Bound

Όταν ο χορός γίνεται το κύριο όπλο μας.

Κατά καιρούς έχουμε δει artistic games με ιδιαίτερο στυλ που για κάποιον λόγο αποτελούν το αγαπημένο είδος των περισσότερων reviewers. Αμέτρητες φορές έχουμε δει να “πέφτουν” 10άρια σε reviews αυτού του στυλ, χωρίς να υπάρχουν σενάριο, αντοχή και γραφικά που να δικαιολογούν αυτές τις βαθμολογίες. Στην φετινή Ε3, είδαμε το Bound, έναν τίτλο που “μύριζε” reviewer favorite και αναμέναμε υψηλά νούμερα που τελικά δεν είδαμε.

Το Bound αποτελεί δημιουργία της Plastic, μίας λιγότερο γνωστής developer εταιρείας που κυκλοφόρησε τα Linger in Shadows και Datura για το PS3. Εκπρόσωποι της εταιρείας, μας προϊδέασαν για το τί πρέπει να περιμένουμε από το Bound καθώς το ονόμασαν “notgame”. Λογικό είναι το μυαλό μας να πάει σε τίτλους που έχουν περισσότερο cinematic time, παρά πραγματικό gameplay. Παίζοντας όμως το Bound, διαπιστώσαμε πως δεν πρόκειται για αυτή την περίπτωση. Ας δούμε παραπάνω για το τι πρέπει να περιμένετε από αυτόν τον τίτλο στο παρακάτω review.

Ένα βασίλειο φτιαγμένο από γυαλί
Το σενάριο του Bound δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά και ούτε αποτελεί το selling point του. Θα μπορούσαν άνετα οι developers να προσπαθήσουν να τραβήξουν τα βλέμματα πάνω τους με το να συγκινήσουν τους gamers αλλά προτίμησαν να το καταφέρουν αυτό μόνο σε όσους το παίξουν όντως. Αυτό είναι άξιο σεβασμού καθώς δεν θα δούμε για άλλη μια φορά το φαινόμενο του hype train, όπου gamers ασχολούνται με τίτλους που δεν θα γνώριζαν κανονικά, απλώς επειδή developer και publisher το διαφήμισαν με περίεργο τρόπο.

Το Bound είναι περισσότερο μία εσωτερική ιστορία της πρωταγωνίστριας. Στο επίσημο site, το moto είναι πως κάποιες φορές για να πας μπροστά, πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω. Αυτό ακριβώς βλέπουμε λοιπόν στις δύο ώρες που διαρκεί το campaign. Η πρωταγωνίστρια αναφέρεται ως πριγκίπισσα όπου η μητέρα και βασίλισσα, της ζητάει να κυνηγήσει το τέρας που χαλάει το βασίλειό της. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να διασχίσετε τις διάφορες περιοχές του βασιλείου, να αντιμετωπίσετε τους φόβους σας και να δείτε τα λιγοστά cutscenes, γεμάτα με μηνύματα που είναι πάντα μινιμαλιστικά.

Μαθαίνοντας τα βασικά
Ξεκινάμε βλέποντας μια ξανθιά γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη που ξεφυλλίζει το ημερολόγιό της. Παιδικές ζωγραφίες, λίγο zoom σε αυτές και αμέσως βρίσκεστε στον κόσμο του Bound. Εκεί μαθαίνουμε τα βασικά στοιχεία του gameplay τα οποία είναι το τρέξιμο με L2, χορός μπαλαρίνας με το R2, front walkover, τούμπα και γενικότερα γυμναστικές και χορευτικές κινήσεις.

Μεθυσμένος μπαινω στο Bound
Το Bound είναι ένα 3D Platform με πίστες που αλλάζουν μορφή, καταστρέφονται ή προσαρμόζονται στις κινήσεις σας. Αν θέλουμε για παράδειγμα να περάσουμε ένα μεγάλο κενό, δεν θα χρειαστεί να πηδήξουμε στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά να περπατήσουμε λες και ξέρουμε ότι θα μας ακολουθήσει μία στρώση από “έδαφος”, χάρις στην οποία θα φτάσουμε απέναντι. Μεγάλο ρόλο παίζουν και οι μικροσκοπικές σκάλες οι οποίες βρίσκονται σχεδόν κρυμμένες, με μοναδικό τρόπο για εμάς να τις δούμε, το έντονο κόκκινο χρώμα τους.

Πολλές φορές θα χρειαστεί να περάσετε ανάμεσα σε σχεδόν τρομαχτικά συμπλέγματα από φυτά. Αν δοκιμάσετε να τρέξετε ή να περπατήσετε, τα φυτά θα σας πιάσουν και θα σας αφήσουν μόνο αν αρχίσετε τον χορό. Αυτό είναι και το μοναδικό δείγμα μάχης του Bound. Σε κάποιους μπορεί να φανεί ως χαζό κάτι τετοιο αλλά υπάρχουν και εκείνοι που θα εκτιμήσουν την έλλειψη βίας και ίσως να μπουν περισσότερο στο νόημα που ενδέχεται να βγει από αυτό. Η πρωταγωνίστριά μας, πολεμάει το κακό με το μοναδικό πράγμα που έχει, τον χορό, αποδεικνύοντας πως οι φοβίες που θέλουν να την φυλακίσουν, υπάρχουν μόνο στο μυαλό της και μόλις αποφασίσει να τις ξεπεράσει, εξαφανίζονται.

Υπάρχουν ορισμένα σημεία που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρονται από το να τρέξετε, να πηδήξετε και να ακροβατήσετε πάνω σε λεπτές σανίδες. Τα πράγματα αλλάζουν όταν βρεθείτε στις πίστες όπου η βαρύτητα λίγο μετράει και εκεί που κανονικά θα ήταν τοίχος, μπορείτε να περπατήσετε και να φτάσετε το ταβάνι, έπειτα να περάσετε μία πόρτα και να βρεθείτε στην αντίθετη πλευρά η οποία για κάποιον περίεργο λόγο φαίνεται τόσο φυσιολογική. Έπειτα θα δείτε κομμάτια υφάσματος να κρέμονται από πάνω, τις οποίες θα ακολουθήσετε για να σας μεταφέρουν στην επόμενη ψυχεδελική πίστα.

Μέσα από το Bound μαθαίνουμε πως οι φοβίες μας έχουν τόση δύναμη όση τους δίνουμε εμείς.

Καλλιτεχνικές ανησυχίες
Το Bound είναι επηρεασμένο έντονα από ρεύματα όπως ο Σουπρεματισμός και ο Νεοπλαστικισμός. Οι developers εργάστηκαν πολύ στο να μην προσωποποιήσουν την πρωταγωνίστρια και την κατάστασή, με σκοπό να αφήσει τον κάθε gamer να βγάλει το δικό του συμπέρασμα. Το περιβάλλον θα λέγαμε πως είναι μινιμαλιστικό στο κύριο μέρος του, δηλαδή τα μέρη όπου μπορείτε να περπατήσετε ενώ γίνεται πλούσιο σε γεωμετρικά σχήματα στο κάτω μέρος το οποίο αποτελεί το κενό και αν επιθυμείτε να πατε, θα πρέπει πρώτα να πεθάνετε.

Παρά τα όποια προβλήματα με το clipping, το περιβάλλον δεν παρουσιάζει γενικότερα θέματα αλλά ούτε bugs. Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του Bound είναι η πρωταγωνίστρια μας και η κίνησή της. Αυτή η χάρη στις κινήσεις, ακόμα και στις πιο μικρές, αλλά και το ανάλαφρο περπάτημα, δεν είναι τυχαίο. Η μπαλαρίνα Maria Udod μαζί με τον χορογράφο της, Michał Adam Góral, συνεργάστηκαν με την Plastic και μέσω του motion capture κατάφεραν να μας μεταφέρουν την συγκεκριμένη αρμονία κινήσεων. Όσο για την μουσική υπόκρουση, συνήθως κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα αλλά σε σημαντικά σημεία ο ήχος δυναμώνει και μας αποκλύπτει την τρομερή δουλειά του Oleg “Heinali” Shpudeiko.

Πιάσε το νόημα
Το Bound αποτελεί ένα δίωρο ταξίδι στην παιδική ηλικία ενός κοριτσιού που την απαοσχολεί μέχρι και στα ενήλικα χρόνια της. Μαθαίνουμε πως τα δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν εξίσου καλά με ωραίο τρόπο και όχι αναγκαστικά με την βία. Η μπαλαρίνα Maria Udod, μας χάρισε τις μαγευτικές κινήσεις τις που χωρίς αυτές όλοι γνωρίζουμε πως το Bound δεν θα ήταν το ίδιο. Το περιβάλλον, τα καλλιτεχνικά ρεύματα και η κατάλληλη μουσική επένδυση, είναι κατάλληλα για να χαρίσουν δύο ενδιαφέρουσες ώρες. Πέρα από ένα ή δύο playthroughs όμως, το Bound δεν έχει κάτι παραπάνω να προσφέρει, με αποτέλεσμα η αντοχή του στον χρόνο να είναι ιδιαίτερα μικρή.

Θετικά:
- Επαγγελματικές χορευτικές κινήσεις
- Ενδιαφέρουσα μουσική υπόκρουση
- Καλλιτεχνικά ρεύματα

Αρνητικά:
- Μικρή διάρκεια
- Θέματα με clipping

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5 
Ήχος: 8
Gameplay: 7.5 
Αντοχή: 4 
Γενικά: 6.6 

Μία καλλιτεχνική εμπειρία που σίγουρα θα μείνει στον χρόνο.

Χριστιάνα Θάνου