Παγωμένο, ερημικό, χωρίς ζωή.
To Omen of Sorrow βάζει τα δυνατά του για να σας κερδίσει. Διαθέτει σχεδόν ακριβώς ότι χρειάζεται ένα Fighting με ένα περίεργο cast που αποτελείται από ιδιαίτερους χαρακτήρες. Το δημιούργημα της AOne Games χρησιμοποιεί ονόματα από μύθους καθώς και από το γενικότερο lore κλασσικών horror ταινιών. Έτσι θα δείτε φανταστικές μάχες μεταξύ λυκάνθρωπου και μούμιας καθώς και μαχητών που παλεύουν για να μας σώσουν από αυτά τα τρομερά πλάσματα.
Το Omen of Sorrow είχε κάνει την εμφάνισή του στην E3 το 2017 και προσωπικά με εντυπωσίασε καθώς το trailer του μου θύμισε το gameplay του Killer Instinct ή/και αυτό του Mortal Kombat με την ατμόσφαιρα να κινείται σε μια πιο gothic αισθητική τρόμου. Τελικά όμως μπορεί το Omen of Sorrow να ξεχωρίσει από τα εδραιωμένα ονόματα του χώρου;
Οι επιθυμίες είναι η πηγή της θλίψης
Το σενάριο του Omen of Sorrow θα μπορούσε να είναι τρομερό καθώς το lore με το οποίο πραγματεύεται σίγουρα από μόνο του έχει αρκετό ενδιαφέρον και θα μπορούσε να υπάρχει μια ωραία και ανατρεπτική ιστορία που θα συνέδεε όλους αυτούς τους χαρακτήρες. Για κακή τύχη όλων μας, θα απογοητευτείτε. Το story mode διαθέτει απλώς ένα υποτυπώδες σενάριο χωρίς καμία προσπάθεια για πρωτοτυπία. Ανά διαλείμματα υπάρχουν κάποιες σκηνές όπου μέσω voice-over αναφέρονται διάφορα (χωρίς κανένα απολύτως νόημα) και πριν ή μετά από κάποια μονομαχία υπάρχουν κάποιοι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων αλλά μέσω text.
Μόνο όταν υποφέρεις καταλαβαίνεις πραγματικά
Ευτυχώς, πέρα από το αδιάφορο story mode υπάρχουν οι συνήθεις ύποπτοι του genre: arcade, survival, training και local versus. Στο arcade επιλέγετε το χαρακτήρα με τον οποίο θέλετε να σφαλιαρίσετε τους υπόλοιπους και λαμβάνετε μέρος σε οχτώ διαφορετικές μονομαχίες με την τελευταία να αποτελείται από τα bosses του Omen of Sorrow, τη σέξι και γοητευτική Thalessa ή τον ακέφαλο καβαλάρη Arctorius.
To survival ακολουθεί τη πεπατημένη ενώ στo training αντιμετωπίσαμε κάποια προβλήματα που μας προκάλεσαν απορίες. Υπάρχει ένα κλίμα ασάφειας ή καλύτερα ένα μπέρδεμα καθώς δεν υπάρχουν αρκετές επιλογές για το τι μπορείτε να κάνετε όσον αφορά τη συμπεριφορά του αντιπάλου (που ούτως ή άλλως δεν ανταποκρίνεται σωστά) και τα movelists δεν είναι ξεκάθαρα. Για να καταλάβετε, δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε το τι χρειάζεται ακριβώς να πατήσετε καθώς άλλα αναφέρονται στα controls και άλλα στα move lists.
Το gameplay του Omen of Sorrow θυμίζει αρκετά αυτό του Street Fighter με κάθε face button να αντιστοιχεί σε μια επίθεση και σε συνδυασμό με συγκεκριμένες κινήσεις του σταυρού κατεύθυνσης (ή του μοχλού) μπορείτε να πραγματοποιήσετε ειδικές κινήσεις. Στο κάτω μέρος της οθόνης υπάρχει μια μπάρα ενέργειας που γεμίζει κατά τη διάρκεια της μάχης χάρη στη προσγείωση επιτυχημένων χτυπημάτων στον κακόμοιρο αντίπαλο σας. Αφού καταφέρετε και τη φουλάρετε έχετε δυο επιλογές στη διάθεσή σας: η μια είναι να την χρησιμοποιήσετε εξολοκλήρου για μια ισχυρή κίνηση που προκαλεί αρκετή ζημιά και η άλλη επιλογή είναι να την σπαταλήσετε εν μέρει σε δυο επιμέρους ειδικές κινήσεις που μπορούν να προκαλέσουν λίγο παραπάνω ζημιά.
Αξίζει να αναφερθεί πάντως ο μηχανισμός που εισήγαγε η AOne Games, η μπάρα fate/fortune. Η συγκεκριμένη μπάρα φορτώνει με τις επιθετικές σας κινήσεις και μειώνεται αντίστοιχα όταν αμύνεστε. Κάνοντας τη χρήση του bold cancel, δηλαδή το να αλλάξετε την επίθεσή σας από μια κίνηση σε μια ειδική κίνηση (ή αντίστροφα), αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο και πρωτότυπο αλλά δυστυχώς δεν αναφέρεται πουθενά ποιες κινήσεις λειτουργούν με αυτό το μηχανισμό. Και έτσι, ενώ σας επιτρέπει να πραγματοποιήσετε ισχυρά combos, ταυτόχρονα προκαλεί και απορίες καθώς θα χάσετε τη μπάλα με το ποιες κινήσεις μπορούν να το εκμεταλλευτούν.
Όταν η μπάρα fate/fortune γεμίσει πλήρως ή ελαττωθεί ολοσχερώς, ο χαρακτήρας σας μπαίνει σε κατάσταση blessed και doomed αντίστοιχα. Το blessed είναι προαιρετικό και μπορείτε να το ενεργοποιήσετε χειροκίνητα ενώ το doomed εκτελείται αυτόματα. Στη πρώτη περίπτωση, το blessed κατά τη διάρκειά του σας επιτρέπει να πραγματοποιήσετε διαδοχικά bold cancel και με αυτό τον τρόπο μπορείτε να εκτελέσετε combos που μπορεί και να αποτελειώσουν τον αντίπαλο σας. Το doomed από την άλλη δεν σας επιτρέπει να κάνετε throws ενώ ταυτόχρονα η άμυνά σας μπορεί να σπάσει.
Στη χώρα του πόνου, ο καθένας μας είναι μόνος
Το roster είναι μικρό και αποτελείται από 12 μόλις χαρακτήρες με τους δυο να ξεκλειδώνονται στη πορεία. Για καλή μας τύχη διαφέρουν μεταξύ τους αλλά υπάρχουν περιπτώσεις unbalanced χαρακτήρων. Ο Imhotep για παράδειγμα είναι αρκετά δυσκίνητος και δύσκολος στο χειρισμό καθώς αντί για άλμα το πάνω μέρος του σώματός του αιωρείται αφήνοντας ευάλωτο το κάτω. Παρόμοιος είναι και ο Mr.Hyde ο οποίος διαθέτει ειδική κίνηση η οποία τον αφήνει εκτεθειμένο στα χτυπήματα είτε ranged είτε φάτσα-κάρτα επιθέσεων. O Caleb και ο Gabriel από την άλλη είναι αρκετά γρήγοροι και μπορούν να κατατροπώσουν άνετα τους πιο δυσκίνητους χαρακτήρες.
Ένα αίσθημα βιασύνης και προχειρότητας χαρακτηρίζει σε γενικές γραμμές όλη αυτή τη προσπάθεια.
Πάντως ο γενικότερος σχεδιασμός του Omen of Sorrow έχει αρκετά θέματα τα οποία δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Η επιλογή γύρων που μπορείτε να αλλάξετε στα options δεν λειτουργεί σχεδόν ποτέ, το tutorial πιο πολύ σας μπερδεύει παρά σας εξηγεί τα mechanics καθώς σας παρουσιάζεται μέσω κειμένου (!), στα cut-scenes η ομιλία δεν συμβαδίζει με τους υπότιτλους και επαναλαμβάνεται ή σταματά απότομα και αν επιλέξετε τις online αναμετρήσεις υπάρχει πιθανότητα να crash-άρει το PS4 σας.
Το ίδιο προβληματικές είναι οι στιγμές που είστε παγιδευμένοι στο combo attack του αντιπάλου και μερικές φορές δεν γίνεται να ξεφύγετε –κάτι που δεν αποτελεί πρόβλημα στο multiplayer, αλλά θα σας σπάσει τα νεύρα όταν μάχεστε με την CPU, ειδικά στον υψηλότερο βαθμό δυσκολίας. Το local versus σίγουρα αποτελεί το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του Omen of Sorrow αλλά πέρα από αυτό υπάρχει μια τεράστια έλλειψη ποικιλίας η οποία καλώς ή κακώς θα σας ωθήσει στο να σταματήσετε σύντομα τη περαιτέρω ενασχόλησή σας με αυτό. Ειδικά στο single player, πέρα από τα trophies,το concept art καθώς και τους τίτλους για το online profile σας δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να σας κρατήσει παραπάνω το ενδιαφέρον.
Αγέλαστος πέτρα
Στον οπτικό τομέα η αλήθεια είναι ότι το Omen of Sorrow υστερεί αρκετά σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Για παράδειγμα, το Killer Instinct, αν και κυκλοφόρησε το 2013 είναι οπτικά πολύ ανώτερο από το Omen of Sorrow το οποίο θυμίζει σίγουρα τίτλο παλαιότερης γενιάς. Το animation, τα backgrounds και κάποια μοντέλα χαρακτήρων είναι κάπως πρόχειρα και δείχνουν σίγουρα έλλειψη φαντασίας. Tα εφέ είναι αρκετά φτωχά και απογοητεύουν καθώς όταν, για παράδειγμα, εκτελείτε τη special κίνηση της Zafkiel και περιμένετε να δείτε να «σπέρνει» το κακό χαμό, ασπρίζει προς απογοήτευση όλων η οθόνη και δεν βλέπετε ποτέ τι έγινε. Ποια η διαφορά ανάμεσα στη ranged επίθεση του Gabriel, στη ranged επίθεση του Vladislav και σε ένα χρωματιστό λεκέ που κινείται στην οθόνη; Σχεδόν καμία.
Ο ήχος έχει τις καλές και τις κακές στιγμές του. Το soundtrack αποτελείται κυρίως από heavy ήχους και γοτθικές μελωδίες και είναι απλώς ταιριαστό με την όλη ατμόσφαιρα αλλά αυτό που θα σας κουράσει σίγουρα είναι η φωνή της εκφωνήτριας η οποία δε σταματά να λέει το «Counter» όποτε βρει την ευκαιρία. Σε γενικές γραμμές, η όλη παρουσίαση του Omen of Sorrow πάσχει από έλλειψη έμπνευσης και δεν παρουσιάζει τίποτα το καινοτόμο.
Μόνο η επιθυμία και η απραξία μας κάνουν θλιμμένους
Το Omen of Sorrow είναι ένας Fighting τίτλος ο οποίος δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στο genre και σίγουρα δεν προτείνεται στους casual gamers. Έχει αρκετά προβλήματα τα οποία έπρεπε να είχαν λυθεί σίγουρα πριν τη κυκλοφορία του (τόσο τεχνικά όσο και γενικά) και σίγουρα δεν μπορεί να σας κρατήσει το ενδιαφέρον όπως άλλα μεγάλα ονόματα του είδους. Η πρόχειρη παρουσίαση ειδικά απογοητεύει καθώς το πρώτο πράγμα που κοιτά ο casual gamer στα Fighting είναι τα γραφικά και μετέπειτα το gameplay το οποίο, ενώ είναι τίμιο, χάνεται λόγω των πολλών προβλημάτων. Αξίζει την προσοχή σας μόνο αν είστε hardcore fans του genre και θέλετε να δοκιμάζετε τα πάντα.
Θετικά:
-Ικανοποιητικό gameplay
-Έξυπνο concept
Αρνητικά:
- Αν και έξυπνο concept δεν υλοποιήθηκε καθόλου
- Μόλις 12 χαρακτήρες
- Έλλειψη ποικιλίας
- Ξεπερασμένος οπτικοακουστικός τομέας
- Διάφορα τεχνικά προβλήματα
Βαθμολογία
Γραφικά: 5.5
Ήχος: 6
Gameplay: 7
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 6
Αν είστε φανατικοί των Fighting θα σας διασκεδάσει έστω και για λίγο. Για τους υπόλοιπους απλώς «δεν κάνει».
Μάρκος Ασκανιάν
Comments