GameWorld Blogs

Γράψτε τα άρθρα σας στα blogs και δείτε τα να δημοσιεύονται στην κεντρική σελίδα του GameWorld.gr, στην ενότητα Blogs, στο κάτω μέρος. Κάθε κείμενό σας θα πρέπει να έχει μέγεθος κατ' ελάχιστο 2-3 παραγράφους και να αφορά προσωπική άποψη και όχι είδηση.

Παράλληλα, με την συμμετοχή σας στα blogs λαμβάνετε μέρος και στο διαγωνισμό Users του μήνα, κερδίζοντας video games. Για περισσότερα, δείτε το μενού "Διαγωνισμοί".

Max Payne: Η Πτώση

1eks_20190423-081304_1

Στην αυγή της νέας χιλιετίας κι ενώ η εξέλιξη της τεχνολογίας έδινε μόνο ορισμένα δείγματα γραφής του τι επρόκειτο να επακολουθήσει κατά την πρώτη εικοσαετία του 21ου αιώνα, υπήρξε μία ταινία η οποία κυκλοφόρησε στο σινεμά επαναπροσδιορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο «γυρίζονται» τα films, πρωτοπορώντας με την εισαγωγή νέων τεχνικών οι οποίες αν μη τι άλλο προσέφεραν ένα καινοφανές οπτικό αποτέλεσμα, ζηλευτό και παράδειγμα προς μίμηση ακόμη και σήμερα. Πριν από λίγες μόλις μέρες συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια ακριβώς, από τότε που η πρώτη ταινία Matrix κυκλοφόρησε στη μεγάλη οθόνη καταξιώνοντάς την ως μία από τις κορυφαίες όλων των εποχών στη συνείδηση του κόσμου.

Σήμα κατατεθέν της δεν ήταν άλλο από τις ρηξικέλευθες μεθόδους που εφαρμόστηκαν ούτως ώστε να απεικονιστεί -με αξιοθαύμαστο, ομολογουμένως, τρόπο- η ικανότητα των πρωταγωνιστών να αποφεύγουν σε αργή κίνηση τις σφαίρες που δέχονταν κατά ριπάς από τους εχθρούς τους. Ή, τουλάχιστον, αυτό έβλεπε ο θεατής, καθώς η σκηνοθετική άποψη των αδερφών Wachowski ήθελε να περιγράψει το ακριβώς αντίθετο: ότι οι Neo (Keanu Reeves), Trinity (Carrie-Anne Moss), Morpheus (Laurence Fishburne) και οι συν αυτοίς μπορούσαν να κινούνται τόσο γρήγορα μέσα στο Matrix ελισσόμενοι μεταξύ των πυρών που δέχονταν, ώστε ακόμη και αυτός, ο χρόνος, να φαντάζει ότι παγώνει σχεδόν σε απόλυτο βαθμό.

Δύο χρόνια μετά την πρεμιέρα του Matrix, το 2001, η εικόνα που είχε εντυπωσιάσει άπαντες έμελλε να μεταφερθεί και στο χώρο των videogames, σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο βεβαίως, αλλά και πάλι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της συγκεκριμένης βιομηχανίας. Η έως τότε άσημη φινλανδική εταιρία developers που άκουγε στο όνομα «Remedy Entertainment», είχε ιδρυθεί το 1995 και μετρούσε στο παλμαρέ της μόνο μία δημιουργία, το Death Rally (1996), ανέπτυξε ένα από τα πιο εμβληματικά third-person shooters ever. Το Max Payne, με κεντρικό πρόσωπο τον ομώνυμο detective του New York City Police Department και εν συνεχεία πράκτορα της Δίωξης Ναρκωτικών, εισέπραξε διθυραμβικές κριτικές μπαίνοντας στην καρδιά των gamers για το υπέροχο σενάριό του, μεταξύ άλλων, το οποίο βύθιζε την τραγική φιγούρα του πρωταγωνιστή σε μια κόλαση προσωπικής απώλειας (λόγω της δολοφονίας της γυναίκας και του παιδιού του), βασανιστικών παραισθήσεων, συνωμοσιών και της δικής του απέλπιδας προσπάθειας να φτάσει στον πυρήνα των υπευθύνων που κατέστρεψαν τη ζωή του.

Πλην όμως, συνήθως όταν κάποιος αναφέρεται στο Max Payne, από την πρώτη κιόλας πρόταση μνημονεύει ιδιαίτερα το πλέον διακριτικό χαρακτηριστικό του, κλασικό εδώ και χρόνια, που δεν είναι άλλο από την εισαγωγή του bullet time. Εκείνου του μηχανισμού ο οποίος επιτρέπει στον ήρωα να εισέρχεται σε καθεστώς αργής κίνησης -για το περιβάλλον του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να αποφεύγει τα πυρά που δέχεται, κάνοντας θεαματικά πλονζόν προς όλες τις κατευθύνσεις και ανταποδίδοντας. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνει να διαχειριστεί μάχες σε κλειστούς χώρους και όχι μόνο, απέναντι σε πολυάριθμους εχθρούς και δεκάδες σφαίρες. Το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό, ιδίως για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, και παράδειγμα προς μίμηση για τίτλους οι οποίοι ακολούθησαν.

Μέσα από το παιχνίδι αυτό οι developers της Remedy κατόρθωσαν να κερδίσουν τη συντριπτική πλειοψηφία των gamers, τους οποίους και δικαίωσαν σε μεγάλο βαθμό στα χρόνια που ακολούθησαν, παρότι δε μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι υπήρξε κάποια στιγμή μια συστηματική ανάπτυξη και κυκλοφορία παιχνιδιών εκ μέρους των Φινλανδών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πρώτα 15 χρόνια της διαδρομής τους το μόνο παιχνίδι που προέκυψε, πέραν των δύο που ήδη αναφέρθηκαν, ήταν το sequel του Max Payne, το 2003. Αλλά ακόμη κι από το 2010 και μετά, τα games που κυκλοφόρησαν ουσιαστικά (πέραν του remake του Death Rally το 2011 και του αδιάφορου Agents of Storm για iOS το 2014) ήταν το εξαιρετικό Alan Wake (2010), το «συμβατικό» spin-off αυτού, Alan Wake's American Nightmare (2012), και το αμφιλεγόμενο Quantum Break (2016).

Αν αναζητήσει κάποιος ένα δυνατό κοινό χαρακτηριστικό στα «βαριά χαρτιά» της εταιρίας, τότε φαίνεται να καταλήγει μάλλον αβίαστα στο σενάριό τους, το οποίο κατά βάση αποδεικνύεται τουλάχιστον πολύ καλό, αν όχι εξαιρετικό κατά περίπτωση. Κοινός παρονομαστής δεν είναι άλλος από τον Sam Lake, ο οποίος υπογράφει τα κείμενα των Max Payne και Alan Wake προσφέροντας ένα καθηλωτικό αποτέλεσμα, ενώ στο Quantum Break αναλαμβάνει για πρώτη φορά το πόστο του director. Το «μπάσιμο» με το πρώτο παιχνίδι της σειράς -που πολλά χρόνια αργότερα επρόκειτο να εξελιχθεί σε τριλογία υπό νέους developers πλέον- ήταν κάτι παραπάνω από δυναμικό, βιώνοντας την ιστορία του Max Payne ο οποίος, αναζητώντας προσωπική εκδίκηση αλλά και γαλήνη, βούλιαζε ολοένα και πιο βαθιά στα άδυτα του υποκόσμου της Νέας Υόρκης, και η οποία με τη σειρά της κάθε άλλο παρά περιοριζόταν σε βαρόνους της νύχτας και εμπόρους λευκής σαρκός, ναρκωτικών ή όπλων.

Το Max Payne 2: The Fall of Max Payne κυκλοφόρησε, λοιπόν, δύο χρόνια μετά τον προκάτοχό του, συνεχίζοντας την ιστορία ισάριθμα χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού. Ο Max έχει πλέον εγκαταλείψει τη Δίωξη Ναρκωτικών επιστρέφοντας στην παλιά του θέση στην Αστυνομία της Νέας Υόρκης ως detective. Εν ώρα υπηρεσίας πληροφορείται ότι ακούγονται πυροβολισμοί σε μια αποθήκη και ο ίδιος αναλαμβάνει να το ερευνήσει, γνωρίζοντας ότι ο χώρος ανήκει σε έναν παλιό του γνώριμο, τον Ρώσο μαφιόζο Vladimir Lem, με τον οποίο είχε βρεθεί να συμμαχεί προσωρινά στο παρελθόν. Εκεί θα ανακαλύψει ότι μια ομάδα εκτελεστών, μεταμφιεσμένοι σε εργάτες καθαρισμού, έχουν καταλάβει το κτίριο.

Με μία ακόμη νεκρή γυναίκα στο βιογραφικό του και έχοντας ως μοναδικό στοιχείο το όνομα Kaufman, ο Payne καλείται να ξετυλίξει το κουβάρι του νέου μυστηρίου που έχει μπροστά του, προσπαθώντας συγχρόνως να ξεπεράσει το σοκ αλλά και να ερμηνεύσει το γεγονός της επανεμφάνισης της Mona, την οποία είχε δει να εκτελείται μπροστά στα μάτια του δύο χρόνια νωρίτερα. Έτσι, λοιπόν, γνωστοί χαρακτήρες από το original game επιστρέφουν στο sequel, σε μια ιστορία η οποία επί της ουσίας περιγράφει πως «όταν αφήνουμε κάτι πίσω, δε σημαίνει ότι θα μας αφήσει κι εκείνο». Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του Max.

Το σενάριο του παιχνιδιού παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μολονότι θεωρώ ότι δεν εμβαθύνει στα επίπεδα της πλοκής του πρώτου τίτλου, ο οποίος έβριθε ανατροπών και εισχωρούσε σε σαφώς μεγαλύτερο βαθμό στην ψυχική κατάσταση και το μυαλό του πρωταγωνιστή, μεταδίδοντας πολύ έντονα το δράμα που ζούσε. Τα flashbacks δεν απουσιάζουν ούτε αυτή τη φορά, όπως και οι στιγμές στις οποίες ο Payne ακροβατεί μεταξύ ονείρων, παραισθήσεων και πραγματικότητας. Άλλωστε, πόσες κακουχίες μπορεί να αντέξει κάποιος! Η δε αφήγηση μεταξύ των κεφαλαίων γίνεται όπως και στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, μέσα από στατικές εικόνες που παραπέμπουν άμεσα σε comics, στη διάρκεια των οποίων τόσο ο πρωταγωνιστής (διά στόματος James McCaffrey) όσο και οι λοιποί χαρακτήρες αποδίδουν τις ατάκες τους με ανάλογο ύφος.

Για μία ακόμη φορά ο Max έχει πρόσβαση σε ευρεία γκάμα όπλων (πιστόλια, καραμπίνες, αυτόματα, sniper κ.λπ.) και εκρηκτικών (χειροβομβίδες, μολότοφ) προκειμένου να προχωρήσει στα επίπεδα του τίτλου, τα οποία σε συνεργασία με το bullet time εγγυώνται ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Άλλωστε τα γραφικά εμφανίζονται βελτιωμένα σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, ιδίως όσον αφορά την απεικόνιση των χαρακτήρων και δη του Payne, ο οποίος δείχνει σαφώς μεγαλύτερος ηλικιακά, και όχι απλώς κατά δύο χρόνια. Στον ήχο από πλευράς εφέ ξεχωρίζει σίγουρα η στιγμή της ενεργοποίησης του bullet time, ειδικά όταν συνδυάζεται με τη νεοεισαγόμενη και άκρως θεαματική περιστροφή του ήρωα γύρω από τον εαυτό του, κατά την οποία συγχρόνως οπλίζει. Ίσως όμως το πλέον αξιομνημόνευτο στοιχείο είναι το εξαιρετικό soundtrack, το οποίο συμβάλλει τα μέγιστα στη noir ατμόσφαιρα και αισθητική του παιχνιδιού. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά φέρει την υπογραφή των Kärtsy Hatakka και Kimmo Kajasto συμπεριλαμβάνοντας όργανα όπως βιολί, όμποε, κιθάρα και πιάνο, ενώ στο κεντρικό theme παίζει τσέλο ο Perttu Kivilaakso των Apocalyptica.

Όσον αφορά τη διάρκεια του Max Payne 2, είναι σαφώς μικρότερη του πρώτου τίτλου. Προσωπικά, ενώ για εκείνον του 2001 χρειάστηκα περίπου 14 ώρες μέχρι να δω τα credits, παίζοντας και πάλι σε Dead on Arrival difficulty level (το υψηλότερο), χρειάστηκα μόλις εννιά ώρες στη δεύτερη περίπτωση. Εν τούτοις η δυσκολία στο sequel έδειξε να είναι συνολικά χαμηλότερη, με τη σωστή χρήση των τεσσάρων διαθέσιμων saves να διευκολύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Επιπροσθέτως, το bullet time είναι κομβικής σημασίας προκειμένου ο παίκτης να καταφέρει να τα βγάλει πέρα με κάποια μεγαλύτερη άνεση, δίχως, σε καμία των περιπτώσεων, αυτό να συνεπάγεται υγιεινό περίπατο. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι παρότι το πρώτο sequel της σειράς εισέπραξε εξαιρετικές κριτικές γενικώς αλλά και βραβεία, με οριακά χαμηλότερη βαθμολογία από το original -το οποίο μεταξύ άλλων βραβεύτηκε από τα BAFTA ως κορυφαίο παιχνίδι για το 2001, οι πωλήσεις του δεν ήταν ανάλογες, όντας κατά πάσα πιθανότητα ο βασικός λόγος για τον οποίο χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μια δεκαετία μέχρι ο Max Payne να επιστρέψει σε νέες περιπέτειες…

Continue reading
  3886 Hits
  0 Comments

Is Playing PUBG Waste of Time

Playing any video game isn't a waste of time provided you do have some time to play.

Playing PUBG (https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tencent.ig&hl=en_US) or any other game will increase your reflexes and reaction time because if you don't react fast while playing, you loose. While playing a person also has to take quick decisions which will help him in his life too. And since PUBG can be played as a team, you improve your teamwork and communication capabilities.

It also takes your mind away from any tension or negative thoughts that you may have and helps beat stress.And if you have some serious talent, and if you can put more hours in playing, you may go pro and compete in national and international tournaments, earn huge amount of money and become a celebrity. If you cant become a pro, you may stream your game and have followers as well as a decent income.

If you are a student, you can take a career in Game Development, Game Programming, Game Testing, Game Designing and so on.

If you are already busy the entire day with some serious business, or have something more productive things to do, then too, playing for about an hour isn't a waste of time.

It would be a waste of time only if you are playing at a time when you must be doing something else.

They are so many games better games available in amazon which you can start playing - here is a <a href="https://www.sellerapp.com/blog/best-selling-products-on-amazon/">list of best selling games on amazon 2019</a>

Continue reading
Tags:
  4310 Hits
  0 Comments

ΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΒΊΝΤΕΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΚΑΛΌ.

Τις περισσότερες φορές πιθανότατα να βλέπετε τα παιχνίδια ως χάσιμο χρόνου, κάτι που πολλοί άνθρωποι κάνουν ούτως ή άλλως. Καταναλώνουν χρόνο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για άλλα πράγματα, όπως η ανάγνωση ή ο ελεύθερος χρόνος στο ύπαιθρο. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά πράγματα που μπορείτε να ξεφύγετε από το χρόνο σας παίζοντας βιντεοπαιχνίδια.

Ναι, εάν η ενασχόληση με τα βίντεο παιχνίδια σας κρατά μακριά από τη φροντίδα των παιδιών σας, κρατώντας τα παιδιά σας μακριά από το να κάνουν την εργασία τους ή επηρεάζοντας την καθαριότητα του σπιτιού σας, τότε θα μπορούσε να είναι κακό. Αλλά αν περάσετε ελεγχόμενα το χρόνο σας, και το χρόνο των παιδιών σας, παίζοντας παιχνίδια, μπορείτε όλοι να πάρετε κάτι καλό από αυτό το παιχνίδι. 

ΧΤΥΖΟΝΤΑΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ: Είτε παίζετε παιχνίδια σε κονσόλα παιχνιδιών, στον υπολογιστή σας είτε παίζετε απλά ένα από τα αγαπημένα σας παιχνίδια Android στο smartphone ή το tablet σας, αναπτύσσετε τις ικανότητές σας για κριτική σκέψη. Πρέπει να αποφασίσετε ποια πόρτα πρέπει να ανοίξετε, ποιο διάδρομο θα πάτε κάτω και ποια ζόμπι έχετε το χρόνο να σταματήσετε και να σκοτώσετε. Αυτές οι δεξιότητες κρίσιμης σκέψης μπορούν να σας βοηθήσουν στον πραγματικό κόσμο. Θα μάθετε περισσότερα σχετικά με την πάλη ή την πτήση. Και θα μάθετε ακόμη περισσότερα για το γιατί είναι μερικές φορές είναι σημαντικό να σκέφτεστε πριν ενεργήσετε και γιατί μερικές φορές πως πρέπει να ενεργήσετε επειδή δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη.

ΑΥΞΗΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΧΕΡΙΩΝ-ΜΑΤΙΩΝ:  Αν παίζετε παιχνίδια σε μια κονσόλα χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι/πληκτρολόγιο ή ένα controller ή ακόμα και χρησιμοποιώντας ένα joystick ενώ παίζετε παιχνίδια στον υπολογιστή σας, αναπτύσσετε το συντονισμό των χεριών-ματιών σας με ακραίο τρόπο. Ακόμη και απλά πιέζοντας γράμματα και κουμπιά βέλους σε ένα πληκτρολόγιο του υπολογιστή μπορεί να βοηθήσει με το χέρι-μάτι συντονισμού όμως.

ΑΝΑΠΤΥΞ H ΔΗΜΙΟΥΡΓΙ KOT ΗΤΑΣ: Η δημιουργία βιντεοπαιχνιδιών είναι μια μορφή τέχνης. Τούτου λεχθέντος, όπως και άλλες μορφές τέχνης, η αναπαραγωγή βιντεοπαιχνιδιών μπορεί να εμπνεύσει τη δημιουργικότητα. Ενώ μερικοί θα μπορούσαν να πούμε ότι ορισμένα βίντεο παιχνίδια εμπνέουν τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν άσχημα τις γυναίκες και ότι μερικοί από αυτούς μπορεί να εμπνεύσουν τους ανθρώπους να βλάψουν και άλλους, μπορούν επίσης να εμπνεύσουν τους ανθρώπους να γίνουν καλλιτέχνες, συγγραφείς, παραγωγούς ταινιών και πολλά άλλα. Ακόμη και οι μουσικοί και οι τραγουδοποιούς εμπνέονται να δημιουργήσουν τραγούδια λόγω της αγάπης τους για τα βιντεοπαιχνίδια. Αφήστε την αγάπη σας για τα βιντεοπαιχνίδια να σας εμπνεύσουν. Ίσως θα σας μετατρέψει σε καλλιτέχνη σκίτσο, γλύπτη ή ζωγράφο. Ο ουρανός είναι το όριο όταν πρόκειται για ατομική δημιουργικότητα.

ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ: Ο τελικός λόγος για τον οποίο μπορεί να είναι καλό για σας να παίζετε βιντεοπαιχνίδια είναι ότι είναι απλά διασκεδαστικό. Είναι διασκεδαστικά και κρατούν το μυαλό σε εγρήγορση με τέτοιο τρόπο ώστε απλά να μην βλέπει τηλεόραση. Παρόλο που το παιχνίδι με βίντεο δεν αντικαθιστά την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου ή την απόλαυση του μεγάλου ύπνου, δεν είναι τόσο κακό για σας, όπως πολλοί θα σκέφτονται.

Continue reading
  2843 Hits
  0 Comments

Ποια η σημασία των βιντεοπαιχνιδιών εν τέλει;

Aνέκαθεν σκεφτόμουν πως τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμα για την κοινωνία. Με ευκολία καταπιανόμουν με ιδέες για πιασάρικα άρθρα… Πώς τα βιντεοπαιχνίδια θα βοηθήσουν στην επανένταξη των αποφυλακιστέων στην κοινωνία;;Πώς τα βιντεοπαιχνίδια θα συνεισφέρουν στο σεξουαλικό προσανατολισμό των εφήβων;; Βιντεοπαιχνίδια και εκπαίδευση… δύο όχι και τόσο διαφορετικοί κόσμοι κλπ κλπ.

Μα η ουσία εν τέλει δεν έγκειται εκεί που έψαχνα. Τελικά τα βιντεοπαιχνίδια βρίσκονται όπου βρίσκεται ο εκάστοτε gamer .Βλέπετε στην εφηβική μου ηλικία αρκετές ήταν οι απογοητεύσεις που είχα τόσο σε ερωτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο φίλων. Κατόπιν αυτού και όντας ενήλικας πλέον μετακόμισα στην Πάτρα για να σπουδάσω. Το παλιό μου playstation λοιπόν μου θύμιζε το σπίτι μου, τον αδερφό μου και όσο κι αν δεν το περίμενα… το σχολείο μου.

Κάθε φορά που ήθελα να κρυφτώ απ' τα προβλήματα που είχα παιδί ήξερα την τέλεια κρυψώνα… τα βιντεοπαιχνίδια μου… με τους υπέροχους κόσμους τους , το σασπένς στην ιστορία, τη σιγουριά του επιθυμητού τέλους, την αγωνία, την ταύτιση . Κι όμως το μόνο ξεχωριστό που είχαν όλα αυτά είναι πως τα είχα συνδυάσει και είχαν κατακάτσει στο μυαλό μου ως αναπόσπαστο κομμάτι της προηγούμενης ζωής μου. Όσο κι αν τα αγαπάω ποτέ πια δεν θα είναι τα ίδια για μένα.

Μα και πάλι… η έκπληξη πάντα καραδωκεί και τα games είναι πάντα αξιολάτρευτα.

Done and out!

Continue reading
  8418 Hits
  0 Comments

Οι κορυφαίοι χαρακτήρες βίντεοπαιχνιδιών

Τα περισσότερα βιντεοπαιχνίδια έχουν ποικιλία από πολύχρωμους χαρακτήρες που μαγνητίζουν τους παίκτες και βοηθούν να «πουλήσουν» τις αφηγήσεις τους, αλλά μόνο ορισμένοι από αυτούς έχουν κάνει τον πολιτιστικό αντίκτυπο που τους μετατρέπει σε εικόνες. Τι τους δίνει αυτή τη μοναδική ικανότητα; Είναι κάτι περισσότερο από απλώς αναγνωρίσιμοι. Οι πιο αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες είναι καλά σχεδιασμένοι να προκαλούν έντονα συναισθήματα (θετικά και αρνητικά) από το κοινό τους και έχουν μια ξεχωριστή θέση στην εποχή των βίντεοπαιχνιδιών στα οποία γεννήθηκαν. Ακλουθεί μια ματιά σε ορισμένες κορυφαίες επιλογές που μαζεύονται από κατηγορίες από όλη το ιστορία των τυχερών παιχνιδιών.
Κλασικές Φιγούρες.

Mario
Από πολλές απόψεις, ο Mario έχει θέσει το καλούπι για την πιο εικονική φιγουρα. Ο βασιλιάς των κλασικών μασκότ παιχνιδιού - και ίσως ο βασιλιάς των χαρακτήρων των βιντεοπαιχνιδιών εν γένει - ο Mario ήρθε σε μια εποχή που τα βίντεο παιχνίδια βρίσκονταν ακόμα σε εξέλιξη. Όπως πρόκειται να δούμε, ο υδραυλικός με μέγεθος bit έχει τα στατιστικά στοιχεία για να ξεπεράσει όλους τους άλλους ανταγωνιστές. Έχει εμφανιστεί σε περισσότερα από 200 παιχνίδια που έχουν πουλήσει πάνω από 240 εκατομμύρια αντίτυπα, και έχει το franchise με τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.Η πιο πρόσφατη περιπέτεια του, το Super Mario Odyssey, κάθεται σε ένα δροσερό Νο 97 στο Metacritic. Ο Mario εκπροσωπούσε την δεκαετία του '80, οπότε δεν υπάρχει gamer που δεν τον γνωρίζει. Πέρα από το να είναι απλά ένας από τους πρώτους που έχει επιτύχει ποτέ αυτή τη διαδεδομένη αναγνώριση, ο Mario έχει παραμείνει μια εικόνα πολιτισμού για δεκαετίες - κάτι που μόνο μερικοί μπορούν να καυχηθούν. Σε μεγάλο βαθμό, είναι επειδή είναι τόσο βασικό και εύκολο να καταλάβει. Με τα χρόνια, τα κίνητρα του Mario ήταν απλά (εκτός από την Princess Peach, συνήθως), και δεν έχει πολλά. Ενώ μερικοί θα έλεγαν ότι αυτοί οι παράγοντες τον απομακρύνουν από μια μοναδική προσωπικότητα, δίνουν στον μικρό τύπο ένα επίπεδο μαζικής έκφρασης που ξεπερνά πολύ τον ανταγωνισμό.


Sonic The Hedgehog
Όπως και ο Mario, ο Sonic The Hedgehog δεν ωφελεί τίποτα παραπάνω από το να είναι μια σπονδή στην παιδική ηλικία πολλών παικτών. Μια αγάπη της 16-bit εποχής, ο Sonic ανέβηκε γρήγορα σε εξέχουσα θέση στις αρχές της δεκαετίας του 1990, γρήγορα εμπνέει spin-offs με τη μορφή των κινούμενων σχεδίων, κόμικς και άλλα δημιουργικά μέσα. Με τόσο μεγάλη έκταση, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η μασκότ της Sega είναι τόσο γνωστή. Αυτό που τον καθιστά θρυλικό, όμως, υπερβαίνει τα αντίτυπα που έχουν πουλήσει ή έχουν πάρει βραβεία (υπήρξαν κάποια απολύτως τρομερά ηχητικά παιχνίδια και ακόμα οι οπαδοί εξακολουθούν παρακαλάνε για περισσότερα). Η ενδιαφέρουσα εμφάνιση και η προσωπικότητα του Μπλε Σκαντζόχοιρου είναι αυτό που κερδίζει κάθε γενιά παικτών. Ο Sonic είναι ικανός ήρωας και ένας που είναι σταθερά στο πλευρό του πολλούς φίλους, αλλά έχει επίσης μια ευσυνειδησία και ταυτόχρονα μια χαλαρή στάση που τον κάνει περισσότερο συμπαθή στο κοινό. Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παικτών οι οποίοι απλώς "πρέπει να πάνε γρήγορα" και η συνταγή για ένα κλασικό ήρωαβίντεο παιχνιδιού που στέκεται η δοκιμασία του χρόνου είναι πλήρης.


Action Heroes
Lara Croft Δεδομένου ότι τα παιχνίδια εξελίχθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '90 για να ενσωματώσουν πιο προηγμένα γραφικά, gameplay και τοπία, οι προγραμματιστές είχαν την ελευθερία να δουλεύουν νέα είδη χαρακτήρων στα παιχνίδια τους, όπως η ηρωίδα Lara Croft. Παρόλο που είναι σαφώς παράγωγο χαρακτήρων τύπου "αρχαιολόγων", συγκεκριμένα του Indiana Jones και η οποία έχει περάσει από αρκετές επανεκκινήσεις της ιστορίας και της καταγωγής της, η Lara Croft παραμένει ένας αναγνωρίσιμος και με επιρροή χαρακτήρας. Η ιστορία της Lara Croft έχει προσαρμοστεί σε ταινίες, κινούμενα σχέδια και κόμικς. Αντιπροσωπεύει επίσης μια μετατόπιση στη βιομηχανία βίντεο παιχνιδιών - έχοντας βοηθήσει στην άνοδο του αρχικού PlayStation - και ένα μοντέλο για το πώς να ενσωματώσει τους σκληρούς, θηλυκούς πρωταγωνιστές στα βιντεοπαιχνίδια. Δεν είναι "ο πιο αναγνωρισμένος χαρακτήρας γυναικείου βιντεοπαιχνιδιού" του Guinness World Records "για το τίποτα. Solid Snake Η ιστορία του franchise Metal Gear μπορεί να φαίνεται περίπλοκη και ακατανόητη για πολλούς, αλλά ένα πράγμα που είναι σαφές είναι ότι ο Solid Snake είναι ένας από τους πραγματικούς θρύλους του κόσμου των παιχνιδιών. Η εμφάνισή του στο αρχικό Metal Gear Solid του PlayStation βοήθησε σαν καταπέλτης τη σειρά Metal Gear να γίνει πιο διαδεδομένη. Η δημοτικότητα του «φιδιού» προέρχεται από τη λιτή και αποφασιστική φύση του. First-person Πρωταγωνιστές Master Chief Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο ιδρυτης της εποχής του Xbox ήταν ο Master Chief. Η εμφάνισή του στο πρώτο Halo βοήθησε να ανέβουν οι πωλήσεις και τα βραβεία στο αρχικό Xbox. Σε όλες τις επόμενες εκδόσεις, πολλές εκδόσεις του Halo ήταν πάντα ένα σημείο πώλησης των κονσολών. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα ομιλητικός στα παιχνίδια στα οποία απεικονίζεται, ο Master Chief αντιπροσωπεύει μια απλή, ηρωική φιγούρα που υπάρχει σχεδόν σε όλους μας. Υπάρχει μια δουλειά που πρέπει να γίνει, και την κάνει να γίνει ανεξάρτητα από το προσωπικό κόστος. Gordon Freeman Πώς θα μπορούσε ένας χαρακτήρας που δεν λέει απολύτως τίποτα να είναι τόσο ιδεώδης και χαρισματικός όσο ο Γκόρντον Φρίμαν να συμβεί; Σε αυτή τη περίπτωση οφείλεται στην επιρροή που είχε η σειρά Half-Life στα παιχνίδια πρώτων προσώπων, με άμεσο αντίκτυπο στον ρεαλισμό και στην εμβληματική φύση των παιχνιδιών του πρώτου προσώπου που ήρθαν στο πέρασμά της. Ο Γκόρντον δεν λέει τίποτα, αλλά αυτός είναι ένας ευρηματικός άνθρωπος με έναν μοναδικό τρόπο και αντιπροσωπεύει αυτή τον άριστο επιστήμονα με τον ηρωικέ άνδρα που είναι έτοιμος υπό οιεσδήποτε συνθήκες να σώσει την ημέρα. Αυτοί ήταν οι κορυφαίοι χαρακτήρες βίντεο παιχνιδιών που με μεγάλωσαν, με συντρόφευαν και με γαλούχησαν στην ζωή μου, σίγουρα υπάρχουν και άλλοι πάρα πολλοί εκεί έξω στον ψηφιακό κόσμο που τόσο αγαπάμε. Ίσως μπουν σε κάποιο άλλο άρθρο.

Continue reading
  11042 Hits
  0 Comments

Αξιζουν τα Battle Royale games?

battle royale games
Το PUBG ηταν αυτο που εκανε τα Battle Royale games μοδα και τελικα δικαιωθηκε η Bluehole.Αξιζε ομως ολο αυτο τον ντορο?

το PUBG ηταν πρωτοτυπο αλλα δυστυχως ειχε παρα πολλα bugs.Αυτο δεν το προσεξε η bluehole.Ετσι η Epic Games πηρε μια πολυ καλη ιδεα εκμεταλευτηκε την κατασταση και εφτιαξε το Fortnite το οποιο εχει και χτισιμο κι αυτο ειναι κατι που τραβαει.επισης εχει πολλα updates και μεγαλυτερο περιεχομενο.
Τελικα φτασαμε στο Apex Legends που ειναι το πιο δημοφιλες FPS Battle royale.και που ειναι κι αυτο δωρεαν οπως το Fortnite.Καταφερε ετσι να παρει πολυ μεγαλο κοινο με το μερος του κυριως οσους παιζουν FPS.

Τελικα αξιζουν τα Battle Royale games?και ναι και οχι.Αξιζουν γιατι εχουν πλακα και ειναι ανταγωνιστικα αλλα απο ενα σημειο και μετα πολυς κοσμος τα βαριεται γιατι ειναι επαναλαμβανομενα, ενα μεγαλο αρνητικο τους.Παντως οι καλοι παικτες διακρινονται στην esports σκηνη και σιγουρα θα κερδιζουν ολοενα και μεγαλυτερα δωρα.

Για μενα αξιζουν λιγο μονο απο τον χρονο μας γιατι υπαρχουν παρα πολλα single και multiplayer games που μπορουν να μας δωσουν πολυ καλυτερες εμπειριες και δεν επαναλαμβανονται και τοσο. Αλλωστε μετα τα πρωτα victory και chicken dinners ποιος ο λογος να παιζεις ξαναζεσταμενο φαγητο μονο και μονο για να ανεβεις σε ενα υποτιθεμενο leaderboard?
Continue reading
  2755 Hits
  0 Comments

Τα videogames είναι για τα παιδιά

Τα videogames είναι για τα παιδιά

 

Πόσες φορές έχετε ακούσει την παραπάνω φράση; Συνήθως ακολουθείται από υποτιμητικά σχόλια για το αγαπημένο μας χόμπι και αυτόματη απόρριψη για εμάς αλλά και για τα ίδια τα παιχνίδια. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το κοινό των videogames αποτελείται από μεγαλύτερης ηλικίας άτομα (20+) και έχοντας αυτό ως δεδομένο, οι περισσότεροι τίτλοι στοχεύουν σε πιο "ενήλικο" ύφος που αποφασίζουν να ασχοληθούν με το τάχα αθώο platformer που δείχνει για παιδιά, αλλά δυσκολεύει ακόμα και έμπειρους gamers.

Μπορεί ένας τίτλος να έχει χαρούμενα χρώματα, ήρωες από αγαπημένες σειρές κινουμένων σχεδίων ή απλώς χαριτωμένους πρωταγωνιστές, όμως οι εταιρείες ανάπτυξης, συνηθισμένες από το ενήλικο κοινό που κυριαρχεί στο χώρο, φροντίζουν να διανθίσουν και αυτούς τους τίτλους με περίπλοκους μηχανισμούς, άπειρα μενού και ατελείωτο κείμενο. Με αποτέλεσμα ο μικρός φιλόδοξος gamer να τα βρίσκει γρήγορα σκούρα και να παραιτείται ή να σπάει τα νεύρα του. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις οπου οι εταιρείες θα σχεδιάσουν τίτλους που να αρέσουν από τα παιδιά, και γινεται παγίδα, με αποτελεσμα να μην εχει καποια ανταποκριση στης πωλησεις, για τον λογω οτι αυτο εκαστοτε game εινα απλοϊκο. Πλεων οι εταιριες φροντιζουν τα video games να στοχευουν και στις δυο περιπτοσεις. 

Επομένως η φράση "τα videogames είναι για παιδιά" δυστυχώς δεν στέκει και όχι με την έννοια που μέχρι τώρα είχαμε στο μυαλό μας.

Continue reading
  4050 Hits
  0 Comments

Άρθρο 13: Αλλάζουν τα δεδομένα σε Ευρώπη και Ελλάδα

 

EE Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων

"Πληροφορίες που παρέχονται εάν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα συλλέγονται από το υποκείμενο των δεδομένων"

 

Τι σημαίνει ο παραπάνω τίτλος οπου είναι και ο επίσημος τίτλος που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα για τις λεπτομέρειες του αρθρου 13.

Το Άρθρο 13 είναι μέρος μιας νέας οδηγίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα πνευματικά δικαιώματα, η οποία έχει στόχο να προστατέψει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο τους δημιουργούς περιεχομένου. Σε δεύτερη βάση καλείται να βρει πιο αποτελεσματικούς τρόπους για τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων ώστε να προστατέψουν το περιεχόμενο τους στο διαδίκτυο.

Στην ουσία, το άρθρο 13 θα αναγκάσει πλατφόρμες όπως το Facebook και το Youtube να δώσουν προτεραιότητα στο περιεχόμενο μερικών μεγάλων εταιρειών, οι οποίες θα έχουν την δυνατότητα της διευθέτησης όλων των πνευματικών δικαιωμάτων για το περιεχόμενο τους. Η παραπάνω κίνηση ίσως αποβεί μοιραία για τους μικρούς δημιουργούς, οι οποίοι ενδέχεται να εκτοπιστούν από αυτές τις πλατφόρμες, Αυτό θα συμβεί, διότι σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία οι πλατφόρμες αυτές θα είναι πλέον άμεσα υπεύθυνες για το εν λόγω περιεχόμενο και δε θα μπορούν να στηρίξουν πλέον τους πιο μικρούς δημιουργούς όπως γινόταν έως σήμερα.

Με λίγα λόγια ότι δεν είναι δημιουργία δικιά σου είτε είναι: (ήχος, εικόνα, video) τα έσοδα των προβολών θα πηγαίνουν στην εταιρία "οτι αφορά το YouTube"

Απλά θα σου έρχεται ενα email που θα λέει οτι πραγματοποιήθηκε "Αξίωση πνευματικών δικαιωμάτων"

Με το άρθρο 13, θα δούμε έναν εντελώς διαφορετικό διαδικτυακό κόσμο. Κάθε σελίδα ή υπηρεσία θα πρέπει να ελέγχει κάθε λέξη, ήχο, βίντεο, κώδικα, ή εικόνα για να διαπιστώσει εάν παραβιάζει πνευματικά δικαιώματα. Με λίγα λόγια, έλεγχος στα πάντα.

Σκεφτείτε το μια στιγμή. Θέλετε να γράψετε μια γρήγορη απάντηση σε ένα άρθρο, και την πληκτρολογείτε. Στη συνέχεια θα πρέπει να περιμένετε να το δείτε αφού περάσει από λογοκρισία και δεν περιέχει κάτι που προστατεύεται με πνευματικά δικαιώματα. "Γιατι εκει θα φτασουμε να μου το θυμαστε"

Το Internet θεωρείται σαν ένα προπύργιο της ελευθερίας του λόγου. Είναι το μέρος που μπορείτε να πείτε οτιδήποτε για οτιδήποτε σε οποιονδήποτε από κάθε σελίδα που επιτρέπει σχόλια. Μπορείτε να μοιραστείτε μουσική, βίντεο, κώδικα, σκέψεις ή ότι άλλο θέλετε.

Εγώ προσωπικά το βλέπω ως "Η φίμωση του διαδικτύου" γιατι δεν αφορά μονό το Youtube, αλλα και η βαλίτσα πάει μακριά, και η τρύπα του λαγού φτάνει βαθιά.

 

 

Continue reading
Recent comment in this post
ApoPie
Λίγο χαζό γιατί τότε εφαρμογές όπως το YouTube ,Facebook , Instagram και άλλες πολλές θα χάσουν πολλούς χρήστες.
Monday, 17 December 2018 00:55
  6048 Hits
  1 Comment

Retro Gaming

 

 

Continue reading
  7009 Hits
  0 Comments

Γιατί να αρχίσεις να παίζεις videogames;

Γιατί να αρχίσεις να παίζεις videogames; 

 

Δεν μπορώ να κρύψω πως μου αρέσει να γράφω για το gaming. Έτσι σε αυτό το blog θα δείτε τους λόγους που προτείνω σε κάποιον να ξεκινήσει το gaming.

1) Μπορείς να φτιάξεις την ομάδα με τους κολλητούς σου και να μοιράζεις ήττες στους υπόλοιπους παίκτες του game που θα επιλέξετε. 

2) Μπορείς να παίξεις ότι θες και κανείς δεν θα σου πει τίποτα. (εντάξει να παίξεις κάποιο καλό και ποιοτικό παιχνίδι. Θα σου πρότεινα να αποφύγεις αυτά εδώ στα βίντεο του Μάνου :

https://youtu.be/bmNaTnTmaD4

https://youtu.be/zZqaGeQLCts

https://youtu.be/jXMIfmVCSZU

3) Θα περνάς τον χρόνο σου ευχάριστα.

4) Ξεφεύγεις από τον εαυτό σου και τα προβλήματα που έχεις στο σπίτι/δουλειά.

5) Η γοητεία των παιχνιδιών και αυτό που τα κάνει διασκεδαστικά είναι η ευκαιρία που δίνεται στον άνθρωπο να σκεφτεί έναν εναλλακτικό εαυτό, τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει οποτεδήποτε.

6) Μαθαίνεις μέσα από κάποια videogames το πως είναι η ζωή και η όλη η καθημερινότητα. 

6,5) Είναι επιμορφωτικά γιατί μερικά games έχουν κάποια ιστορία από το παρελθόν, π.χ. Assassin's Creed.

7) Εισέρχεσαι σε έναν 2ο μαγικό κόσμο όπου κάνεις ότι θες.

8) Αν είσαι καλός, μπορείς να το κάνεις αυτό επαγγελματικά. Μπες σε ένα τουρνουά και δίδαξέ τους μπαλίτσα. Ή κάνε βιντεάκια στο ΥouTube και δες πως θα εξελιχθεί.

Προσωπικά ξεκίνησα το gaming σε αρκετά μικρή ηλικία και δεν το έχω μετανοιώσει ούτε λίγο. Το gaming είναι σαν αδερφός μου. Δοκιμάστε το και θα κολλήσετε. 

 JOIN US!

 

 

 

Continue reading
  7451 Hits
  0 Comments

"Cheat Codes" Στα games γιατί υπάρχουν.

 

"Cheat Codes" Στα games γιατί υπάρχουν.

 

Η ύπαρξη των Cheat Codes σίγουρα διευκολύνει τους Gamers. Αλλά όντως δημουργήθηκαν γι’ αυτόν το λόγο;

Tα Cheat Codes δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Υπάρχουν όσο υπάρχουν και video-games.  Οι πιο παλιοί σίγουρα θα Θυμουνται που κυκλοφορουσαν σε Gaming Magazines, για το μαγικό συνδιασμό που θα έδινε στο χαρακτήρα τους άπειρες ζωές, ενέργεια και σφαίρες, πολλές σφαίρες, κτλ.

 gamer-magazine.jpghttps_%2F%2Fwww.discountmags.com%2Fshopimages%2Fproducts%2Fnormal%2Fextra%2Fi%2F5116-pc-gamer-Cover-2018-January-1-Issue.jpg

 

Oι προγραμματιστές αφού τα έφτιαξαν σε πρώτη φάση γιατί μας τα κρατούν μετά μυστικό; Η αλήθεια είναι ότι οι προγραμματιστές δεν έφτιαχναν τους κωδικούς για εμάς τους παίκτες, αλλά για τους ίδιους τους προγραμματιστές! 

 Δεν μιλάμε για glitches μέσα στο παιχνίδι, δηλαδή για κακογραμμένο κώδικα τον οποίο εκμεταλλεύεται ο παίκτης και παρακάμπτει τους νόμους της φυσικής του παιχνιδιού, εδώ μιλάμε για συγκεκριμένους συνδιασμούς πλήκτρων που δίνουν στον χαρακτήρα πλεονέκτημα.

Πόσο χρονοβόρο θα ήταν για τον προγραμματιστή να τεστάρει επανειλημμένα το gameplay σε ένα συγκεκριμένο σημείο του παιχνιδιού, για παράδειγμα, στο τέλος της πίστας, αν έχανε και τον έβγαζε ξανά στην αρχή; Εκεί έρχονται οι κωδικοί για να σώσουν την κατάσταση δίνοντας απεριόριστη ζωή, «πηδώντας» πίστες και διευκολύνοντας γενικότερα το έργο του προγραμματιστή στις δεκάδες και εκατοντάδες δοκιμές για bugs που πραγματοποιούνται. 

To ερώτημα: Αφού οι κωδικοί χρησιμοποιούνται στο στάδιο ανάπτυξης γιατί εξακολουθούν και υπάρχουν στο τελικό παιχνίδι και είναι προσβάσιμοι από και απο εμάς;

Οτι αφορα προγραμματιστικό κώδικα του καθε  παιχνιδιού, ειναι στα τα τουβλακια lego, το ενα δενει με το αλλο.  Κάποια τουβλάκια από αυτά είναι και τα εν λόγω cheat codes που φτιάχτηκαν, αρα αν αφαιρεθούν τoτε θα εχει προβλημα ολo το game.

 Πλέον τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά με το Internet η την εξελιξη στα προγραμματιστικά εργαλεία που έχουν βελτιωθεί αρκετά με αποτέλεσμα να μπορούν να γίνονται οι δόκιμες χωρίς κωδικούς και άλλα τεχνάσματα ή ακόμα και αν γίνονται, να μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα μετά, χωρίς να επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.

Games που παίζονται οnline ενάντια σε άλλα "ισότιμα" μέλη της κοινότητας του παιχνιδιού. Oποιος χρησιμοποιεί κωδικούς εδώ "trainers code", αποκτά αυτόματα ένα αντικανονικό πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων αντιπάλων, δηλαδη όποιος χρησιμοποιεί cheats σε έναν server. Π.χ τα λεγομενα BOT στο Battlefild, οπου με μια σφaiρα βρισκεις HeadShout Με αποτελεσμα το Permanent Ban.

 

 JO9irl8.png

 

Αν ρωτούσατε όμως την EA η και καποες αλλες εταιριες πριν λίγο καιρό με το Star Wars Battlefront, η το drakensang θα σας έλεγε ότι δεν είναι κατά των κωδικών αρκεί αυτοί να.. πληρώνονται! Ολα για το χρημα λοιπον και pay to Win, και καπως ετσι βγηκε το P2W. Σκοπος ειναι ομως να χρησιμοποιεί τα skills του ο καθε παιχτης και οχι τα προσθετα, ετσι αναπτυσσεται ενας ισχυρος GAMER.

 

 

Continue reading
Recent comment in this post
BigGreekGamer
Πολύ καλογραμμένο και σημαντικό blog!
Sunday, 28 October 2018 19:16
  6399 Hits
  1 Comment

Xiaomi Mi A1 (64GB)

 

Xiaomi Mi A1 (64GB): Το κορυφαίο, ίσως value for money smartphone 
 
Eρχεται με οθόνη 5.5’’ ανάλυσης Full HD (1920 x 1080) και IPS LCD panel, οπως αναφέρεται και πιο πάνω είναι στα 64GB με DualSIM και η RAM είναι στα 4 GB.
Ο επεξεργαστής που φοράει είναι ο Snapdragon 625, πρόκειται για συσκευή που συμμετέχει στο πρόγραμμα Android One της Google, δηλαδή χρησιμοποιεί stock έκδοση του λειτουργικού συστήματος Android και λαμβάνει όλες τις αναβαθμίσεις στην ώρα του με το Λειτουργικό σύστημα Android 7.1.2 Nougat. 
 
 
 
Στο πίσω μέρος εχει διπλή κάμερα , η οποία διαθέτει έναν τηλεφακό με αισθητήρα 12MP και έναν ευρυγώνιο φακό επίσης με αισθητήρα 12MP.. Της Selfie Κάμερας η Ανάλυση ειναι 5 MP. 
 Οτι αφορα το ασυρματο δικτυο το Mi A1υποστηρίζει dual-band δίκτυα WiFi 802.11ac (2.4GHz/5GHz), διαθέτει κεραία Bluetooth 4.2 και 4G LTE. Η αυτονομία της μπαταρίας ειναι χωρητικότητας 3000mAh. Επισης η υποδοχή του ειναι τυπου USB Type-C και το βάρος του μολις 165gr 


Αυτή την περίοδο κυκλοφορει στα καταστιματα στα €199



 

Continue reading
Recent comment in this post
Blood Prince
Αρκετά ενδιαφέρον το blog σου.Νομίζω πως κανονικά θα έπρεπε να το δούμε στην ψηφοφορία για το blog του μήνα όπου υπάρχει μόνο το b... Read More
Friday, 05 October 2018 13:26
  4739 Hits
  1 Comment

Τα απομνημονεύματα ενός προγραμματιστή

depression laptop computer sad desperate

Έχω ακούσει κατά καιρούς πολλούς να βρίζουν του developer παιχνιδιών για τα προβλήματα που έχει ο εκάστοτε τίτλος. Οκ.. δεν τους παρεξιγώ μπορεί και εγώ να το έχω κάνει, αλλά παιδιά μετά σπούδασα πληροφορική και άρχισα να δουλεύω σε εταιρεία και να ασχολούμε ερασιτεχνικά και με το game development. Οπότε ακούστε... βασικά διαβάστε πως έχουν τα πράγματα σχετικα με τη δουλειά του προγραμματιστή.

Ένα κλασικό πρόβλημα με τη δουλεία-δουλειά μας είναι η ίδια η δουλειά μας. Δεν βγαζει κανένα απολύτως νόημα αυτό, οπότε θα προσπαθήσω να το κάνω λίγο πιο κατανοητό. Έχωντας δουλέψει τα τελευταία 2 χρόνια σε μια εταιρία
πληροφορικής και δουλεύοντας παράλληλα σε ένα παιχνίδι για android για την πτυχιακή μου νομίζω πως είμαι σε επίπεδο να κρίνω πως λειτουργεί ο χώρος αλλα και τις επιπτώσεις που έχει η 8ωρη (και βάλε) καθημερινη ενασχοληση με τον τομέα που σπουδάσαμε, στην υπόλοιπη ζωή μας. Και εδω είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει υπόλοιπη ζωή. Εντάξι θα μου πεις... Όπα περίμενε ό,τι και να πεις αρχικά έχεις άδικο. Παρακάτω. Ωραία θα μου πεις κάθε δουλειά με 8ωρο ωράριο έχει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. ΟΧΙ. Γιατί όπως είπα πριν καν το μιδαμινό σου επιχείριμα έχεις άδικο. Λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή. Το βασικό πρόβλημα ναι είναι το ωράριο. Προφανώς είναι πολύ, προφανώς σε καταπονεί νοητικά, προφανώς σου περιορίζει τις επιλογές για το πως θα εκμεταλευτείς τη μέρα σου μιας και είναι στη μέση αυτής, αλλά σου περιορίζει και τη νύχτα αφού έχεις πρωινό ξύπνημα. Όμως το βασικά βασικότερο πρόβλημα είναι η κούραση στο μυαλό. Έχοντας περάσει όλη τη μέρα παλεύοντας με κώδικες, deadlines και αφηνιασμενους IT/διευθυντές/πελάτες/γενικώς αφηνιασμένους ανθρώπους, που για να έρθουν στα καλά τους πρέπει να τους βγάλεις για βόλτα στο πάρκο με τα υπόλοιπα οικόσιτα ζώα, άντε τώρα εσύ να χαλαρώσεις. Τρως μια μέρα για να βρεις ενα bug, δεν το βρίσκεις, φεύγεις από τη δουλειά και καταλήγεις να σκέφτεσαι πάλι πως θα λύσεις το bug. Εγώ ως τωρα αυτό το έλεγα ψύχωση, αλλά πλέον το λέω δουλειά (βρε πως αλλάζουν τα πράγματα).

Τίνω να πιστεύω πως η νοητική κούραση είναι χειρότερη από τη σωματική.

"Ε ναι τότε πήγαινε δούλεψε στην οικοδομή."

Πρώτον τρικαράγκιοζα αυτοκτόνα. Δεύτερον σε περίπτωση που γλιτώσεις από την απόπειρα αυτοκτονίας, πες μου που μένεις να έρθω να στο κάνω καλοκαιρινό και τρίτον στην απίθανη περίπτωση που επιβιώσεις και από αυτό, πρέπει να ξέρεις πως και εγώ και όσοι σπουδάζουν ό,τι σπούδασα το κάνουν γιατί έχουν ένα νοητικό επίπεδο παραπάνω για να χαραμιστούν στην οικοδομή. Δεν θα κράξω όμως τους δουλευταράδες που κράζουν το επάγγελμά μου το αφήνω για άλλο κείμενο. Πίσω στο θέμα. Όταν κουράζεσαι σωματικά ειναι πολύ εύκολο να χαλαρώσεις. Πως? Θα αράξεις στο καναπέ σου, θα δεις λίγη τηλεόραση θα κάτσεις στον υπολογιστή, θα ακούσεις μουσική, θα βγεις για ένα καφέ βρε αδερφέ. Αλλά όταν είσαι κουρασμένος στο μυαλό? Όλα σου μοιάζουν αγκαρία. Σε πιάνει μια βαρεμάρα που δεν θες να κάνεις τίποτα. Μέχρι και τα χόμπι σου αρχίζουν να σε κουράζουν περισσότερο από ό,τι σε ψυχαγωγούν και αυτό είναι πρόβλημα. Εγώ ας πούμε είμαι gamer παίζω full παιχνίδια απο μικρός. Οπότε οταν είμαι όλη μέρα σε ένα pc και κάνω δουλειεέ για άλλους και γυρνάω σπίτι και εγώ ο ίδιος δεν θέλω να παίξω κανένα game μου φαίνεται άσχημο. Η νοητική κούραση κατά κάποιο τρόπο σου αφαιρεί τη θέληση. Όταν είσαι κουρασμένος σωματικά δεν μπορείς πχ να κάνεις γυμναστική. Ενώ αν είσαι κουρασμένος νοητικά δεν θες να κάνεις γυμναστική κάτι που ειναι χειρότερο.

Τώρα ποιο είναι το point? Εσύ που διαβάζεις τώρα μπορείς αν θες να κρατήσεις την φαντασίωση ότι οι developers φτιάχνουν και παίζουν όλη μέρα games ή ότι οι "δοκιμαστές" πληρώνονται για να παίζουν games και κάτι τέτοια, άλλα έχε λίγο υπόψη σου ότι δεν ισχύουν. Όλοι αυτοι οι developers λιώνουν άπειρες ώρες για να παίξεις εσύ το game σου και οι και καλά δοκιμαστές δεν απολαμβάνουν όσο νομίζεις τα παιχνίδια. Κάνε ένα πείραμα κάτσε σε ένα παιχνίδι, το αγαπημένο σου και σε κάθε σημείο το χάρτη, σε κάθε όμως, κάνε δηλαδή ένα βήμα τη φορά. Anyway σε κάθε σημείο λοιπόν κούνα την κάμερα προς κάθε κατεύθυνση για να βρεις αν υπάρχει κάνα glitch. Άμα σου αρέσει οκ, έχεις πρόβλημα. Γιατί αυτόι που δοκιμάζουν, έτσι τα δοκιμάζουν και όχι δεν παίζουν όπως ο μέσος παίχτης. 

Εν κατακλείδη την επόμενη φορά που θα κράξεις για μια λεπτομέρεια της λεπτομέρειας σκέψου πρώτα ότι εσύ δεν μπορείς να το κάνεις καλύτερα και μετά σκέψου πόσες ώρες έχουν χαραμίσει κάποιοι σε αυτό και πως έχουν καταστρέψει την ψυχική τους υγεία για να απολαμβάνεις εσύ.  Α και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα games, αλλά και για κάθε σελίδα, εφαρμογή στο κινητό και γενικώς σχεδόν τα πάντα. Πριν κράξεις σκέψου το πόνο που κρύβεται πίσω από κάθε εφαρμογή.

Άντε και για να μην έχετε τύψεις θα σας πω το σημαντικότερο πράγμα σε όλο αυτό. Ό,τι και να είπα ισχύει, αλλά και πάλι σε όλους εμάς τους προγραμματιστές μας αρέσει η δουλειά μας, οπότε είμαστε και λίγο ανώμαλοι :P.

Continue reading
Recent Comments
the_prophet1987
Συμφωνώ Μάριε.Έχω δουλέψει σε αρκετές δουλειές που ήταν κουραστικές για το σώμα.Αλλά όπως είπες κι εσύ αν αράξεις στον καναπέ,θα ξ... Read More
Thursday, 27 September 2018 12:17
Mario07
Όντως πολύ σωστά όσα είπες (βασικά έγραψες :P). Και ισχύει πολύ ό,τι το καλό εργασιακό περιβάλλον σε κάνει να αποδίδεις και καλύτε... Read More
Friday, 28 September 2018 00:19
  3420 Hits
  2 Comments

Vr mobile phone 3d glasses

 

Η περιέργεια σκότωσε την γάτα! Στην προκειμένη περίπτωση σκότωσα 17 ευρώ.

Έχοντας λοιπόν την περιέργεια να δω τι παίζει με τα VR cardboard (VR σε κινητά) αγόρασα το 3d box της omega, οπου ειχε και το Bluetooth controller.

 

DSC06732 (Αντιγραφή).JPG

 

 

Έχοντας εμπειρία από τα VR Oculus Rift και της Sony για το PS4, εννοείτε ότι δεν συγκρίνονται, άλλωστε οτι πληρώνεις παίρνεις, 17 ευρώ με 300 και 500 ευρώ.

Σκοπός όμως δεν ειναι να τα συγκρίνω, απλά περίμενα κατι περισσότερο. Πράγμα που σημαίνει οτι εχει πολύ μέλλον ακόμα ώστε να εξελιχθούν και να γίνουν καλυτέρα και όπως πρέπει. Για αρχή αποτελούνται απο ενα φτηνό πλαστικό οπου εχεις τον φοβο μην σου σπάσουν στα χεριά.

Από άποψη οπτικής, μπορώ να πω οτι ειναι πολύ κακό, συνεχώς πρεπει να καλιμπραρεις τους φακούς πάνω κάτω η δεξιά αριστερα ωστε να βρεις την επιθυμητη "καθαρότητα" της οθόνης.

Σε καμία περίπτωση δεν σε βαζει μέσα στην οθόνη η αλλιώς μεσα στον χώρο, ειναι σαν να βλέπεις σε οθονη και απλα οτα κουνάς το κεφάλι σου η οθόνη κουνιέται δείχνοντας τον χώρο, αρα το Room scale δεν υπάρχει. Θα μπορούσαν οι φακοί να ζουμάρουν, πράγμα που δεν γίνεται και έτσι βλέπεις τα μαύρα πλαίσια που υπάρχουν γύρο απο την οθόνη.

 

Fulldive-VR.jpg

 

Μετα απο 20 λεπτά στην μύτη μου με ενοχλούσε αρκετά, γιατί δεν υπάρχει η σωστή αναλογία ώστε να κάτσουν πιο ξεκούραστα τα VR.

 

DSC06735 (Αντιγραφή).JPG

 

Απο ποιότητα οθόνης αυτο εχει να κανει και με το κινητό σε τι ανάλυση υποστηρίζει, εγω χρησιμοποίησα το xiaomi mi A1 οπου η ανάλυση 1920x1080 και πάλι δεν έβλεπα καλά σε αρκετά video η games λόγω οτι οι φακοί δεν ήταν και οτι καλύτερο, με αποτέλεσμα να ψιλό θολώνει η εικόνα.

Οτι Αφορά το Bluetooth controller σχεδόν άχρηστο, δεν εκμεταλλεύεται σωστά τα κουμπιά. πατώντας τα κατάλαβα οτι σου δίνουν ενα back - front και να ανεβοκατεβάζει τον ήχο η να τον κάνει mute.

 

DSC06739 (Αντιγραφή).JPG

 

 

Σε γενικές γραμμές δεν απευθύνεται σε κάποιων Gamer με απαιτήσεις.

Ίσως για κάποιο παιδάκι για να κάτσει ήσυχα, να πάθει 25 βαθμούς μυωπία και να μην το πετάξεις από το μπαλκόνι.

 

 

 

 

 

Continue reading
  3645 Hits
  0 Comments

Gaming και σχολείο. Τρόποι για τον συνδυασμό αυτών των δύο.

Στην Ελλάδα, καλώς ή κακώς, τους 9 μήνες από τους 12 είναι ανοιχτά τα σχολεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι νεαροί gamers να μην απολαμβάνουν αυτό που αγαπάνε. Σε αυτό το blog θα διαβάσετε κάποιους τρόπους για να συνδυάσετε τα  μαθήματα, το σχολείο και το gaming.Κάποιοι από εσάς μπορεί ήδη να έχετε κάνει αυτά τα πράγματα, οπότε μπορεί να είμαστε ίδιοι. (ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ. ΔΕΝ ΦΕΡΩ ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΗΝΗ!)

 

1) Πες ψέμματα πως είσαι άρρωστος και κάτσε σπίτι να πορωθείς στο gaming.

2) Σε κάποιο project ή κάποια έκθεση γράψε κάτι με σχέση το gaming. Δεν θα βαρεθείς και έτσι θα πάρεις και τον ανάλογο βαθμό.

3) Πες στους δικούς σου πως θα πας να διαβάσεις σε έναν φίλο ενώ εσύ θα πας στο net cafe της γειτονιάς και θα ανόιξεις PC.

4) Στο μάθημα της πληροφορικής, κατέβασε το steam και παίξε ότι δωρεάν game θες. Προσοχή! Μόνο αν έχετε ξενέρωτο καθηγητή και σας λέει κάντε ότι θέλετε.

5) Στερήσου ύπνο. Το βράδυ φύγε από το σπίτι και πήγαινε να ανοίξεις LANάκι σε κάποιο net cafe ή κάτσε ξενύχτησε στο σπίτι σου και παίξε εκεί. Ξέρεις που βάζεις την τηλεόραση πολύ χαμηλά για να μην ακούνε οι γονείς σου και τσεκάρεις κάθε τρεις και λίγογια το αν κοιμούνται.

Τώρα θα μου πείτε τι μαθητής είμαι εγώ αν κάνω αυτά τα παραπάνω πράγματα. Μην ανησυχείτε, δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.Έτσι κι αλλιώς πρώτα οι υποχρεώσεις και μετά το χόμπυ. Υπάρχουν πολλά χρόνια μπροστά μας να ξοδέψουμε στο gaming. Αυτά.

 

 

Continue reading
  2612 Hits
  0 Comments

Επιστροφή στα Χειμερινά, καλοκαιριάτικα!

Καλοκαίριασε και ήρθε η ώρα να παίξουμε τα υποτιθέμενα πολυσυζητημένα games του 2018!

Που είναι τα frames? Που είναι το εθιστικό gameplay με τα απαράμιλλα γραφικά των πολυεκκατομυριούχων που χώνουν χρήμα με τη σέσουλα απλά για ένα καινούργιο (ουάου) lighting effect??

Και στη τελική, τι να τα κανεις τα λεφτά αμα δεν έχεις εθιστικό gameplay?

 

 

Τι να τα κάνεις τα γραφικά αμα δεν εχεις μαθει πως το Χ το Ψ και το "Ζήτα" δεν πατιούνται μαζί;

Βασικά πράματα δηλαδή.

"

Κάποτε και γω θα μεγαλώσω, να το δεις! Και θα φτιάχνω παιχνίδια με γραφικάρες, τηλεχειριστίρια 10 και 20 με τόνο στα περιοδικά.

ΑΜΕ, ΑΜΕ.....

"

Ή μήπως α.Με.Α?

 

Κλείνοντας, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, η 15η δισκέτα του "Innocent until caught",
του "Day of the tentacle" - Manic mansion,
Zak mc Kraken.

Όλων αυτών των έπων, τα χαμενα kb, ποιός θα μας τα δώσει πισω;

 

Μήπως ο Sonic, Guybrush Threepwood στο Saboteur ή ο Ταυρος απο το Syndicate?

Any Candicates?

Καλό Καλοκαίρι και μη βουτατε με τα disc-ακια στη Θάλλασσα.

 

Υπαρχουν και οι λίμνες.

 

tάσος Sεϊταρίδης.

 

Monkey island VIII

 

Continue reading
Recent comment in this post
the_prophet1987
Σχολίασες σχεδόν τα πάντα απο την επικαιρότητα με ιδιαίτερο στύλ.Μπράβο!
Sunday, 03 June 2018 14:36
  2722 Hits
  1 Comment

Το μαρτύριο ενός παντρεμένου gamer

Παίζω video games από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου. Από Arcade στην γειτονιά μέχρι ATARI, Sega μετά Playstaion κοκ. Όταν γνώρισα τη γυναίκα που έμελε μετά από 10 χρόνια να με παντρευτεί τις το είχα ξεκαθαρίσει. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν κάνω ναρκωτικά αλλά είμαι άρρωστος με το ποδόσφαιρο και το Playstation. Τότε γέλασε μάλλον δεν το είχε καταλάβει.

Το πρώτο μληνυμα ήρθε μετά από κανένα τρίμηνο όταν τις είπα ότι θα έρθουν τα παιδιά για να παίξουμε PRO. Στις 18:00. Όταν η ώρα πήγε 00:30 προσπαθούσε να καταλάβει πως γίνεται να παίζουμε τόσην ώρα Playstation. Γυναίκες !!!!

Το δεύτερο ήταν περίπου 6 χρόνια μετά. Όταν έγινα πρώτη φορά Νονός και ο κουμπάρος μου, μου έφερε δώρο το Playstation 4. “29 χρονών μαντράχαλος τι να το κάνεις; Αφού έχεις το 3»… Άσε μας κουκλίτσα μου.

Έναν χρόνο μετά συγκατοικίσαμε. Λίγες μερες μετά έχω ρεπό και έχω λιώσει. GTA V. Έρχετε μετά από δύο ώρες να με ρωτήσει αν σκοπεύω να τελειώσω.  «Δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω» ήταν η απάντησή μου και ήρθε να κάτσει δίπλα μου  να δει με τι ασχολούμε. « Να εδώ έχω απαγάγει αυτή τη γριά και σκοπεύω να ζητήσω λίτρα για να έρθει ο μαφιόζος άντρας της και να τον σκοτώσω…..» « Παιδί μου είσαι καθυστερημένο;;;;;»

Η απορία της γυναίκας μου είναι πως ένας άνθρωπος που έχει τελειώσει πανεπιστήμιο μιλάει δύο γλώσσες, κάνει συνέχεια outdoor δραστηριότητες μπορεί να κάθετε κολλημένος για ώρες μπροστά σε μία τηλεόραση είτε να παίζει ποδόσφαιρο , και να πανηγυρίζει τα γκολ λες και είναι κανονικός αγώνας, είτε να (όπως λέει κι αυτή) σκοτώνει τέρατα.

Δεν μάσησα όμως. Πλέον το έχει αποδεχτεί.  Φυσικά δεν παίζω τις ώρες που έπαιζα παλιά (υπάρχει και ένα παιδί πλέον, που θα μεγαλώσει και θα παίζει και αυτός ότι κι αν λέει η μαμά) αλλά μπορώ να παίζω ότι έχω καταφέρει και παίζω καθημερινά.

Γι’ αυτό θέλω να πω σε όσους βρεθούν σε παρόμοια κατάσταση, υπομονή. Θα γκρινιάξει λίγο στην αρχή αλλά μετά θα το αποδεχτεί.

Continue reading
Recent Comments
kirgas
Ναι φίλε μου σε καταλαβαίνω κι εγώ τις ίδιες εμπειρίες έχω, με την διαφορά ότι η δικιά μου καταλαβαίνει τι εστί video game παίζει... Read More
Sunday, 10 June 2018 09:16
Blood Prince
Εγώ είμαι 32 χρονών και δεν έχω παντρευτεί αλλά αν είχα παντρευτεί η Γυναίκα μου δεν θα με άντεχε σίγουρα. Οταν δεν δουλεύω ή δεν ... Read More
Monday, 25 June 2018 13:41
dj K.I.R.
Ειμαι σχεδον 40αρης, πρωην ψυχιατρος - πλεον 3d/game artist, παραγωγος ηλεκτρονικης μουσικης, μιλαω 3 γλωσσες και παντρευτηκα σχετ... Read More
Tuesday, 26 June 2018 16:04
  2672 Hits
  3 Comments

Τα παιχνίδια αποβλακώνουν τους νέους 3: Games και βία κατευθείαν από τα ψυχιατρεία

 

152391329116116607 131

Ένα mini διάλειμμα από το αφιέρωμα στη Marvel για να βγει το blog μετά το Avengers Infinity War. Έτσι θα αναλύσω ένα θέμα που μου ήρθε τις ώρες που βαριόμουν και δεν είχα τι να κάνω όταν κρατούμουν κλεισμένος στο Arkham Asylum κατηγορούμενος για παρατεταμένη έκθεση σε video games.

Έχετε συνειδητοποιήσει πραγματικά πόσο βίαιους κάνουν τα games τους ανθρώπους? Η ανθρώπινη ιστορία ξεχειλίζει από τέτοια παραδείγματα. Θα αναφέρω ενδεικτικά ένα παράδειγμα. Το έτος είναι 2000 και κυκλοφορεί το Deus Ex, ένα κλασικό πλέον αριστούργημα του gaming με καταπληκτικό ειδικά για την εποχή του σενάριο. Το παιχνίδι διαδραματίζεται στο μέλλον. Σε ένα μέλλον στο οποίο οι δίδυμοι πύργοι της  Αμερικής είναι κατεστραμμένοι. Σε μια σχετική συνέντευξη των παραγωγών της Squere Enix είχε ειπωθεί πως με βάση το lore του παιχνιδιού οι δυο ουρανοξύστες έπεσαν κατά τη διάρκεια τρομοκρατικής επίθεσης στη Νέα Υόρκη. Όλοι καταλαβαίνουμε τι έγινε έτσι? Νομίζω είναι φως φανάρι. Είναι προφανές πως ο Osama Bin Laden είχε παίξει Deus Ex και εμπνεύστηκε για την 11η Σεπτεμβρίου ή ακόμα χειρότερα η Squere Enix ήταν πίσω από την τρομοκρατική ενέργεια και ο Osama Bin Laden ήταν απλά το minion της. Δηλαδή τι άλλο χρειαζόμαστε για να καταδικάσουμε το gaming σαν έννοια. Εδώ τις προάλλες είμαι στο Κοτσόβολο και είναι ένας τύπος έτοιμος να πιαστεί στα χέρια με την ταμία ενώ φωνάζει τόσο που τον ακούνε όλα τα βόρεια Προάστια, βέβαια τώρα που το σκέφτομαι το θέμα του ήταν με την πιστωτική και δεν αγόρασε καν κάποιο παιχνίδι, αλλά ήταν στο ίδιο χώρο με τα παιχνίδια εντάξει Συγκεκριμένα τα παιχνίδια είναι ακριβώς  δίπλα από το ταμείο οπότε είναι ολοφάνερα ολοφάνερο πως τα παιχνίδια που ήταν στο ίδιο χώρο τον επηρέασαν. Έτσι φίλε τι νόμιζες πως τα games καταστρέφουν μόνο τους gamers, μέγα λάθος όλους τους καταστρέφουνε και όπου να ναι θα μας βάλουν και στο Matrix, θα μας κάνουν πιο καλωδιωμένους από τη Major Kusanagi και τον Kuze μαζί και κάθε φορά που θα μας μεταφέρουν μια εντολή θα ξεκινάν με τη φράση Would you kindly...

shot in the shell

Οκ οκ δεν παίζει κάποιος να τα πιστεύει αυτά, οπότε θα δω τι λένε γνωστά ευυπόληπτα άτομα για το gaming, δεν παίζει να βγάλαν θεωρίες συνωμοσίας σαν αυτές που έγραψα πιο πάνω. Ανοίγω και εγώ ένα ειδησεογραφικό site και πέφτω πάνω σε δηλώσεις του Trump. Σχετικές με το gaming. Του Trump. Πάνω που λέω πως έχω ανάλυση κάθε θέμα που υπάρχει  γύρω από την αρνητική αντιμετώπιση προς στο gaming, κάτι με πιάνει τα χρόνια επιρροής των games στο μυαλό μου και όλη αυτή η βία που από ότι λένε όλοι ήταν μέσα μου και καραδοκούσε να βγει, βγαίνει. Και τότε δεν γλιτώνει κανείς δεν χρειάζομαι ούτε όπλα ούτε εκρηκτικά απλά χρειάζομαι ένα μολύβι ή μάλλον στην περίπτωση μου ένα πληκτρολόγιο και όλο το μένος βγαίνει σε ένα blog.

 

Σιγά σιγά όμως ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Καταρχάς όπως ανέφερα και σε προηγούμενο blog o εθισμός στο internet ή στα παιχνίδια δεν είναι υπάρχει βάση πάντα της επιστήμης της ψυχολογία. Δεύτερον, έχουν γίνει πολλές έρευνες που προσπάθησαν να συσχετίσουν τα βίαια βιντεοπαιχνίδια και την εγκληματική συμπεριφορά, αλλά ως τώρα είναι άκαρπες μιας και δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο. Όλες μένουν στην αρχική υπόθεση ότι δηλαδή τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να επηρεάσουν προς το χειρότερο την κοινωνική συμπροφορά σε επίπεδo να είναι αίτια εγκλημάτων, αλλά μέχρι εκεί. Καμία απολύτως έρευνα δεν απέδειξε την εν λόγο υπόθεση σωστή. Μήπως θες και άλλη έρευνα ψάξε τότε τη έρευνα του Benjamin Engelstätter η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτοί που παίζουν βίαια games είναι "πολύ απασχολημένοι¨ με αυτό για να προκαλέσουν προβλήματα στην κοινωνία. Επίσης βάση πάντα ερευνών οι περισσότεροι ψυχοπαθείς και εγκληματίες δεν έχουν σχέση ή παίζουν σε πολύ μικρό, κοινώς αμελητέο, ποσοστό games. Με βάση την άπειρη λογική μου και την αντικειμενικά αντικειμενική αντικειμενικότητα μου καταλαβαίνω πως τα games δεν παίζουν κάποιο ρόλο λοιπόν στη ψυχολογική υγεία κάποιου αλλά και πως η κλήση προς την εγκληματικότητα και τα ψυχολογικά προβλήματα δεν είναι επίρροια των παιχνιδιών. Όλα αυτά έτσι χωρίς να είμαι 
κάνας ειδικό απλά κάνοντας τη στοιχειώδη έρευνα πάνω στις έρευνες που επιστήμονες έχουν κάνει, κοινώς απλά διάβασα τα αποτελέσματα. Αλλά και να έχουν μια μικρή έστω επίπτωση στην επιθετικότητα κάποιου τα παιχνίδια και έστω ότι αυτές οι δηλώσεις του Δονάλδου είχαν ένα πολύ μικρό ποσοστό αλήθειας, χάθηκε και αυτό όταν σε σχετικές ομιλίες που γίναν το βίντεο που προβλήθηκε για την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων γύρω από το θέμα ήταν αυτό 

 

Μπράβο παιδιά πραγματικά ότι πιο αντιπροσωπευτικό για το gaming. Γιατί όμως δεν βάλατε άλλα είδη παιχνιδιών σε αυτό? Ε? Τι έγινε πήγαμε μήπως στα στρατιωτικά που έχουν βία για κάποιο συγκεκριμένο λόγο?
Δεν θα ασχοληθώ καν με το γεγονός ότι τα περισσότερα παρουσιάζουν πραγματικές εικόνες και στιγμές που ζουν οι στρατιώτες και αυτοί από το Λευκό Οίκο που τα κατηγόρησαν είναι οι ίδιοι που real life στέλνουν στρατιώτες να κάνουν αυτές τις μακαβριότητες, αλλά έστω ηθικοί αυτουργοί άπειρων φόνων... έστω.... Παιχνίδια όπως τα αθλητικά γιατί δεν είναι στο βίντεο? Οεο? Προσομοιωτές? Platforms? Δεν θα κάτσω να αναλύσω πόσα κάποιος κερδίζει από το gaming πάλι το έκανα σε άλλο blog, αλλά αυτό που γίνεται είναι άδικο. Όταν μια κινηματογραφική εταιρεία βγάζει ταινίες που δείχνουν φόνους, βιασμούς και κάθε είδους μακαβριότητα είναι κουλτούρα αλλά άμα το ίδιο πράγμα 
είναι στο game σε κάνει ψυχοπαθή? Τρομερή λογική. Γιατί δεν δείχνεται και βίντεο για την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για τις άνω των 18 τηλεοπτικές σειρές που όλο αυξάνονται? Επίσης Donald εσύ μπορείς να απειλείς όποια χώρα θες με πυρηνικά αλλά τα games χαλάνε τη νεολαία στην Αμερική? Ε με τόσα αποτρόπαια games πάλι καλά που εσύ τουλάχιστον δίνεις το καλό παράδειγμα.

Και εδώ έρχεται ένα μεγάλο ερώτημα γιατί τόσος πόλεμος στο gaming? Κάλα προφανώς δεν μπορώ να δώσω ουσιαστική απάντηση και είναι σίγουρα ένα πολυδιάστατο θέμα και η απάντηση  δεν είναι ούτε απλή ούτε μια. Αλλά άκου ή μάλλον διάβασε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Ξέρεις τι είναι τα Nielsen ratings? Όχι? άραξε εγώ είμαι εδώ. Τα Nielsen Ratings είναι οι αριθμοί των τηλεθεατών και τα ποσοστά τηλεθέασης γενικότερα στην Αμερική. Τα τελευταία χρόνια τα ποσοστά τηλεθέασης που λες έχουν πέσει κατακόρυφα. Μαντεύεις ποιος ευθύνεται? Σκέψου και κάτι άλλο μια ταινία μπορείς εύκολα να τη δεις online ή να την κατεβάσεις, το ίδιο και μια σειρά, αλλά πλέον ένα παιχνίδι σε κονσόλα ή σε PC με Denuvo όχι οπότε το αγοράζεις. Άρα καταλαβαίνεις ποια βιομηχανία προστατεύεται από την πειρατεία, άρα και διασφαλίζει το κέρδος της και ποια όχι. Επίσης με μια μικρή έρευνα μπορείς εύκολα να μάθεις πως ο Trump έχει πάρει την στήριξη διαφόρων καναλιών όπως το Fox News και άλλα γνωστά και μεγάλα κανάλια που τον στηρίζουν όποτε βγαίνει στη φόρα ένα νέο σκάνδαλο στο οποίο είχε συμμετοχή, όπως τον στήριξαν κατά κύριο λόγο και στην προεκλογική του εκστρατεία. Οπότε ο Trump μόλις ανταπέδωσε την χάρη στο μέσο που τον έκανε πρόεδρο της Αμερικής με αυτές τις δηλώσεις του μιας και η τηλεόραση επωφελείται από αυτό και επιδιώκει εσκεμμένα να μειώνει τα games στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων, σε μια προσπάθεια να επανέλθει στις παλαιές δόξες της. Α, και για να σε προλάβω σε αυτά που θες να μου πεις 1. το Netflix δεν είναι κανάλι σαν τα άλλα γιατί είναι διαδυκτιακό και για αυτό βγάζει λεφτα με το τσουβάλι και 2. μην δώσεις επιχείρημα πως η τηλεόραση ακμάζει επειδή βγάζει σειρές όπως το Game of Thrones και το Vikings, θα άκμαζε άμα και εσύ και οι περισσότεροι τα βλέπαν όντως από την τηλεόραση και όχι απο sites και torrents ;) .

Έτσι έχουν τα πράγματα οπότε μην στεναχωριέσαι άδικα φίλε συν-ψυχοπαθή gamer η προκατάληψη προς το gaming θα συνεχίσει να υπάρχει γιατί ότι δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Όσο συνεχίζει η gaming βιομηχανία να αναπτύσσεται και οι εταιρείες να πλουτίζουν ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια να πέφτουν θα ακούμε μόνο αρνητικά για το gaming από την τηλεόραση. Τι να κάνουμε έτσι έχει η ζωή. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το μέσο ελέγχει πλέον τη μάζα και εκλέγει και προέδρους και έτσι ελέγχει και την κοινή γνώμη κατά κάποιο τρόπο.

Angry gamer boy

 

Εσύ λοιπόν που διαβάσεις είσαι gamer έτσι? Υποθέτω έχεις και άλλους φίλους, gamers και αυτοί. Έχει γίνει κανείς δολοφόνος? Δεν νομίζω. Απλή στατιστική πόσοι πόλεμοι έχουν γίνει στην ανθρωπότητα πριν τη δημιουργία του πρώτου βιντεοπαιχνιδιού και πόσοι από τότε και μετά και πόσοι φόνοι γίνονταν ετησίως πριν και πόσοι μετά. Πρώτον ο πόλεμος σχετίζεται με οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και θρησκευτικούς λόγους οπότε δεν έχουν σχέση τα βίαια παιχνίδια, αλλά η βίαιη φύση του ανθρώπου. Τώρα όσο αφορά τους φόνους ας καταλάβουμε κάτι επιτέλους άμα κάποιος φτάσει στο επίπεδο να διαπράξει φόνο σημαίνει πως δεν είναι στα καλά του. Έστω ότι εμπνεύστηκε από το Vice City για να σκοτώσει τους γείτονές του είτε σκότωσε τους γονείς του επειδή του απαγόρευσαν να παίζει με το Playstation είτε το έκανε για άλλο λόγο δεν έχει σημασία. Και να μην του παίρναν το PS θα σκότωνε όταν του παίρναν την μπάλα ποδοσφαίρου ή και να μην εμπνεόταν από το GTA θα εμπνεόταν από κάνα βιβλίο του Jo Nesbo. Δεν γίνεται να αξιολογούμε λοιπόν και να βασίζουμε και γενικές πεποιθήσεις σχετικά με όλο το gaming βασιζόμενα σε 10-15 τέτοια άτομα παγκοσμίως. Έχω βαρεθεί όποτε κάποιος ανήλικος κάνει κάποιο φόνο στο εξωτερικό να τον συσχετίζουν με τα παιχνίδια. Οκ, τα παιχνίδια φταίνε που μπήκε και θέρισε το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, αλλά ότι οι γονείς του είναι ναρκομανείς, είναι άστεγος, παίρνει ψυχοφάρμακα, και στα 18 έχει μπει 2 φορές σε κέντρο αποτοξίνωσης και 1 σε αναμορφωτήριο και παρόλα αυτά το κράτος του έχει δώσει και άδεια οπλοφορίας δεν φταίει έτσι? Εεεε οκ λογικό. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι πως όσο αφορά την εγκληματικότητα , που όπως είπε και ο Trump αυξάνεται, πρέπει να βρούμε τα αληθινά αίτια που δεν έχουν καμία σχέση με το gaming. Δεν γίνεται να κατηγορούμε το gaming όταν οι δρόμοι είναι γεμάτοι ναρκωτικά και όπλα. Άμα δεν βλέπουμε το αληθινό πρόβλημα ανάμεσα σε αυτά κάτι κάνουμε λάθος. Και για όσους απορούν γιατί είπα για φόνους και πολέμους το είπα γιατί αυτά είναι τα 2 πιο τρανταχτά παραδείγματα βίας.

Οπότε η τριλογία "Τα παιχνίδια αποβλακώνουν τους νέους" φτάνει στο τέλος της, αλλά τα δικαιώματα έχουν ήδη πωληθεί για μια prequel ταινία που ανάλογα από τα έσοδα μπορεί να γίνει τριλογία και μια spinoff σειρά. 
Εν κατακλείδι τα games όντως μπορούν να προσφέρουν γνώσεις και ικανότητες (κυρίως νοητικές). Το βασικότερο όλων είναι πως δεν αποτελούν πρόβλημα για την κοινωνία όπως κάποιοι θέλουν να μας παρουσιάσουν, αντιθέτως είναι ένα εποικοδομητικό hobby. Αν όμως πας να τους μιλήσεις με επιχειρήματα αλλάζουν θέμα χειρότερα και από τον Tommy Wisseau. Και μόνο αυτό δείχνει πως έχουν άδικο, και προφανώς τα επιχειρήματα το αποδεικνύουν περίτρανα επίσης. 
Anyway, how's your sex life? 

maxresdefault 3

 

Continue reading
  5976 Hits
  0 Comments

My Top 10 Favorite Video Games

 

Η συγκεκριμένη λίστα είναι μια από τις μεγαλύτερες σπαζοκεφαλιές που θα μπορούσα να σκεφτώ. Είναι τόσα πολλά τα παιχνίδια που μου αρέσουν και σε πολλά από αυτά έχω σπαταλήσει δεκάδες ώρες όλα αυτά τα χρόνια που παίζω παιχνίδια. Πέρα από μερικές σταθερές επιλογές που θα έμπαιναν σίγουρα στις πρώτες θέσεις, για τα υπόλοιπα έπρεπε να σκεφτώ πολύ και εν τέλει άφησα έξω αρκετούς τίτλους που έχω λατρέψει, χωρίς να σημαίνει ότι τους αγάπησα λιγότερο από αυτά που έβαλα στην τελική λίστα.Τα κριτίρια για την κάθε επιλογή ήταν κυρίως το πόσο πολύ μου άρεσε στο σύνολο του και πόσο με επηρέασε σαν εμπειρία. Το γράφω κυρίως για να εκφράσω την αγάπη μου για το top 10 μου.

10) Oddworld: Abe's Oddysee(1997)

-Hello!

-Hello.

-Follow me!

-OK.

Το κάψιμο που είχα ρίξει με αυτό το παιχνίδι δεν περιγράφεται, τόσο σε PC αλλά και σε PlayStation. Το πρωτότυπο setup του, τα πανέμορφα γραφικά του και το γενικότερο art του παιχνιδιού, το εξαιρετικό soundtrack που βοηθάει στην επιβλητική του ατμόσφαιρα και το μοναδικό του gameplay, το κατατάσουν σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία. Το παιχνίδι με είχε κυριολεκτικά μαγέψει τόσο εμένα αλλά και τους παιδικούς μου φίλους που ασχολούμασταν σχεδόν κάθε μέρα με αυτό. Μας άρεσε τόσο πολύ που αντί για κρυφτό και κυνηγητό παίζαμε στη γειτονιά...Abe's Oddysee real life! Εγώ ήμουν ο "δημιουργός" του παιχνιδιού και με τη φαντασία μου μετέτρεπα τη γειτονιά σε πίστες του Oddworld. Έβαζα όρια και τους περιέγραφα πως και τι ήταν τι(χωρίς να αποκαλύπτω πιθανές παγίδες), προς τα που έπρεπε να πάνε κλπ. 1-2 άτομα ήταν οι πρωταγωνιστές και οι υπόλοιποι έκαναν τους σκλάβους που έπρεπε να σωθούν ή τα τέρατα. Φυσικά έπαιρνα και εγώ μέρος, κάνοντας πολλά από τα τέρατα και συνήθως(όταν παίζαμε αργότερα την real life version του Exoddus) τους σατανικούς Glukkons όπου ήξερα απ'έξω όλους τους διαλόγους τους από το παιχνίδι. Στη συνέχεια άρχισα να ζωγραφίζω σε σχολικά τετράδια πράγματα από το παιχνίδι, δημιουργόντας δικές μου πίστες, τέρατα και χαρακτήρες. Μιλάμε για ένα σωρό τετράδια, τα οποία τα φύλαγα σαν θυσαυρό, αλλά η μάνα μου είχε την φαεινή ιδέα να τα πετάξει όλα όταν έφυγα για φοιτητής στα 19 μου. THANKS MOM.

Εάν δεν το έχετε παίξει τότε αγοράστε άμεσα το Oddworld: New 'n' Tasty, που είναι η ανανεωμένη έκδοση του παιχνιδιού και τα αξίζει τα λεφτά της. Μην καθυστερείτε, ο Abe χρειάζεται τη βοήθειά σας για να σώσει την φυλή του από την κόλαση της RuptureFarms!

9) Silent Hill 4: The Room

Εδώ κάνω μια επιλογή που όσοι με ξέρουν και ξέρουν ότι το θεωρώ το καλύτερο της σειράς, όταν δουν ότι το 2 είναι σε παραπάνω θέση, θα πουν ότι είναι αντιφατική επιλογή και θα έχουν δίκιο, αλλά θα εξηγήσω. Καταρχάς όπως είπα το θεωρώ το καλύτερο της σειράς, λόγο του επικού του concept στο gameplay, της βαθιάς του και εκπληκτικής πλοκής, με ένα σωρό συμβολισμούς, των εξαιρετικών χαρακτήρων και του μυθικού του soundtrack(Akira Yamaoka βλέπετε) που είναι από τα καλύτερα ever σε παιχνίδι. Ο λόγος που το 2 μπήκε σε παραπάνω θέση από το 4 είναι επειδή με επηρέασε περισσότερο σε κάποιους τομείς που θα εξηγήσω όταν έρθει η ώρα του.

Το παιχνίδι πραγματικά σε κάνει να νιώθεις ότι ζεις έναν εφιάλτη, μια κόλαση. Όσο βρίσκεσαι μέσα στο παγιδευμένο δωμάτιο η κάμερα είναι σε πρώτο πρόσωπο ενώ όταν μπαίνεις στο otherworld γυρίζει σε 3ο, κάτι που κυριολεκτικά σου μεταφέρει την αίσθηση ότι βλέπεις έναν εφιάλτη, καθώς τα όνειρα μας τα βλέπουμε συνήθως σε 3ο πρόσωπο. Το παίζαμε μαζί με τον κολλητό μου και μας έμεινε αξέχαστο σαν συνολική εμπειρία, το είχαμε κυριολεκτικά ξεψαχνίσει, ψάχνοντας τα πάντα και μην αφήνοντας τίποτα ανεξερεύνητο, κάτι που μετά τη μέση του παιχνιδιού κατάντησε κουραστικό διότι εκεί που νομίζαμε ότι φτάναμε στον τερματισμό...NOPE. Ξανά επιστρέφεις σε όσα μέρη είχες πάει μόνο που είχαν αλλάξει και έιχαν γίνει κυριολεκτικά χειρότερα από πριν, πραγματικό χάος. Κάτι μοναδικό είναι ότι συγκεκριμένοι εχθροί σε κυνηγάνε παντού, αν δεν τους περιορίσεις με διάφορους τρόπους, σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού, κάτι που μου θύμισε τον επικό Nemesis από το Resident Evil 3. Ανάλογα με τον τερματισμό που θα κάνετε είτε θα υπάρξει ανακούφιση, είτε περισσότερη κατάθλιψη από την βαριά πλοκή.

Η ψυχολογική φθορά που νιώθεις παίζοντας το παιχνίδι λόγο του σεναρίου, της μουσικής και του προβληματικού σε κάποια σημεία, όπως σε όλα τα Silent Hill, χειρισμού είναι μια εμπειρία που πρέπει να την ζήσουν όλοι οι fans των Survival Horror. Θα ήθελα πολύ να το δω σε ταινία!

8) The Elder Scrolls IV: Oblivion

Καταρχάς ας ξεκινήσουμε με κάτι απλό. Σε vanilla έκδοση, Oblivion>Skyrim. Όσοι το έχουν παίξει ξέρουν.

Ένα από τα καλύτερα open world RPG ever, το Oblivion σε απορροφά από το πρώτο λεπτό στον μαγικό του κόσμο. Από που να αρχίσω να το παινεύω; Από την αίσθηση ελευθερίας που σου δίνει να γίνεις όποιος/οποια θες και να κάνεις κυριολεκτικά ότι θες; Από τα πανέμορφα για την εποχή του γραφικά; Από την μουσική; Από το εθιστικό του gameplay; Πραγματικά το παιχνίδι αγγίζει την τελειότητα. Gameplay, soundtrack, γραφικά, voice acting και ένα σωρό επικά quest. Σε πλοκή και σε side quests είναι κλάσεις ανώτερο από το επίσης εννοείται επικό Skyrim. Τα guild quests του Oblivion είναι απίστευτα, γεμάτα ανατροπές με το storyline του Thieves Guild να είναι από τα καλύτερα quest που έχω κάνει ever σε παιχνίδι και ένα από τα τελικά του mission ίσως το πιο επικό ever mission που έχω δει. Πραγματικό κινηματογραφικό έπος που σε οδηγεί σε έναν ανεπανάληπτο φινάλε. Και αυτό είναι απλά από ένα guild quest, βάλε και τα υπόλοιπα guilds και τα side quests και έχεις ένα μυθικό αποτέλεσμα, χωρίς καν να χρειάζεται το main story(το οποίο είναι ΕΠΟΣ)

Δεκάδες ώρες σπατάλησα, πολλά playthroughs. Δεν είχα Steam τότε, αλλιώς στο hour count του παιχνιδιού θα έπιανε λογικά κάνα τετραχίλιαρο και βάλε. Από το 2006 μέχρι το 2012 που ανέλαβε το Skyrim σχεδόν κάθε μέρα Oblivion. Παίξτε το όσοι δεν το έχετε παίξει και θα με θυμηθείτε.

7) Deus Ex: Human Revolution

Αχ. Φτάσαμε στην αγαπημένη μου σειρά παιχνιδιών. Deus Ex. Μια σειρά τόσο μπροστά από την εποχή της. Έρωτας. Ας πούμε για το Human Revolution πρώτα και όταν φτάσω στο πρώτο Deus Ex θα γράψω εκεί περισσότερους διθυράμβους.

Απλά λατρεύω οτιδήποτε έχει να κάνει με cyberpunk genre. Το HR το περίμενα πως και πως από όταν ανακοινώθηκε και ουσιαστικά ήταν και ο λόγος που άρχισα τη συλλογή παιχνιδιών στο Steam Library μου, καθώς μέχρι τότε είτε τα κατέβαζα είτε τα αγόραζα αντιγραμμένα. Επειδή δεν έβρισκα σε κανένα torrent το παιχνίδι να παίζει σωστά αποφάσισα να το αγοράσω από το Steam. Και τελικά μου άρεσε τόσο πολύ που πήγα και το αγόρασα και δεύτερη φορά σε retail.

Εκπληκτική ατμόσφαιρα και γραφικά, εξαιρετικό gameplay, ΜΥΘΙΚΟ soundtrack και voice acting που σου μένουν χαραγμένα στη μνήμη και απίστευτο plot, στα χνάρια του πρώτου Deus Ex. Είχε τα μειονεκτήματα του σαν παιχνίδι αλλά τα θετικά ήταν τόσο γαμάτα που επισκίασαν οτιδήποτε αρνητικό. Τα προβλήματα που σου παρουσιάζει το παιχνίδι είναι τόσο κοντά στην πραγματικότητα αλλά και στο μέλλον που σε ανατριχιάζουν και σε βάζουν σε σκέψεις για το που και πως θα βαδίσει η ανθρωπότητα.

6) Mass Effect 2

Εδώ να πω ότι πάντα σε ότι παιχνίδι έχω τη δυνατότητα να φτιάξω custom χαρακτήρα φτιάχνω πάντα γυναίκα. Οπότε και εδώ με female πήγα στα Mass Effect, στα πρώτα 2 playthrough και μετά με άντρα. Η γυναίκα που έφτιαξα παραδόξως το κατάφερα τελείως στην τύχη να μοιάζει με την Αντζελίνα Τζολί(screenshots δεν έχω, έχω τα save μου αποθηκευμένα, όταν πάρω νέο pc θα τα ξανά βάλω τα παιχνίδια μα τραβήξω και να ανεβάσω φώτο) Δέθηκα πολύ λοιπόν με την θηλυκή έκδοση του Commander Shepard και στα 3 παιχνίδια και στα 2 συνολικά playthroughs με Paragon και Renegade.

Αρκετά καλά γραφικά, εκρηκτικό και πωρωτικό αφού το συνηθίσεις gameplay, απίστευτο soundtrack, εξαιρετικοί σε όλα companions και απίστευτη πλοκή με ένα μυθικό φινάλε. Οι επιλογές σου παίζουν ρόλο το πως θα πάνε και πως θα καταλήξουν τα πράγματα και είναι γεμάτο συνέπειες, ανάλογα με το τι κάνεις και το τι επιλέγεις στους διαλόγους. Λόγο των διάφορων επιλογών και διαφορετικών μέχρι ένα σημείο φινάλε, το έπαιξα 4 συνολικά φορες(όπως και τα υπόλοιπα της σειράς) δοκιμάζοντας διαφορετικά πράγματα κάθε φορά, 2 με female, 2 με male. Από τα καλύτερα action-rpg και γενικότερα παιχνίδια όλων των εποχών, αξέχαστο πραγματικά σαν εμπειρία.

5) Silent Hill 2

Και φτάσαμε στην αντιφατική μου επιλογή. Έβαλα ψηλότερα το 2 από το 4 παρότι θεωρώ συνολικά καλύτερο το 4 σαν παιχνίδι. Ο λογος είναι ότι η πλοκή του παιχνιδιού στο φινάλε(In Water ending) με επηρέασε απίστευτα και με έκανε να κλάψω αρκετά, τόσο με την ιστορία του πρωταγωνιστή James αλλά και με την ιστορία ενός από τους side characters, την Angela Orosco. Η ιστορία της Angela την οποία κατανοείς ενώνοντας την σαν παζλ, είναι σπαραχτική και με έκανε να νιώσω πολύ κοντά της για αρκετούς λόγους. Από πολλούς φανς θεωρείται από τους καλύτερους και πιο περίπλοκους χαρακτήρες της σειράς. Στο φινάλε σπάει μάλιστα το 4th wall και απευθύνεται και στον παίχτη, κάτι που με είχε κάνει να κλάψω και να θέλω να την βοηθήσω με κάθε τρόπο.

Το παιχνίδι είναι από τα καλύτερα survival horror ever. Το setup όπως και στο πρώτο της σειράς είναι επιβλητικό. Η ατμόσφαιρα στην πόλη, τα αποκρουστικά τέρατα, οι ανατριχιαστικοί ήχοι, η σταδιακά όλο και πιο ενδιαφέρουσα πλοκή, το αξεπέραστο soundtrack και φυσικά οι συμβολισμοί, το κάνουν μια από τις πιο γεμάτες εμπειρίες στο χώρο του gaming. Άνετα γινόταν και αυτό ταινία.

4)Grand Theft Auto: San Andreas.

Οταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2004 είχε γίνει πραγματικός χαμός με το παιχνίδι. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του σε gameplay καθώς σου έδινε ένα τεράστιο map(3 τεράστιες πόλεις με πολλά περίχωρα) και τεράστια ελευθερία κινήσεων. Έκανες κυριολεκτικά ότι ήθελες! Από τις αποστολές, τα δεκάδες side events, να πηγαίνεις γυμναστήριο, σε κλαμπ, για φαγητό, σε καζίνο και να προκαλείς χαμό στη πόλη με ένα σωρό τρόπους. Τα cheats(ποτέ μην κάνετε save ενώ έχετε cheat, δεν θα μπορείτε να τελειώσετε το παιχνίδι, το έχουν κάνει επίτηδες έτσι) του και τα άπειρα mods προσέφεραν και προσφέρουν ακόμα δεκάδες ώρες διασκέδασης. Διαχρονικό παιχνίδι. Αδιαμφισβήτητα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Έχω περάσει άπειρες ώρες με το San Andreas, τόσο μόνος αλλά και με παρέα. Με τους φίλους μου παίζαμε εναλλάξ μια ο ένας μια ο άλλος, μέχρι να χάσουμε, κάνοντας ο καθένας όσο περισσότερα τρελά και αστεία πράγματα γινόταν, με τους υπόλοιπους να τα βαθμολογούν. Πχ εγώ προσπάθησα και τελικά κατάφερα, να περάσω με ιπτάμενο αμάξι μέσα από ένα μεγάλο κινούμενο διαφημιστικό ντόνατ! Είχα περίπου 400-500 βιντεάκια τραβηγμένα από κινητό με διάφορα επικά σκηνικά αλλά χάθηκαν όλα επειδή τα είχα περάσει στο laptop, το οποίο κλάταρε και δεν σωνόταν τίποτα από το αναγκαστικό format. Επίσης ατελείωτες ώρες καψίματος περάσα με έναν από τους κολλητούς μου σε ίντερνετ καφέ, με 6ωρα και 8ωρα lan party παίζοντας την multiplayer έκδοση του παιχνιδιού που γινόταν χαμός με χιλιάδες παίχτες.(και ακόμα γίνεται) Παιχνίδι που δεν το βαριέσαι ποτέ και περνάς ατελείωτες ώρες μαζί του, πάντα με την αξεπέραστη μουσική της σειράς, με τους επικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, που μπορείτε να βάλετε ακόμα και δικά σας τραγούδια. Μοναδικό παιχνίδι.

3)Sacrifice

Πρόσφατα ο Γιάννης Μοσχονάς έγραψε ολόκληρη ανάλυση για το παιχνίδι, έχω γράψει και εγώ παλαιότερα blog που είναι ουσιαστικά παρουσίαση-review για το παιχνίδι, ανατρέξτε σε αυτά για να δείτε αναλυτικά τι παίζει. Για μένα είναι το καλύτερο RTS ever. Απίστευτα υποτιμημένο παιχνίδι! Όμορφα γραφικά για την εποχή του, απίστευτη μουσική και ηχητικά εφέ, αξεπέραστο voice acting και διάλογοι με πρώτης κλάσεως και παγκοσμίου φήμης actors, εθιστικό gameplay(με πολλούς συνδυασμούς από spells και creatures) και τρελό χιούμορ. Επίσης έχει ένα από τα δυσκολότερα και πιο mindfuck final bosses, ειδικά για εκείνη την εποχή(2000) που δεν είχε διαδοθεί το ίντερνετ και δεν έβρισκες εύκολα λύσεις και hints. Το έχω τερματίσει δεκάδες φορές και το παίζω ακόμη και σήμερα, έχω φτάσει να θυμάμαι απ'έξω διαλόγους και ατάκες. Έχει ζωντανό community αρκετών πιστών παιχτών, που κάνουν τα πάντα για να το κρατήσουν ζωντανό μέσω του multiplayer του με διάφορα live streams και forum. Αν το παιχνίδι γίνει remake/remaster και το προσέξουν θα γίνει άνετα ο βασιλιάς των e-sports, κάνοντας πέρα όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια. Σας το υπογράφω. Σε περίπτωση που γίνει κάποιο kickstarter για remake που ακούγεται, εννοείται θα δώσω τον οβολό μου. Από τα αγαπημένα μου παιχνίδια ever και από τα καλύτερα που έχω παίξει. Δεν θα το βαρεθώ ποτέ.

2) Dragon Age: Origins

Όταν είχε βγει το παιχνίδι δεν είχα δώσει τόσο σημασία. Καιγόμουν περισσότερο με Oblivion και τα Mass Effect και οι Elder Scrolls fans για κάποιο λόγο το μείωναν, με αποκορύφωμα όταν κυκλοφόρησε το Skyrim να έχω διαβάσει ότι η σειρά Dragon Age είναι για τα σκουπίδια. Έτσι δεν έδωσα ποτέ σημασία. Μέχρι που ένας φίλος μου μου είπε “Τι λες ρε; Παιχνιδάρα είναι, μην ακούς τις βλακείες που λένε. Μπούρδες των Skyrim fan boys είναι.” Τελικά το βρήκα για 2 ευρώ σε κάτι προσφορές και το αγόρασα και μια περίοδο που έψαχνα να παίξω κάποιο RPG λέω “Άντε, ας του δώσω μια ευκαιρία.” Και από τότε αποφάσισα να μην ξανά δώσω ποτέ σημασία στο τι λέει ο οποιοσδήποτε, πέρα από 2-3 φίλους που έχουμε ίδια γούστα. Πόσο ανόητους ήμουν που άκουγα τους καραγκιόζηδες που λέγανε σκουπίδι αυτό το παιχνίδι και γενικότερα τη σειρά...

Στην αρχή μου φάνηκε λίγο δύστροπο και περίπλοκο και μετά από κάνα μισάωρο το ξανά ξεκίνησα. Και αυτό ήταν. Σταδιακά, όσο προχωρούσα γεννιόταν ένας μεγάλος έρωτας. Τόσο με το παιχνίδι και το κόσμο του αλλά και με το χαρακτήρα που είχα δημιουργήσει.(Ναι, πάλι γυναίκα.) Ένιωθα ότι ήταν προέκταση του εαυτού, ότι ήμουν εγώ σε έναν άλλο κόσμο. Ο λόγος που βοήθησε σε αυτό το απίστευτο immersion, πέρα από το καλογραμμένο σενάριο και διαλόγους, ήταν η έλλειψη φωνής στον κεντρικό χαρακτήρα. Όπως θα πρέπει να είναι δηλαδή και κάθε σωστό RPG. Αυτό σημαίνει παιχνίδι ρόλων, να νιώθεις ότι είσαι εσύ ο χαρακτήρας και πέρα από το character creation, η απουσία της φωνής ουσιαστικά την μεταφέρει σε σένα. Αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του roleplaying, να σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι εσύ ο χαρακτήρας.

Το παιχνίδι αν και έχει ουσιαστικά μέτρια γραφικά, έχει επική μουσική, απίστευτους χαρακτήρες και διαλόγους και ένα εξαιρετικό plot, που παρότι έχει στοιχεία που έχουμε δει και σε άλλες ιστορίες φαντασίας καταφέρνει να ξεχωρίσει και να φτιάξει το δικό του μύθο με ένα βαθύ και επιβλητικό lore. Το σύστημα μάχης του είναι αρκετά καλό αλλά και απαιτητικό. Τα λάθη δεν συγχωρούνται και είναι αρκετά punishing στα αρχικά level. Υπάρχει πληθώρα αντικειμένων και όπλων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και αρκετοί εχθροί να αντιμετωπίσουμε. Οι πράξεις που κάνουμε έχουν αντίκτυπο τόσο στην εξέλιξη και το φινάλε του παιχνιδιού αλλά και στα υπόλοιπα της σειράς. Στο φινάλε του παιχνιδιού η συγκίνηση είναι βέβαιη, όταν το τελείωσα ένιωθα γεμάτος από συναισθήματα. Απίστευτη εμπειρία, τεράστιος έρωτας με τον χαρακτήρα μου. Κάτι που το λένε και πάρα πολλοί άλλοι games σε σχόλια, forums κλπ. Ο έρωτας που έχουν με τον πρωταγωνιστή που έφτιαξαν, που τους κάνει να ζητάνε από την Bioware να τον επαναφέρει σε μελλοντικά παιχνίδια, αλλά κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν είναι εύκολο για αρκετούς (spoiler) λόγους. Το καλύτερο RPG που έχω παίξει και από τα καλύτερα παιχνίδια ever για μένα. Grey Warden μου σε αγαπώ! <3

1) Deus Ex

Και φτάσαμε στην κορυφή της λίστας και στην γενικότερη κορυφή του gaming. Το Deus Ex θεωρείται από πολλούς αν όχι το καλύτερο, από τα καλύτερα παιχνίδια ever και σχεδόν σε όλες τις λίστες βρίσκεται ψηλά. Για μένα είναι μακράν το καλύτερο video game ever. Hands down. Δεν υπάρχει σύγκριση με τίποτε άλλο, 18 χρόνια μετά την κυκλοφορία του παραμένει το λαμπρότερο άστρο στο Σύμπαν των βιντεοπαιχνιδιών. Για περισσότερη ανάλυση έχω γράψει και user review που προσπάθησα να το κάνω όσο πιο αντικειμενικό γινόταν.

Ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί του δεν ξέρουν και δεν κατάλαβαν πως έφτιαξαν αυτό το αριστούργημα και αυτό φάινεται από το πόσο μέτριο ήταν το 2ο, κάτι που διορθώθηκε στη συνέχεια με το επικό Human Revolution. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί πάρα πολλά πρωτοποριακά πράγματα για την εποχή του που το έκαναν και το κάνουν ακόμα και σήμερα να ξεχωρίζει. Από το lip movement, που λίγα παιχνίδια είχαν εκείνη την εποχή, στο μοναδικό σύστημα level up και upgrade που συνδυάζει τόσο skill points, αλλά και “δυνάμεις”(augmentations)και upgrades σε όπλα. Έχεις λεφτά να σπαταλήσεις είτε σε όπλα, είτε σε φαγώσιμα είτε για να "διασκεδάσεις" σε κλαμπ, είτε για να δωροδοκήσεις άτομα ώστε να σου δώσουν πληροφορίες. Μέχρι και σε φτωχαδάκια μπορείς να δώσεις!

Το άλλο εξαιρετικό που ελάχιστα παιχνίδια μας έχουν δέιξει, είναι το πως θα φέρεις εις πέρας ένα objective. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να το κάνεις, κάποιοι προφανείς κάποιοι όχι. Υπάρχουν minimum 2-3 τρόποι να κάνεις κάτι και πολλές φορές θα εκπλαγείτε από το πόσα μυστικά που μπορείς να ανακαλύψεις υπάρχουν. Ότι κάνεις και ότι λες έχει αντίκτυπο στο περίγυρο σου, με άλλους να επικτροτούν και άλλουν να κατακρίνουν αυτά που κάνεις ή λες. Αυτή η ελευθερία που σου δίνει βοηθάει τόσο στο immersion αλλά και στον εθισμό με το ίδιο το παιχνίδι καθώς θέλεις να το ξανά παίξεις για να δοκιμάσεις διαφορετικά πράγματα. Ουσιαστικά το παιχνίδι είναι ένα μίγμα action, RPG και stealth, με τα διαφορετικά genre να παντρεύονται τέλεια μαζί. Στην αρχή το παιχνίδι, μετά το training session, λειτουργεί σαν το Dark Souls. Σε βάζει κατευθείαν στα βαθιά και σου λέει από την πρώτη αποστολή: Adapt or die. Σε αφήνει ελεύθερο στο πως θα προσεγγίσεις το παιχνίδι και να μάθεις από τα λάθη σου.

Τα γραφικά είναι ίσως το μόνο πράγμα που το παιχνίδι θα μπορούσε να εξελιχθεί, κυρίως με τα σε κάποιες περιπτώσεις πανομοιότυπα character models σε NPCs. Για παιχνίδι του 2000 βέβαια ήταν μια χαρά το αποτέλεσμα. Η μουσική του είναι μοναδική. Ίσως η καλύτερη ever σε παιχνίδι με τα κομμάτια που παίζουν σε ένα σωρό περιπτώσεις όχι μόνο να ταιριάζουν, αλλά να σου μένουν και στο μυαλό. Οι χαρακτήρες, ακόμα και οι κομπάρσοι είναι σχεδόν όλοι μοναδικοί και οι πανέξυπνοι και πολλές φορές φιλοσοφικοί διάλογοι και τα quotes διασκεδάζουν και ιντριγκάρουν το μυαλό μας. Η πλοκή είναι απλά μυθική και σε αρπάζει από την αρχή από τα μούτρα και σε βυθίζει σε έναν κόσμο που είναι τρομαχτικά όμοιος με αυτά που γίνονται στον δικό μας. Τα γεγονότα του Deus Ex και γενικότερα όλης της σειράς δεν απέχουν πολύ από τη πραγματικότητα και από το μέλλον που μπορεί να ακολουθήσει η ανθρωπότητα. Οι 3 διαφορετικοί τερματισμοί είναι όλοι τους επικοί και αρκετά φιλοσοφημένοι που σε βάζουν πραγματικά σε τεράστια σκέψη για το τι πρέπει να ακολουθήσεις, καθώς το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη παίζεται στα χέρια σου.

Θα μπορούσα να συνεχίζω να γράφω και να γράφω για το παιχνίδι για πολλές ώρες. Δεν χορταίνω να συζητάω για αυτό και να βλέπω videos με αυτό με διάφορα αστεία και διάφορα επικά playthroughs. Και φυσικά δεν έχω σταματήσει να το παίζω ακόμα και σήμερα, με μερικά εξαιρετικά mods που προσφέρουν νέα εμπειρία με ανανεωμένα γραφικά και κάποια νέα στοιχεία.

Για να κλείσω με το top 10, το Deus Ex είναι για μένα η κορυφή της εξέλιξης των παιχνιδιών. Και έγινε το 2000. Σημαίνει δηλαδή αυτό ότι φτάσαμε από τότε στο ταβάνι; Και ότι δεν θα δούμε κάτι καλύτερο; Ελπίζω όχι. Εύχομαι δηλαδή αυτό το επικό παιχνίδι να ξεπεραστεί στο μέλλον και να δούμε παιχνίδια που θα προσφέρουν εμπειρία ίση και μεγαλύτερη από αυτή του Deus Ex.

 

Υπάρχουν και άλλα παιχνίδια που λατρεύω, που μπορεί να μην μπήκαν στο top 10, αλλά είναι και αυτά από τα αγαπημένα μου, χωρίς να σημαίνει ότι είναι λιγότερο άξια από την λίστα με την δεκάδα. Παραθέτω αυτά που δεν μπήκαν, αλλά είναι από τα αγαπημένα μου: To the Moon, Divinity Original Sin, Dragon Age: Inquisition, Dragon Age II, Abe's Exoddus, The Legend of Zelda: Ocarina of Time, Tales from the Borderlands, Mass Effect, Resident Evil 1,2,3,4 και Code Veronica, The Elder Scrolls V: Skyrim, Left 4 Dead 1&2, Mount & Blade: Warband, Star Wars: Knights of the Old Republic I & II, Danganronpa 1&2, Shadowrun Hong Kong & Dragonfall, Saints Row IV, Dreamfall the Longest Journey, Football Manager 2009 & 2016, Championship Manager 2001/2002, Life is Strange, Road Trip Adventure, Spyro the Dragon 3(Year of the Dragon), Panzer Dragoon, Tomb Raider I, Age of Empires II & III, Battle for Middle Earth II, Rome: Total War, Unreal Tournament, σχεδόν όλα τα Counter Strike, F.E.A.R., Fallout 3, Sims 3, Oxenfree, The Wolf Among Us και Valkyria Chronicles.

Αυτά τα λίγα. Στο μέλλον θα γράψω και μια λίστα με τα χειρότερα, έχω διαμορφώσει σίγουρα το top 3, αλλά πρέπει να κατασταλάξω και να αποφασίσω ποιες από τις υπόλοιπες ζεματιστές κουράδες που έχω παίξει όλα αυτά τα χρόνια αξίζει να μπουν στο Πάνθεον του Σκουπιδότοπου.

Cya next time!

Continue reading
Recent Comments
TheReaper
Ωραία τα λες εδώ φίλε μου, αλλά υπάρχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Βέβαια, είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί μια μέση λύση σε κ... Read More
Saturday, 24 March 2018 01:29
Shikabane_Hime7
Προφανώς και είναι υποκειμενικό, το λέει άλλωστε και ο τίτλος ότι είναι τοπ 10 από τα αγαπημένα μου. Δεν είμαι φαν των MGS, χωρίς ... Read More
Monday, 26 March 2018 10:52
BigGreekGamer
Ζήλεψα... Αυτά είναι τα δικά μου 10: 10) Heavy Rain 9) TimeSplitters: Future Perfect 8) God of War 3 7) Canis Canem Edit 6) Pro E... Read More
Wednesday, 06 June 2018 12:37
  6851 Hits
  3 Comments

10 Marvelous Years Μέρος 2ο

avengers age of ultron concept art wide

If they hurt you, hurt 'em back. If they kill you, walk it off.

Συνέχεια στο αφιέρωμα που ξεκίνησε το Φλεβάρη για το MCU, και σήμερα την τημιτική της έχει η 2η φάση των ταινιών.

 

PHASE 2

 

Iron Man 3(2013)

ironman3 poster watermark jpg 162144

Hero: Tony Stark aka Iron Man

Vilain: Aldrich Killian

Other: James Rhodes aka War Machine, Mandarin, Bruce Banner aka Hulk(post credit)

Λίγο καιρό μετά τη μάχη της Νέας Υόρκης ο Tony πάσχει από κρίσεις άγχους κάτι που τον κάνει σιγά σιγά να απομακρύνεται από τα κοντινά του πρόσωπα. Αυτή τη περίοδο εμφανίζεται ο Killian ένας επιστήμονας που απέρριψε παλιά ο Tony, αλλά και ο Μανδαρίνος ένας Τρομοκράτης που στόχο έχει να καταστρέψει την Αμερική και όποιον νομίζει ότι την προστατεύει, καθώς και κάποιοι άνθρωποι με δυνάμεις που ανατινάζονται. O ήρωας μας προκαλεί δημόσια τον Μανδαρίνο και τότε εκείνος επιτίθεται και καταστρέφει το σπίτι και τις στολές (φαινομενικά τουλάχιστον) του Tony. Έτσι ο Tony με ελάχιστα μέσα πλέον προσπαθεί να αποδείξει πως ο Iron Man είναι ο ίδιος και όχι η στολή. Αφού καταφέρνει να βρει τον Μανδαρίνο μαθαίνει πως αυτός είναι ένας ηθοποιός (και από ταινία μικρού μήκους μαθαίνουμε ότι είναι σωσίας του αληθινού Μανδαρίνου) και ότι πίσω από όλα είναι ο Killian, ο οποίος απαγάγει την Pepper και την μεταλλάσσει δίνοντας της δυνάμεις, τις οποίες όμως αν δεν ελέγχει σωστά κάποιος μπορούν να τον καταστρέψουν. Στο τέλος αφού ο Tony με τη βοήθεια του Rhodes και της Pepper καταφέρνει να νικήσει τον Killian, καταστρέφει τις στολές για να ικανοποιήσει τη Pepper. Μετά γιατρεύει την Pepper και ο ίδιος κάνει εγχείρηση για να βγάλει όλα τα θραύσματα από το σώμα του και να μην έχει ανάγκη τον αντιδραστήρα πλέον. Η ταινία κλείνει με τον Tony να λέει πως και αν του πάρουν όλα τα "παιχνίδια" αυτός είναι ο Iron Man.

 

 

Thor: The Dark World(2013)

thor the dark world ver2

Hero: Thor Odinson

Vilain: Malekith the Accursed

Other: Loki Laufyson, Odin Borson, Lady Sif, Ηeimdall, Volstagg, Hogun, Fandral, Taneleer Tivan aka The Collector(post credit)

Αρκετό καιρό μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. τα σκοτεινά ξωτικά ξυπνούν και υπό τις οδηγίες του αρχηγού τους Malekith στόχο έχουν να φέρουν το σκοτάδι και στα 9 βασίλεια. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν κατά λάθος μια πανίσχυρη δύναμη μπαίνει στην Jane Foster. Αυτή η δύναμη είναι ο αιθέρας (το πετράδι της πραγματικότητας), ο οποίος αποτελεί το κλειδί για τα σχέδια του Malekith. Ο Thor τότε επιστρέφει στη Γη και παίρνει τη Jane στο Asgard για να βρουν εκεί τρόπο να βγάλουν τον αιθέρα από μέσα της αλλά και να την προστατέψουν. Εκεί γίνεται μάχη μεταξύ των Ασγκαρντιανών και των Ξωτικών, και ο φυλακισμένος Loki δείχνει να βοηθάει τα Ξωτικά. Η απώλεια της μάχης είναι η Φρίγα η μητέρα του Thor που πεθαίνει από το χέρι του Malekith. Έπειτα από αυτό ο Thor, ο Loki και η Jane το σκάνε από το Asgard, παραβιάζοντας έτσι της εντολές του Odin με στόχο να βρουν και να σταματήσουν τον Malekith. Στη πρώτη προσπάθεια αποτυγχάνουν, o Loki πεθαίνει και ο Malekith παίρνει τον αιθέρα. Έτσι όλα θα τα καθορίσει η τελική μάχη στη Γη. Εκεί ο Thor με τη βοήθεια της Jane καταφέρνει να νικήσει τον Malekith. Στο κλείσιμο της ταινία έχουμε τον Thor να απαρνείται το πριγκιπικό του αξίωμα και να ανακοινώνει στον Odin πως θα επιστρέψει στη Γη για να μείνει με τη γυναίκα που αγαπάει. Τότε παραδίδει το σφυρί στον πατέρα του αλλά εκείνος το αρνείται και του λέει πως το σφυρί του ανήκει και μπορεί να το πάρει μαζί του στη Γη. Ο Thor φεύγει και η μορφή του Odin αλλάζει. Έτσι βλέπουμε πως την θέση του Odin την έχει πάρει ο Loki (για αυτό το λόγο  αρνήθηκε και το σφυρί αφού δεν μπορεί να το σηκώσει).

 

 

Captain America: the Winter Soldier(2014)

Cap 2 poster

Hero: Steve Rogers aka Captain America

Vilain: James Buchanan (Bucky) Barnes aka Winter Soldier

Other: Nick Fury, Natasha Romanoff aka Black Widow, Sam Wilson aka Falcon, Brock Rumlow aka Crossbones, Sharon Carter aka Agent 13, Georges Batroc aka The Leaper, Wanda Maximoff aka Scarlet Witch(post credit), Pietro Maximoff Quicksilver (post credit)

O Captain America πλέον και επίσημα δουλεύει για την Ασπίδα. Οι αποστολές μοιάζουν πιο περίπλοκες από ποτέ και με περισσότερα μυστικά. Πίσω από όλα τα μυστικά ο Fury. H ασπίδα δείχνει να έχει μεγαλεπήβολα σχέδια τα οποία όμως βρίσκουν αντίθετο το Steve. Την ίδια στιγμή ένας δολοφόνος εμφανίζεται και μετά από 2 προσπάθειες καταφέρνει να σκοτώσει τον Fury. Τότε ο Captain μαζί με τη Black Widow αρχίζει να αναζητά την αλήθεια. Έτσι βρίσκουν τον Zola ο οποίος έχει πλέον περάσει τη συνείδηση του μέσα σε ένα υπολογιστή, και τότε αλλάζουν όλα. Αποκαλύπτεται πως η Ύδρα έχει χρόνια διεισδύσει στην Ασπίδα και πως ο Alexander Pierce ένας εκ των βασικών στελεχών της Ασπίδας είναι με τους εχθρούς. Έτσι πλέον καταζητούμενος και κυνηγημένος ο Steve μαζί και με την Natasha και τον Sam θα επιχειρήσουν να σταματήσουν την Ύδρα από το να σκοτώσει κάθε άνθρωπο που μπορεί να της εναντιωθεί. Για αυτό και τους επιτίθεται ο επίλεκτος δολοφόνος που σκότωσε και τον Fury, ο οποίος είναι γνωστός ως ο στρατιώτης του χειμώνα. Εκεί γίνεται η μεγάλη αποκαλύψει πως ο δολοφόνος είναι ο Bucky, ο αγαπημένος φίλος του Steve που πέθανε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Bucky το σκάει και η Ασπίδα (δηλαδή η Ύδρα ουσιαστικά) συλλαμβάνει τον Steve, την Natasha και τον Sam. Καθώς όμως μεταφέρονται εμφανίζεται και τους σώζει η Mariah Hill. Έτσι εκείνη πλέον τους πάει σε ένα κρησφύγετο που είναι ζωντανός ο Fury. Μαζί καταλαβαίνουν το σχέδιο της Ύδρας. Χρησιμοποιώντας τα helicarrier και έναν αλγόριθμο που δημιούργησε ο Zola θα σκοτώσουν κάθε άνθρωπο που πιθανόν να εγκληματήσει στο μέλλον και κυρίως κάθε άνθρωπο που μπορεί να εναντιωθεί στην Ύδρα όπως ο Tony Stark. Επίσης στα γραφεία της Ύδρας βλέπουμε πως συστηματικά κάνουν πλύση εγκεφάλου στον Bucky όποτε αυτός θυμάται το παρελθόν του, έτσι του κάνουν και τώρα εφόσον θυμήθηκε το Steve. O Captain America, η Black Widow, ο Falcon, ο Fury και η Hill ξεκινάν το σχέδιο τους να σταματήσουν την Ύδρα και να αντιμετωπίσουν τόσο τους πράκτορες της όσο και τους πράκτορες της Ασπίδας που απλά θα ακολουθήσουν τις εντολές καθώς και τον Winter Soldier. Μετά από μια μεγάλη μάχη τα helicarriers πέφτουν από τον ουρανό η πράκτορες της Ύδρα συλλαμβάνονται και όλα τα αρχεία της Ασπίδας δημοσιεύονται από τη Black Widow (καταστρέφοντας έτσι την Ύδρα άλλα κάνοντας κακό και στον εαυτό της). Ο Bucky τότε σώζει τον Steve, αλλά το σκάει προσπαθώντας να καταλάβει τι του συμβαίνει. Η ταινία κλείνει δείχνοντας ένα καταφύγιο της Ύδρας που έχει ξεμείνει και εκεί δυο άνθρωποι να συζητούν για τα 2 θαύματα που δημιούργησαν, δείχνοντας μας 2 γενετικά τροποποιημένους ανθρώπους. 

 

 

Guardians of the Galaxy(2014)

marvel guardian of the galaxy silk movie

Heroes: Peter Quil aka Star-Lord, Rocker Racoon, Gamora, Drax aka the Destroyer, Groot

Vilain: Ronan the Accuser

Other: Yondu Udonta, Nebula, Thanos, Korath, Taneleer Tivan aka The Collector, Cosmo, Howard the Duck(post credit)

O Peter που πολύ πιθανό να το γνωρίζεται με το όνομα Star-Lord είναι μέλος των Scavengers μια ομάδας παράνομων. Η δουλειά το είναι να βρίσκει ακριβά αντικείμενα και να πουλάει. Έτσι βρίσκει ένα πολύτιμο σφαιρίδιο (πετράδι της δύναμης) Τη στιγμή που το βρίσκει όμως ο Korath, ο οποίος είναι απεσταλμένος του Ronan έρχεται να τον συλλάβει αλλά O Star-Lord καταφέρνει να το σκάσει. Στη συνέχεια επιχειρεί να πουλήσει το σφαιρίδιο άλλα αποτυγχάνει και τότε είναι που τα πράγματα περιπλέκονται. Μια γυναίκα με το όνομα Gamora τον κυνηγάει για να πάρει το σφαιρίδιο ενώ ένα ιδιαίτερο δίδυμο κυνηγών επικηρυγμένων που αποτελείται από ένα δέντρο και ένα ρακούν θέλουν να τον πιάσουν για την αμοιβή της επικήρυξης του. Μετά από ένα κυνηγητό μέσα στη πόλη τους συλλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στη φυλακή του Kyln. Εκεί συναντάνε τον Drax έναν εξωγήινο του οποίου την οικογένεια έχει σκοτώσει ο Ronan και έχει κάνει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Αυτοί οι φαινομενικά αταίριαστοι χαρακτήρες συντάσσουν μια ομάδα που ο καθένας συμμετέχει για διαφορετικό λόγο και καταφέρνουν να το σκάσουν. Έπειτα πηγαίνουν στο Knowhere με σκοπό να πουλήσουν το πετράδι, όμως όλα αλλάζουν όταν επιτίθεται ο Ronan και τους νικάει εύκολα, ενώ παράλληλα ο Yondu πιάνει τον Peter και τη Gamora. Το πετράδι ο Ronan το χρησιμοποιεί για να κάνει πιο δυνατό το σφυρί του και να καταστρέψει με αυτό το Xandar. Ο Peter καταφέρνει να στήσει ένα τεράστιο σχέδιο και να κάνει τους Nova, τους Scavengers αλλά και τους Guardians πραγματικά να συνεργαστούν για να σταματήσουν τον Ronan. To σχέδιο επιτυγχάνεται αλλά αποτυγχάνουν να σκοτώσουν τον Ronan και στη συνέχεια ο Groot θυσιάζεται για να σωθούν οι υπόλοιποι Guardians ενώ και οι περισσότεροι Nova θυσιάζονται για να σώσουν την πόλη. Λίγο πριν την καταστροφή ο Star-Lord κυριολεκτικά "χορεύει" τον Ronan τον αποσπά και καταφέρνει να πάρει το πετράδι, το οποίο όμως αρχίζει να τον σκοτώνει. Τότε όλοι οι Guardians συνεργάζονται και νικάν για τα καλά τον εχθρό τους, και ξεγελάν και τον Yondu που ήθελε το πετράδι για τον εαυτό του. Στο τέλος της ταινίας μαθαίνουμε ότι ο Peter είναι μισός άνθρωπος μισός εξωγήινος και για αυτό το λόγο μπόρεσε να κρατήσει τι πετράδι και δεν πέθανε κατευθείαν. 

 

 

Avengers: Age of Ultron(2015)

Avengers2IntP

Heroes: Tony Stark aka Iron Man, Steve Rogers aka Captain America, Thor Odinson, Bruce Banner aka Hulk, Natasha Romanoff aka Black Widow, Clint Barton aka Hawkeye, Wanda Maximoff aka Scarlet Witch, Pietro Maximoff aka Quicksilver, Vison

Vilain: Ultron

Other: Nick Fury, Maria Hill, Heimdall, Ulysses Klaue aka Klaw, Thanos (post credit)

Οι Εκδικητές καταφέρνουν να εξουδετερώσουν το τελευταίο φυλάκιο της Ύδρας, και να ανακτήσουν το σκήπτρο του Loki που κρατούνταν εκεί. Για να το κάνουν αυτό δεν χρειάστηκε να νικήσουν μόνο τους στρατιώτες της Ύδρας αλλά και τους 2 γενετικά ενισχυμένους ανθρώπους τον Pietro και τη Wanda. Καθώς πλέον ο Tony έχει στα χέρια του το σκήπτρο καταλαβαίνει πως κάπως το σκήπτρο έχει δικιά του νοημοσύνη (το πετράδι της νόησης). Έτσι του έρχεται μια ιδέα, να αναπτύξει με τη βοήθεια του σκήπτρου τεχνητή νοημοσύνη  η οποία θα ελέγχει διάφορα ανδροειδή και στόχο θα έχει την παγκόσμια ειρήνη και θα πράττει ανάλογα ακόμα και όταν οι Εκδικητές δεν μπορούν να βοηθήσουν. Κάτι πάει όμως στραβά. Η τεχνίτη νοημοσύνη δημιουργείτε και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα. Για να σωθεί ο κόσμος πρέπει η ανθρωπότητα να  εξελιχθεί, και για να εξελιχθεί η ανθρωπότητα πρέπει πρώτα να καταστραφεί. Έτσι γεννιέται ο Ultron. Αφού το σκάει συμμαχεί με το Quicksilver και τη Scarlet Witch και επιχειρεί να πάρει ποσότητα vibranium για να ενισχύσει το σώμα του ακόμη περισσότερο. Έτσι έρχεται σε επαφή με έναν λαθρέμπορο με όνομα Klaue, αλλά τη ίδια στιγμή έρχονται και οι Εκδικητές και ξεκινάει η μάχη. Οι ήρωες μας αντιμετωπίζουν όχι μόνο τους εχθρούς αλλά και τους χειρότερους εφιάλτες τους εξαιτίας των δυνάμεων της Wanda. O Ultron καταφέρνει να το σκάσει με το πολύτιμο μέταλλο. Οι εκδικητές ηττημένοι πηγαίνουν στο σπίτι του Clint το οποίο κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται και εκεί μένει ασφαλής η οικογένεια του. Ο Τhor φεύγει με σκοπό να μάθει τι συμβαίνει. Για αυτό πηγαίνει σε μια πηγή στην οποία βλέπει ένα όραμα και μαθαίνει το σχέδιο του Ultron αλλά και την ύπαρξη των 6 πετραδιών της αιωνιότητας. Οι υπόλοιποι επιτυγχάνουν να σταματήσουν τον Ultron από το να φτιάξει ένα καινούριο σώμα το οποίο είναι πιο δυνατό και έχει συνδεδεμένο πάνω του το πετράδι από το σκήπτρο του Loki. Τελικά σε αυτό το σώμα ο Tony βάζει τον Jarvis και με τη βοήθεια του πηγαίνουν να αντιμετωπίσουν τον Ultron στη Sokovia. Εκεί ο Ultron θα επιχειρήσει να σηκώσει στον αέρα τη πόλη και να την ρίξει έτσι ώστε να εξαφανίσει την ανθρωπότητα. H Scarlet Witch και ο Quicksilver βοηθούν τους Εκδικητές, ενώ ο δεύτερος θυσιάζεται για να σώσει τον Hawkeye και ένα παιδί. Στο τέλος της μάχης εμφανίζεται και ο War Machine και ο Nick Fury για να βοηθήσουν. Οι Εκδικητές καταφέρνουν να νικήσουν και ο Vision αποτελειώνει τον Ultron. Ο Τhor έχει καταλάβει πως κάτι δεν πηγαίνει καλά στο Asgard και φεύγει, ο Captain συγκεντρώνει μαζί με τη Black Widow τους νέους Εκδικητές που αποτελούνται από τους Scarlet Witch, War machine, Vision και Falcon. Η ταινία κλείνει με τον Thanos να παίρνει το infinity gauntlet.

 

 

Ant-Man(2015)

Marvels Ant Man poster

Hero: Scott Lang aka Ant Man

Vilain: Darren Cross aka Yellowjacket

Other: Hank Pym aka Ant Man, Hope Pym aka the Wasp, Janet van Dyme aka the Wasp, Sam Wilson aka Falcon

O Scott μόλις αποφυλακίστηκε. Πλέον χωρισμένος και χωρίς την επιμέλεια του παιδιού του προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή, ενώ παράλληλα συγκατοικεί με τον πρώην συγκάτοικο του στο κελί της φυλακής. Ο Scott ήταν φυλακή για την κλοπή αρχείων από μια τεράστια εταιρεία. Ο φίλος του Luis προσπαθεί να το πείσει να κάνουν άλλη μια δουλειά αλλά εκείνος αρνείται πεισματικά και προσπαθεί να βρει μια κανονική δουλειά και να αφήσει τις ληστείες μια και καλή πίσω του. Όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά και εν τέλι αποφασίζει να κάνει αυτή τη δουλειά με τον συγκάτοικο του και την υπόλοιπη συμμορία. Η δουλεία είναι απλή μπαίνει σε μια βίλα, ο γέρος που την έχει λείπει, και ανοίγει το  υψίστης ασφαλείας θησαυροφυλάκιο και παίρνει ότι πολύτιμο έχει μέσα. Όμως  μια έκπληξη των περιμένει όταν καταφέρνει να το ανοίξει. Μέσα υπάρχει μόνο μια στολή και τίποτα άλλο. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η αστυνομία και το συλλαμβάνει. Ενώ είναι στο κελί του αστυνομικού κέντρου ξαφνικά συγκεντρώνονται πολλά μυρμήγκια τα οποία "επικοινωνούν" μαζί του και τον πείθουν να βάλει τη στολή που έκλεψε. Βάζοντας τη στολή αρχίζει να του μιλάει κάποιος και να του λέει τις δυνάμεις της στολής. Η στολή λοιπόν μπορεί να αλλάζει μέγεθος και να γίνεται μικρή σαν μυρμήγκι, αλλά και να ελέγχει τα μυρμήγκια. Ο άνθρωπος που του μιλάει μέσω της στολής είναι ο Hamk Pym παλαιότερα γνωστός ως ο ήρωας Ant-Man. Η στολή του ανήκει όπως και το σπίτι το οποίο διάρρηξε ο Scott. Ουσιαστικά παρακολουθεί καιρό τον Scott και διέδωσε της πληροφορίες για το σπίτι ώστε να το ανοίξει ο Scott και να καταλάβει αν είναι ο άνθρωπος που ψάχνει. Ο άνθρωπος δηλαδή που θα το βοηθήσει σε μια συγκεκριμένη αποστολή που βρίσκει αντίθετη τη κόρη του την Hope η οποία συνεχώς αποδοκιμάζει το Scott και ήταν και αυτή που κάλεσε την αστυνομία όταν έγινε η κλοπή για να χαλάσει το σχέδιο του πατέρα της. O Hank θέλει όσο τίποτα να πάρει τη τεχνολογία που δημιούργησε την οποία χρησιμοποιεί και η στολή από τα χέρια του πανούργου "μαθητή" του Darren που πλέον διαχειρίζεται την εταιρεία που ίδρυσε ο ίδιος. Ξέροντας όμως πως είναι επικίνδυνο προτίμησε να βρει κάποιον αναλώσιμο και για αυτό το λόγο δεν δίνει τη στολή στην κόρη του. Στην πρώτη του αποστολή από λάθος ο Scott έρχεται αντιμέτωπος με τον Falcon. Μετά από αυτό το μεγάλο σχέδιο αρχίζει να εκτελείται. Ο Scott προσπαθεί να σταματήσει τον Darren, ο δεύτερος έχει καταφέρει να αναπαράγει την τεχνολογία της στολής του Ant-Man σε μια πιο καινούρια και επικίνδυνη στολή και επιχειρεί να την πουλήσει στην Ύδρα. Έτσι γίνεται η τελική μάχη μεταξύ του Ant-Man και του Yellojacket. Ο Ant-Μan νικάει. Η ταινία τελειώνει με τον Falcon να ψάχνει για νέο μέλος των Εκδικητών έναν ήρωα με τη δύναμη να μικραίνει.

 

Όπως και στο προηγούμενο αφιέρωμα έτσι και σε αυτό θα βάλω φωτογραφίες για σύγκριση μεταξύ comics και των ταινιών. Θα βάλω μόνο όσους χαρακτήρες πρωτοεμφανίστηκαν σε αυτή τη φάση οπότε όσοι ήταν στο προηγούμενο αφιέρωμα δεν θα είναι στις φωτογραφίες που ακολουθούν.

 

Aldrich Killian

v2 1

 

 

Mandarin

v2 2

 

 

Malekith 

v2 3

 

 

Winter Soldier

v2 4

 

 

Falcon

v2 5

 

 

Sharon Carter

v2 6

 

 

Crossbones

v2 7

 

Batroc the Leaper

v2 8

 

 

Scarlet Witch

v2 9

 

 

Quicksilver

v2 10

 

 

Star-Lord

v2 11

 

 

Gamora

v2 12

 

 

Drax

v2 13

 

 

Rocket Racoon & Groot

v2 14

 

 

Ronan the Accuser

v2 15

 

 

Nebula

v2 16

 

 

Yondu

v2 17

 

 

The Collector

v2 18

 

 

Cosmo

v2 19

 

 

Ultron

v2 20

 

 

Klaw

v2 21

 

 

Ant-Man

v2 22

 

 

 

Yellowjacket

v2 23

 

Και αυτό το αφιέρωμα έφτασε στο τέλος του. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε το αφιέρωμα στην πρώτη φάση των ταινιών κάνοντας ένα κλικ ακριβώς εδώ. Τον επόμενο μήνα έρχεται η Φάση 3.

 

You didn't see that coming...

DPzwOf UMAAdhYo

 

Continue reading
  5412 Hits
  0 Comments

By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://www.gameworld.gr/

Notification