφαίρες στην κατεύθυνση που τους δίνουμε. Το μολυβένιο χαλάζι καταστρέφει οχυρώσεις και τρομοκρατεί αυτόματα όσους βρίσκονται στην πορεία του.

broken lines 2

Βλέπουμε τους αντιπάλους να σκύβουν με τα χέρια ψηλά σαν να παραδίδονται, ανίκανοι να πυροβολήσουν μέχρι να ξεπεράσουν το σοκ. Στο διάστημα που μεσολαβεί έως ότου έρθουν στα συγκαλά τους, προωθούμε τις μονάδες μας και τους κάνουμε του αλατιού. Ο συνδυασμός του suppression με το ταλέντο των στρατιωτών τύπου Wood που ειδικεύονται στις κοντινές μάχες χάρη στο shotgun, εξελίσσεται στην βασικότερη τακτική για την συντριβή του εχθρού.

Η εν λόγω τακτική ευτυχώς δεν αποτελεί πανάκεια γιατί θα έχανε μεγάλο μέρος της γοητείας της η μάχη. Η σύνθεση της ομάδας μας διαθέτει πάντοτε και τουφεκιοφόρους που ειδικεύονται σε τεχνικές ακροβολισμού. Το snipe skill καθυστερεί λίγο να πάρει… μπρος όμως η θανάσιμη αποτελεσματικότητά του μας εξυπηρετεί ιδιαίτερα. Είμαστε πλάσματα της συνήθειας και δεν μας αρέσει να αλλάζουμε μια δοκιμασμένη συνταγή. Τερματίσαμε το παιχνίδι με την βασική πεντάδα που ξεχωρίσαμε από τα tutorial missions και δεν το μετανιώσαμε, μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους σε κάθε μάχη.

Οκτώ δευτερόλεπτα ζωντάνιας σε μια αιωνιότητα ακινησίας
Το Broken Lines πήρε το εντυπωσιακό game mechanic που γνωρίσαμε στο αγαπημένο Battlestar Galactica Deadlock και το βελτίωσε. Συνηθισμένοι στα RTS και τα RPG επιχειρήσαμε να ομαδοποιήσουμε τους στρατιώτες μας και να τους ρίξουμε στην μάχη χύμα. Το Broken Lines μας αναγκάζει να τους επιλέγουμε έναν προς έναν, να τους δίνουμε τις εντολές και να τους αμολάμε στην μάχη. Την στιγμή που είμαστε ικανοποιημένοι από τις οδηγίες, πιέζουμε το space bar και η ομάδα ζωντανεύει για ακριβώς οκτώ δευτερόλεπτα. Όλη η δράση χωρίζεται στην στατική φάση της παροχής εντολών και στην real time φάση των οκτώ δευτερολέπτων όπου αυτές πραγματοποιούνται.

broken lines 3

Η διαφορά με το Battlestar Galactica Deadlock είναι η δυνατότητα να αλλάξουμε τις εντολές στο μέσο της εκτέλεσής τους αν οι στρατιώτες μας εντοπίσουν εχθρό στην περίμετρο. Κινούμαστε απρόσεκτα σε ακάλυπτη έκταση και διαπιστώνουμε ότι κρύβονται εχθροί σε σημεία του fog of war που δεν είχαμε καθαρίσει; Κανένα πρόβλημα, η δράση “παγώνει” και στέλνουμε τους μαχητές μας να αναζητήσουν κάλυψη προτού τους γεμίσουν κουμπότρυπες οι αντίπαλοι.

Ξεψαχνίζουμε τα υπόλοιπα game mechanics και μας αρέσει πολύ αυτό που βλέπουμε. Το ύψος και η απόσταση από τον αντίπαλο επηρεάζουν την επιτυχία των βολών ως όφειλαν. Αλλάζουμε την ταχύτητα των στρατιωτών μας για να τους στείλουμε σε σημεία με καλό cover ή για αιφνιδιαστική έφοδο σε απροετοίμαστο εχθρό. Κινούμαστε σκυφτοί για να μην μας αντιληφθούν προτού να είναι πολύ αργά. Επιδεικνύουμε τρομακτική πειθαρχία διατάζοντας τους πολεμιστές μας σε συντονισμένη, ταυτόχρονη δράση αντί για αυτόνομες επιθέσεις. Υπολογισμένες ρίψεις χειροβομβίδων, προτεραιότητα στην εξόντωση των βαριά οπλισμένων εχθρών. Η πληθώρα των game mechanics χτίζει μια έντονη πολεμική ατμόσφαιρα και μας μεταφέρει την αγωνία του διοικητή μιας στριμωγμένης μονάδας που βασίζεται στην εμπειρία του για να τα βγάλει πέρα.

broken lines 4
Το permadeath mechanic επισκέπτεται τους βασανισμένους στρατιώτες μας οι οποίοι έχουν την ατυχία να πέσουν επανειλημμένα θύματα των εχθρικών βολών. Αδειάζει μια φορά το health bar, τους θεραπεύουμε, αδειάζει δεύτερη, τους θεραπεύουμε. Πόσα τραύματα να αντέξουν οι κακομοίρηδες, έρχεται μια στιγμή που πέφτουν και δεν ξανασηκώνονται, ποτέ. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε όσα περισσότερα άτομα μπορούμε με bandages στην θέση των utilities. Γι’ αυτό έχουμε αναθέσει μόνιμα στην Hailey τον ρόλο της healer της ομάδας αφού διαθέτει τα περισσότερα θεραπευτικά skills. Επιχειρούμε και πετυχαίνουμε οι στρατιώτες μας να μην φτάνουν σε οριακά σημεία την health bar τους.

Γύρω από την φωτιά, τα πάθη θεριεύουν
Πριν και μετά τον καταιγισμό πυρών που αντιμετωπίζουν στις αποστολές, οι στρατιώτες μας αναπαύονται στην αυτοσχέδια κατασκήνωση τους. Η οθόνη του campfire είναι το κέντρο της παραμετροποίησης της ομάδας, το κομβικό σημείο όπου επιτελείται η ενδυνάμωση της και η σύσφιξη ή χαλάρωση των σχέσεων. Ένας εξαιρετικός διοικητής όπως εμείς γνωρίζει τέλεια να διαχειρίζεται το προσωπικό του, αρχίζοντας από τον σημαντικότερο παράγοντα, την ψυχολογία. Είναι ανάγκη ο δείκτης του squad composure να είναι πάντοτε σχεδόν γεμάτος. Δεν έχουμε καμία όρεξη οι στρατιώτες μας να πανικοβληθούν την ώρα της μάχης, το βιώσαμε άθελά μας και δεν είναι ωραίο θέαμα. Ο χαρακτήρας μας χάνει τα αυγά και τα πασχάλια, δεν πυροβολάει, δεν δέχεται εντολές, είναι κατακυριευμένος από τον φόβο του. Τον βλέπουμε να τρέχει πίσω από ένα φυσικό εμπόδιο και να κρύβεται εκεί σαν τρομαγμένο παιδάκι μέχρι να του περάσει η κρίση.

broken lines 5

Για να μην γίνουμε μάρτυρες σε τέτοια χάλια, φροντίζουμε η ομάδα που επιχειρεί στα missions να περιλαμβάνει χαρακτήρες των οποίων τα “χνώτα” ταιριάζουν. Ένα δεύτερο βήμα που κάνουμε για να εξασφαλίσουμε την θετική ψυχολογία είναι να τασσόμαστε πάντοτε με το μέρος των ενεργών χαρακτήρων στις προσωπικές διαμάχες. Δεν αργήσαμε να αντιληφθούμε πως, τα συννεφάκια που βλέπουμε πάνω από τα κεφάλια των χαρακτήρων στην κατασκήνωση, δεν ετοιμάζονται να ρίξουν βροχή αλλά ενεργοποιούν τυχαία events μεταξύ δύο χαρακτήρων όταν τα πιέζει ο κέρσορας. Στην διαμάχη που θα ακολουθήσει παίρνουμε το μέρος του χαρακτήρα που χρησιμοποιούμε συχνότερα στο πεδίο της μάχης ώστε να βελτιωθεί η ψυχολογία του. Στις περιπτώσεις όπου, και τα δύο μέρη της διαφωνίας μας είναι πολύτιμα στην μάχη, δυσαρεστούμε τον λιγότερο χρήσιμο.

Στην εχθρική περιοχή που σουλατσάρουμε, τα λεφτά είναι άχρηστα και έχουν αντικατασταθεί από πράγματα που μαζεύουμε εντός των αποστολών τα οποία ονομάζονται salvage. Τα ξοδεύουμε στο “μαγαζάκι του τρόμου” του Ikzor, αγοράζοντας πρωτίστως supplies και καλύτερα όπλα και utilities με ότι περισσεύει. Τα bandages και οι χειροβομβίδες μας εξυπηρετούν τρομακτικά. Τα πρώτα έσωσαν επανειλημμένα τους τραυματισμένους φαντάρους και φανταρίνες μας, τα δεύτερα διαλύουν υπέροχα τα health bars των αντιπάλων. Η επιλογή εξοπλισμού είναι εύκολη γιατί γίνεται αυτόματα σύγκριση του όπλου που θέλουμε να αντικαταστήσουμε με το υποψήφιο προς αγορά. Η ποικιλία διαθέσιμων όπλων είναι μικρή αλλά οι διαφορές ανάμεσά τους αρκετά σημαντικές για να θέλουμε να τα αποκτήσουμε. Είναι ρεαλιστικό αλλά καθόλου ευχάριστο το ότι, τα όπλα που αποσύρουμε λόγω απόκτησης καλύτερου φονικού εργαλείου, δεν μετατρέπονται σε salvage αλλά καταστρέφονται.

Τα λάθη μας συγχωρούνται από το αυτόματο pause όμως ο καλός διοικητής κατοπτεύει τον χώρο προτού κινητοποιήσει τις μονάδες του.

 

Για να συντρίψουμε τους εχθρούς μας δεν αρκούν τα όπλα, θέλουμε καλά abilities και traits για τους πολεμιστές μας. Είναι σημαντικό και οι δύο κατηγορίες ικανοτήτων να εναρμονίζονται με το στυλ επίθεσης του χαρακτήρα που τα τοποθετούμε. Το bullet storm trait για παράδειγμα δεν θα το σπρώξουμε στον Wood με το shotgun αλλά στον Avery με το αυτόματο, για να δύναται να κάνει πιο πετυχημένο suppression. Ο Wood θα μείνει ικανοποιημένος με το run and gun trait προκειμένου να αποφεύγει ευκολότερα τα εχθρικά πυρά και να ευστοχεί άνετα όσο κινείται. Ευτυχώς, παρόλο που τα λάθη πληρώνονται στις μάχες, ανακατεύουμε την τράπουλα των abilities-traits όποτε μας καπνίσει, με σκοπό την μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς τους.

Ήρθαμε για να καταστρέψουμε τους κατεστραμμένους
Δύο ειδών ατμόσφαιρες μας καλύπτουν ενόσω παίζουμε, η αμιγώς στρατιωτική ατμόσφαιρα και μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και τρόμου για το άγνωστο. Μπήκαμε στην μάχη περιμένοντας να λιανίσουμε μια γκάμα από πωρωμένους ναζί αλλά το μόνο κοινό που έχουν τα όντα που αντιμετωπίζουμε με τα τσιράκια του Χίτλερ είναι οι στολές. Οι εχθροί μας μοιάζουν με ενσαρκωμένους πράκτορες της κολάσεως, με τις εφιαλτικές μάσκες που καλύπτουν τα μούτρα τους και τον ανατριχιαστικό τρόπο με τον οποίο συνδέονται με το υπόλοιπο σώμα. Βαρέλια με το σύμβολο του βιολογικού κινδύνου και μια πηχτή ομίχλη αρρωστημένου χρώματος υπόσχεται αόρατους κινδύνους.

broken lines 6

Την εντονότερη εμπειρία τρόμου αλλά και απόλαυσης νιώσαμε σε συγκεκριμένο σημείο του τελευταίου mission. Η αποχώρηση από την περιπέτεια έγινε με πανικό στην καρδιά των χαρακτήρων μας και μια υπόσχεση για εξίσου τρομερή συνέχεια. Το περιβάλλον των missions εκφράζεται με τα χρώματα του λυκόφωτος και του σκότους, με την μουντίλα ενός φθινοπωρινού απογεύματος και το γουστάρουμε. Τα πιόνια στην μάχη, όσα είναι στην υπηρεσία της σκέψης μας και εκείνα που διευθύνει το A.I. παρουσιάζουν ρεαλιστικά animations και αντιδράσεις. Η αισθητική μας ικανοποίηση πραγματοποιείται με το σύντομο slow motion όταν εκτελούμε κάποιους εχθρούς, μια δραματική απεικόνιση του τέλους τους. Μας αρέσουν τα εφέ των πυροβολισμών και η visual novel διάσταση των διαλόγων. Το artwork των playable χαρακτήρων είναι φανταστικό γιατί τονίζει την μοναδικότητα και την εκφραστικότητά τους στην διάρκεια των διαλόγων.

Η δυσαρμονία στο voice acting σπάει νεύρα. Η φωνή της σχολιάστριας των σημαντικών γεγονότων εντός και εκτός missions είναι μια καλή επιλογή. Η ανατολικοευρωπαϊκή προφορά μας θυμίζει Τρανσυλβανία και δράκουλες, ευθύνεται λοιπόν για το μικρό βαθμό μεταφυσικής ανησυχίας που νιώθουμε. Αναρωτιόμαστε γιατί, οι παραγωγοί του παιχνιδιού, δεν έβαλαν τους voice actors που αντιδρούν στα γεγονότα εντός των missions με επιφωνήματα και λακωνικές φράσεις, να αποδώσουν τους διαλόγους των ίδιων χαρακτήρων. Θα αποφεύγαμε έτσι το φαιδρό άκουσμα επιφωνημάτων αντί ολοκληρωμένων προτάσεων στα κομβικά σημεία της πλοκής, εκεί όπου η δραματικότητα των στιγμών αναπαρίσταται αποκλειστικά με στατικές εκφράσεις. Τουλάχιστον αγαπάμε την μουσική επένδυση γιατί μας προκαλεί την επιθυμία ρεμβασμού των τοπίων και δεν μας παίρνει τα αυτιά στην μάχη.

Ο επιχειρησιακός χάρτης έχει τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός στρατιωτικού χάρτη και μας προτρέπει να επιλέξουμε την επόμενη αποστολή, να αγοράσουμε τα αγαθά που προσφέρει ο ντόπιος έμπορος Izkor ή να ασχοληθούμε με τα random encounters. Το χαρακτηριστικό του που ξεχωρίσαμε είναι η καταγραφή των αντιπάλων που εξοντώσαμε. Με κοφτές γραμμές μαύρου μελανιού, που θυμίζουν την καταμέτρηση στον τοίχο του κελιού των ημερών ποινής που έχουν εκτίσει οι φυλακισμένοι, γνωρίζουμε επακριβώς το body count και φιλοδοξούμε να το πολλαπλασιάσουμε.

Στον χάρτη αυτό εντοπίζουμε για πρώτη φορά το replayability του Broken Lines. Η επιλογή του ενός από τρία missions για παράδειγμα, διαγράφει αυτόματα τα υπόλοιπα στα οποία δεν μπορούμε να επιστρέψουμε. Κάθε ημέρα της ολιγοήμερης εκστρατείας μας ξεδιαλέγουμε πιθανούς προορισμούς, μονοπάτια που υπόσχονται νέες περιπέτειες αλλά οδηγούνται αναπόφευκτα στα αχρείαστα. Η επέλαση μας πίσω από τις γραμμές του εχθρού διαρκεί μόλις 7 ώρες, λίγο περισσότερο αν επιλέξουμε το hard επίπεδο δυσκολίας.

Αφού οδηγήσουμε την ομάδα μας στο όποιο πεπρωμένο της, αρχίζουμε new game γιατί “καιγόμαστε” να ολοκληρώσουμε τα missions που μας… ξέφυγαν. Στην νέα επιχείρηση αλλάζουμε τον εξοπλισμό της ομάδας επιλέγοντας να αγοράσουμε νέα μοντέλα όπλων, αναμειγνύουμε τους playable χαρακτήρες που αγνοήσαμε στο πρώτο playthrough, αγνοούμε τις αποφάσεις που πήραμε στις διαπροσωπικές συγκρούσεις της ομάδας μας, εφόσον τις θυμόμαστε. Με τούτες και εκείνες τις... αλχημείες, τριπλασιάζουμε εύκολα την διάρκεια του παιχνιδιού.

broken lines 7

Θα επιστρέψουμε ποτέ στα βουνά του τρόμου;
Video games σαν το Broken Lines τα κάνουμε μια χαψιά στην καθισιά μας, τα καταναλώνουμε γρήγορα και αποφασιστικά. Το θέμα είναι αν μας αρέσει η γεύση τους ή όχι. Του Broken Lines μας άρεσε αρκετά. Είμαστε οπαδοί των μυστηριωδών ιστοριών και το υπαινικτικό του σενάριο οδήγησε την φαντασία μας σε υπερλειτουργία. Τα game mechanics συνδυάζονται αρμονικά και παρέχουν χρυσές ευκαιρίες για έξυπνη δράση, μανούβρες και συναρπαστικά kills.

Οι χαρακτήρες έχουν γούστο και προσωπικότητα, τους λείπει όμως η έντονη παραμετροποίηση για να μας πωρώσουν. Η ιστορία είναι πρωτότυπη και θέλουμε να την ακολουθήσουμε έως το τέλος της. Το replayability τέλος, δικαιολογεί εν μέρει την τιμή των 25 ευρώ στο Steam, με την προϋπόθεση να μας ιντριγκάρει τόσο το πρώτο πέρασμα ώστε να οδηγηθούμε στο φινάλε από άλλο δρόμο. Η εξαφάνιση του εξοπλισμού και των abilities-traits που αποκτήσαμε μετά τον τερματισμό σημαίνει ότι ξεκινούμε από το μηδέν.

Θετικά:
- Νεφελώδης ιστορία που ενεργοποιεί την φαντασία
- Έντονοι χαρακτήρες με υπόσταση και χιούμορ
- Η δυναμική των battle mechanics οδηγεί σε στρατηγικές αναμετρήσεις
- Επιβαλλόμενο replayability

Αρνητικά:
- Ελλιπές voice acting
- Ανεπαρκής ανάπτυξη της ομάδας
- Σύντομη διάρκεια

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 6
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 7
Αντοχή: 5
Γενικά: 7.5

Ένα συμπαγές Strategy με πολλαπλές διαδρομές, ιδιαίτερο cast και εθιστικές μάχες.

Γιάννης Μοσχονάς

NEWS   VIEW ALL

No News

User reviews

There are no user reviews for this listing.
To write a review please register or

Mόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να γράψουν σχόλια. Παρακαλούμε κάντε πρώτα Login στο site. Αν δεν έχετε λογαριασμό στο GameWorld τότε κάντε Register και στη συνέχεια Login.

Score 7.5
6.69 User Score
(8 votes )
User Reviews 0
Genre: Tactical Strategy
Developer: PortaPlay
Publisher: Super.com
Διάθεση: Super.com
Players: 1
Requirements: 8GB RAM, Επεξεργαστής Intel Core i3-530 στα 2.9GHz ή AMD Phenom 9650 Quad-Core, Κάρτα γραφικών AMD Radeon R7 260X v2 ή NVIDIA GeForce GTX 750, Χώρος στο σκληρό δίσκο 4GB, Λειτουργικό σύστημα Windows 7/10 64μπιτα
Official Website: Κλικ εδώ
Release Date: 25/2/2020
Χρήστες που το θέλουν.
Κανένας
Χρήστες που το έχουν. (VIEW ALL)
thumb
Χρήστες που το είχαν.
Κανένας
Χρήστες που το έχουν στα αγαπημένα
Κανένας
RELATED GAMES
thumb
VIDEOS

Top reviews (τρέχον έτος)

Top Reviews (by user score)

Latest User Reviews

2.
Diablo IV   (8.5)
3.
Final Fantasy XVI   (8.5)
6.
7.
Hogwarts Legacy   (0.5)
8.
eFootball 2023   (5.0)
9.
Notification